Rangtong
Z Wikipedii
Rangtong - tybetański "Pustka Siebie", tybetańskie określenie szkół Madhjamaki tj. filozofii, logiki buddyjskiej, nauki o naturze rzeczywistości "Siunjata" związane głównie z tradycjami Swatantrika i Prasangika. Szkoły te podkreślają, że ostateczna rzeczywistości jest pozbawiona własnej wrodzonej natury, a pojawia się tylko jako wspózależnie powstające przejawienia,(po wpływem np. dwunastu ogniw współzależnego powstawania oraz prawa czynów karmicznych). Naturę rzeczywistości i umysłu nie można opisać konceptualnie, a należy ją doświadczać tylko bezpośrednio. Szkoły Rangtong tradycyjnie odnosi się do Drugiego Obrotu Kołem Dharmy nauczanego przez Buddę w odróżnieniu od szkół Szentong i Czittamatra, które odnosi się do Trzeciego Obrotu Kołem Dharmy.
[edytuj] Literatura
- Khenpo Tsutrim Gyamtso Rinpocze, Stopnie Medytacji Pustki, Marpa Translation Committee, Szczecin 1997
[edytuj] Zobacz też
- buddyzm tybetański
- glosariusz buddyjski
- pogląd szkoły Gelug w praktyce tantr Wadżrajany
- Wielka Madhjamaka szkoły Sakja
- siunjata