Popowice (Wrocław)

Z Wikipedii

Popowice - osiedle we Wrocławiu, w północno-zachodniej części miasta. Wg podziału stworzonego przez Radę Miasta Wrocławia w 2004 roku na potrzeby ewidencyjno-wyborcze Popowice zaliczane są do dwóch jednostek ewidencyjnych: północna część osiedla wraz z Pilczycami i Kozanowem do jednej z nich, a do drugiej część południowa wraz z Gądowem.

Popowice (niem. Pöpelwitz, wieś wzmiankowana już od XIII wieku pod różnymi nazwami nawiązującymi prawdopodobnie do "popiołów" - 1263 Popowice, 1350 Popilwiz, 1360 Popowicz, od 1651 Pöppelwitz) przyłączone zostały do miasta w roku 1897. Jednym z najważniejszych elementów infrastruktury Popowic był wówczas nowopowstający odrzański port rzeczny, leżący także częściowo na sąsiednim Kleczkowie. W pierwszym dziesięcioleciu XX wieku wybudowano na Popowicach (pomiędzy dzisiejszą Niedźwiedzią a Starograniczną, przy zlikwidowanej w 1972 roku ulicy Zajęczej (do 1945 Wildestraße) okazałą siedzibę Królewskiego Katolickiego Seminarium Nauczycielskiego. Przetrwała ona wojnę, ale później budynek Seminarium rozebrano. W południowej części Popowic, w rejonie ulicy Małopanewskiej, istniało przed II wojną światową duże osiedle domów wielorodzinnych (w centrum osiedla pięciokondygnacyjnych, obniżających się ku jego peryferiom), zaprojektowane przez Theo Effenbergera i wzniesione na obszarze 47 ha w latach 1911-1927 przez Towarzystwo Osiedlowe Wrocław dla 8 tysięcy mieszkańców. W centrum tego osiedla, przy ul. Kłodnickiej, znajdował się duży prostokątny skwer, na którym zlokalizowany był katolicki kościół św. Jadwigi oraz szkoła. Osiedle to zostało całkowicie zrównane z ziemią w czasie oblężenia Festung Breslau. Podczas oblężenia w rejonie Popowic i sąsiedniego Szczepina trwały zażarte walki. Rozdzielający oba osiedla nasyp kolejowy, w którym znajdowało się tylko kilka przejazdów i przejść pod torami stanowił dogodną linię obrony. Na terenie Parku Popowickiego i sąsiadujących z nim dzisiejszych ogródków działkowych dochodziło do najkrwawszych podczas oblężenia walk wręcz, a całe Popowice były widownią bitew pancernych.

Popowice przed wojną i przez wiele lat po wojnie - jako teren zalewowy w razie powodzi - nie były zasiedlane w swej nadodrzańskiej części; domy budowano jedynie wzdłuż dzisiejszej ulicy Legnickiej i na południowy zachód od niej. Zniszczone w czasie wojny osiedle Theo Effenbergera zabudowano ponownie, ale dominuje tu obecnie budownictwo jednorodzinne. W latach siedemdziesiątych zdecydowano się na zabudowę wielkopłytową nadodrzańskich obszarów Popowic^[1] (razem z sąsiadującym Kozanowem), tzn. także w pasie między Legnicką i Popowicką. Decyzja ta była brzemienna w skutki: ćwierć wieku później, w czasie powodzi tysiąclecia w 1997 cały ten teren został zalany wodą; na Popowicach woda sięgała w niektórych miejscach powyżej pierwszej kondygnacji budynków^[2].

Obok funkcjonującego od początków XX wieku portu zlokalizowano w latach 70. przedsiębiorstwo budowlane produkujące elementy wielkopłytowe, m.in. na potrzeby Popowic i Kozanowa; lokalizację wybrano m.in. ze względu na możliwości transportu kruszywa i piasku barkami. We wschodniej części Popowic znajduje się niewielki Park Popowicki, a w północnej części osiedla fragment dużego Parku Zachodniego. W granicach Popowic znajduje się także wybudowana pod koniec XX wieku hala sportowa "Orbita", obok której urządzone jest kąpielisko. Obiekty te mieszczą się obok fragmentu obwodnicy śródmiejskiej Wrocławia i wchodzącego w jej skład mostu Milenijnego, oddanego do użytku w roku 2004.

W październiku 2007 w południowej części dawnych Popowic, na terenie zlikwidowanej kilka lat wcześniej dziewiętnastowiecznej rzeźni miejskiej pomiędzy ulicą Legnicką a Bystrzycką, uruchomiono centrum handlowe Magnolia Park.

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• podział administracyjny Wrocławia

[edytuj] Linki zewnętrzne

• granice wrocławskich osiedli - załącznik do uchwały nr XXXI/2280/04 Rady Miejskiej Wrocławia 9 grudnia 2004 - Popowice str.23 i 2
• osiedle Popowice we Wrocławiu
• historia Popowic (niem.)
• Popowice we Wratislaviae Amici