Rosyjski Związek Ogólnowojskowy

Z Wikipedii

Rosyjski Związek Ogólnowojskowy (ros. Ру́сский Обще-Во́инский Сою́з, ROWS) – rosyjska emigracyjna organizacja antykomunistyczna o charakterze wojskowym

[edytuj] Historia

Rosyjski Związek Ogólnowojskowy został założony 1 września 1924 r. w Królestwie SHS przez b. głównodowodzącego wojskami białych gen. Piotra N. Wrangla. Skupiał żyjących na emigracji weteranów rosyjskiej armii z okresu I wojny światowej i wojny domowej z bolszewikami, zarówno oficerów, jak też szeregowych żołnierzy. Nie miał on celów politycznych (w myśl zasady, że armia jest poza polityką – армия вне политики), ale działał w celu ochrony ideologii, tradycji i chwały rosyjskiej armii, aby wykorzystać te cechy dla budowy nowej narodowej Rosji. Jednakże wielu członków organizacji miało sympatie monarchistyczne w różnych odcieniach: od konstytucyjnego do autokratycznego. Głównym jej celem była walka przeciw komunizmowi. Na pocz. lat 30. ROWS liczył ok. 40 tys. członków. W latach 30. stał się jednym z głównych celów sowieckiego OGPU a później INO NKWD . Za sprawą przewerbowanego b. carskiego generała Nikołaja W. Skoblina założyła ona w ramach ROWS tajne stowarzyszenie pod nazwą Wewnętrzna Linia, które miało zniszczyć ROWS. Skutkiem jego działalności było m.in. porwanie i potajemne wywiezienie do ZSRR - a w konsekwencji zamordowanie - dwóch kolejnych przewodniczących ROWS gen. Aleksandra P. Kutiepowa (1930), a kilka lat później gen. Jewgienija K. Millera (1937) , przy czym Miller zdemaskował agenturalną rolę Skoblina. ROWS w konsekwencji pod koniec lat 30. udało się jednak skutecznie przeciwdziałać sowieckiemu wywiadowi. W okresie II wojny światowej nie miała ona oficjalnych stosunków z III Rzeszą, ale nieoficjalnie popierała Rosyjską Armię Wyzwoleńczą (ROA) gen. Andrieja A. Własowa. Po zakończeniu wojny zmieniły się zadania ROWS. Z organizacji wojskowej reprezentującej interesy białej emigracji stał się organizacją kombatancką promującą tradycje wojskowe armii rosyjskiej. Centrum jego działalności zostało przeniesione z Europy do USA.

[edytuj] Organizacja

ROWS dzielił się na oddziały według krajów i regionów:

• I Oddział – Wielka Brytania, Dania, Hiszpania, Włochy, Holandia, Norwegia, Persja (Iran), Polska, Syria, Egipt, Finlandia, Francja i kolonie, Szwajcaria, Szwecja
• II Oddział – Austria, Węgry, Niemcy, Wolne Miasto Gdańsk, Litwa, Łotwa, Estonia
• III Oddział – Bułgaria, Turcja
• IV Oddział – Grecja, Rumunia, Jugosławia
• V Oddział
• VI Oddział – Czechosłowacja
• VII Oddział
• Dalekowschodni oddział z siedzibą w Charbinie
• Północnoamerykański oddział
• Oddział w Australii i Nowej Zelandii
• Południowoamerykański oddział

[edytuj] Przewodniczący ROWS

• Piotr N. Wrangel (1924-1928)
• Wielki Książę Mikołaj Mikołajewicz Romanow ( głównodowodzący armii rosyjskiej 1914-1916) (1924-1929)
• Aleksandr P. Kutiepow (do 1930)
• Jewgienij K. Miller (do 1937)
• Fiodor F. Abramow (do 1938)
• Aleksiej P. Archangielski (do 1957)
• Aleksiej A. von Lampe (do 1967)
• Władimir G. Charżewski (do 1979)
• Władimir P. Osipow (do 1983)
• Władimir I. Diakow (do 1984)
• Piotr A. Kaliniczenko (do 1986)
• Borys M. Iwanow (1988)
• Nikita I. Jowicz (do 1988)
• Władimir W. Granitow (do 1989)
• Władimir N. Butkow (2000)
• Władimir A. Wiszniewski (do 2000)