Rafał Leszczyński (podskarbi wielki koronny)

Z Wikipedii

Rafał Andrzej Leszczyński herbu Wieniawa (ur. 1650, zm. 31 stycznia 1703 w Pleśnicy) – podskarbi wielki koronny od 1702, starosta generalny Wielkopolski i wojewoda łęczycki od 1692, wojewoda poznański od 1687, wojewoda kaliski od 1685, krajczy wielki koronny od 1678, stolnik wielki koronny od 1677, podstoli wielki koronny od 1676, starosta wschowski, mościcki, odolanowski, dubieński, ojciec króla Stanisława Leszczyńskiego.

Przez wiele lat przebywał za granicą, głównie we Francji. W 1670 wojewoda dorpacki Przecław Leszczyński scedował mu starostwo wschowskie, które objął w 1671. W 1676 dzięki wstawiennictwu wojewody ruskiego Stanisława Jana Jabłonowskiego, z którego córką Anną się ożenił, został podstolim koronnym. Był krytykiem proaustriackiej polityki Jana III i zwolennikiem opcji francuskiej. W 1683 brał udział w wyprawie wiedeńskiej na czele choragwi usarskiej i regimentu piechoty. Na sejmie w 1690 stał na czele opozycji wielkopolskiej, która sprzeciwiała się dalszemu prowadzeniu wojny tureckiej. W czasie sejmu elekcyjnego w 1697 opowiedział się początkowo za synem zmarłego króla, Jakubem Sobieskim, ale ostatecznie poparł elektora saskiego. Po wybuchu wojny północnej w 1700 i wkroczenia wojsk szwedzkich do Polski brał udział w negocjacjach z królem szwedzkim Karolem XII.

[edytuj] Wywód przodków:

4. Rafał Leszczyński
			2. Bogusław Leszczyński
5. Anna Radzimińska
						1. Rafał Leszczyński
6. Kasper Denhoff
			3. Anna Denhoffówna
7. Aleksandra Koniecpolska