Franciszek Maksymilian Ossoliński
Z Wikipedii
| Franciszek Maksymilian Ossoliński | |
 |
|
 Topór |
|
| Data urodzenia | 2 kwietnia 1676 |
| Data śmierci | 1 lipca 1756 |
| Miejsce śmierci | Malgrange |
| Rodzina | Ossolińscy |
| Rodzice | Maksymilian Ossoliński Teodora Krassowska |
| Małżeństwo | Katarzyna Miączyńska
Katarzyna Jabłonowska |
| Dzieci | z Katarzyną Miączyńską:
Józef Kanty Ossoliński |
Franciszek Maksymilian Ossoliński herbu Topór (ur. 2 kwietnia 1676, zm. 1 lipca 1756 w Malgrange) – podskarbi nadworny koronny od 25 sierpnia 1713, podskarbi wielki koronny w latach 1729-1736, marszałek sejmu zwyczajnego 5 października-16 listopada 1722.
Był sekretarzem prywatnym króla Augusta II i jednym z jego najwierniejszych stronników.
W 1703 został pułkownikiem chorągwi pancernej, w 1706 dragońskiej. Przystąpił do konfederacji sandomierskiej. W 1709 został kawalerem Orderu Orła Białego. Od 1718 wybierany posłem na kolejne sejmy. Należał do Czerwonego Bractwa - pierwszej polskiej loży masońskiej. W 1726 sejm przyznał mu nagrodę 40 000 złp. za zasługi antecesorów i z własnej osoby nam i Rzeczypospolitej świadczone. W 1727 został żupnikiem bocheńskim i wielickim.
W 1733 podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego, podpisał też konfederację dzikowską i wziął udział w walkach przeciwko wkraczającej armii rosyjskiej. Po kapitulacji Gdańska 9 lipca 1734 został przez Rosjan wzięty do niewoli. Nie wyjawił im miejsca ukrycia klejnotów koronnych, w wyniku czego był szczególnie surowo przez nich traktowany. Nigdy dobrowolnie nie uznał elekcji Augusta III. W 1735 wydał Manifest poczciwych i kochających ojczyznę synów, unikających warszawskiej drogi, w którym oskarżał Augusta III o pogwałcenie praw Rzeczypospolitej. W Królewcu Ossoliński został najbliższym współpracownikiem Stanisława Leszczyńskiego. Od 1736 przebywał na dworze Leszczyńskiego w Lunéville. Uzyskał od króla Francji Ludwika XV stałą pensję w wysokości 9000 liwrów rocznie. W 1737 został kawalerem orderów św. Michała i św. Ducha. Został pochowany w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy.
[edytuj] Wywód przodków
| 4. Zbigniew z Sienna | ||||||
| 2. Maksymilian Ossoliński | ||||||
| 5. ?? | ||||||
| 1. Franciszek Maksymilian Ossoliński | ||||||
| 6. ?? | ||||||
| 3. Teodora Krassowska | ||||||
| 7. ?? | ||||||
| Poprzednik Krzysztof Stanisław Zawisza |
 |
Marszałek Sejmu I Rzeczypospolitej 1722 |
|
Następca Stefan Potocki |
Arnold • Świętosław • Wojsław • Piotr • Dymitr z Goraja • Dzierzek Łopaciński • Hińcza z Rogowa • Jan de Kozcow • Tomasz Nowek • Piotr Mediolański • Henryk z Rogowa • Mikołaj Hinczowicz z Kazimierza • Andrzej z Lublina • Jan Hincza z Rogowa • Jakub Dembiński • Jan Rzeszowski • Paweł Jasieński • Piotr Kurozwęcki • Jakub Szydłowiecki • Andrzej Kościelecki • Mikołaj Szydłowiecki • Jan Spytek Tarnowski • Spytek Jordan • Stanisław Spytek Tarnowski • Walenty Dembiński • Stanisław Sobek z Sulejowa • Hieronim Bużeński • Jakub Rokossowski • Jan Dulski • Jan Firlej • Baltazar Stanisławski • Stanisław Warszycki • Mikołaj Daniłowicz • Hermolaus Ligęza • Jan Mikołaj Daniłowicz • Bogusław Leszczyński • Jan Kazimierz Krasiński • Jan Andrzej Morsztyn • Marcin Zamoyski • Marek Matczyński • Hieronim Augustyn Lubomirski • Rafał Leszczyński • Jan Jerzy Przebendowski • Franciszek Maksymilian Ossoliński • Jan Kanty Moszyński • Jan Ansgary Czapski • Maciej Grabowski • Jan Odrowąż Sedlnicki • Teodor Wessel • Adam Poniński • Roch Kossowski
Mikołaj z Kazimierzy • Jakub Szydłowiecki • Jan Lutomierski • Mikołaj Daniłowicz • Andrzej Górski • Jerzy Ossoliński • Jan Mikołaj Daniłowicz • Maksymilian Ossoliński • Gotard Wilhelm Butler • Dominik Potocki • Jan Gniński • Michał Florian Rzewuski • Jan Karol Daniłowicz • Atanazy Miączyński • Jan Szumski• Maciej Grabowski • Franciszek Maksymilian Ossoliński • Antoni Kossowski • Roch Kossowski • Tomasz Adam Ostrowski • Teofil Załuski
