Rudolf Höß
Z Wikipedii
Rudolf Franz Ferdinand Höß (ur. 25 listopada 1900 w Baden-Baden, zm. 16 kwietnia 1947 w Oświęcimiu), komendant obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau w latach 1940-1943 oraz SS-Obersturmbannführer. Członek NSDAP (numer legitymacji partyjnej 3 240) i SS (numer ewidencyjny 193 616). Spotykane są inne pisownie nazwiska – Höss i bez niemieckich znaków diakrytycznych Hoess.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Urodził się w Baden-Baden w rodzinie katolickiej. Ojcem był Franz Xaver Höß, a matką Paulina Speck. W domu o wszystkim decydował ojciec, który wymagał ślepego posłuszeństwa. Mając 16 lat Höß, wbrew woli ojca (który zmarł rok wcześniej), który chciał aby syn został kapłanem, jako ochotnik wstąpił do wojska. 1 sierpnia 1916 roku wstąpił do 21 pułku dragonów badeńskich gdzie wcześniej służył jego ojciec i dziadek. Po przeszkoleniu w szwadronie zapasowym w Bruchsal (Badenia) został przydzielony do Korpusu Azjatyckiego, wysłany na front w 1917 z samodzielnym oddziałem kawalerii "Pasza II". Następnie wstąpił w Królewcu do Wschodnio-Pruskiego Korpusu Ochotniczego dowodzonego przez porucznika Rossbacha. Po przeszkoleniu w zakresie łączności w Rydze uczestniczył w walkach z oddziałami rewolucyjnymi na Łotwie. W styczniu 1920 roku oddziały powróciły do Niemiec i zostały użyte do stłumienia w kwietniu 1920 roku powstania robotniczego w Zagłębiu Ruhry.
W czasie I wojny światowej walczył w Turcji, Mezopotamii i Palestynie. Dosłużył się stopnia sierżanta. Został odznaczony Krzyżem Żelaznym II i I klasy.
Po wojnie należał do Freikorpsu na Górnym Śląsku i Zagłębiu Ruhry. Skazany w 1923 r. na 10 lat więzienia za morderstwo Waltera Kadowa (w odwecie za wydanie przez niego francuzom Alberta Leo Schlagetera byłego żołnierza formacji ochotniczych), wyszedł na wolność po 6 latach w ramach amnestii powszechnej, po czym wstąpił do Związku Artamanów.
W 1933 r. z namowy Himmlera zgłosił się do SS i został przyjęty rok później, został też członkiem Totenkopfverband. Skierowany do Dachau pracował w oddziale wartowniczym i w zarządzie obozu. Doszedł w tym czasie do stopnia Untersturmführera-SS i funkcji Blockführera. W 1938 r. otrzymał awans na Hauptsturmführera-SS i został skierowany do Sachsenhausen, gdzie pełnił funkcję kolejno adiutanta komendanta i Schutzhaftlagerführera (kierownika obozu). W 1939 r. wstąpił do Waffen-SS.
4 maja 1940 r. otrzymał nominację na komendanta mającego powstać nowego niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. SS-Reichsfūhrer Heinrich Himmler powierzył mu zadanie budowy tego obozu. Funkcję komendanta pełnił do 1 grudnia 1943 r. W tym czasie obóz rozrósł się do największego kompleksu obozów w nazistowskich Niemczech, i przekształcił się z obozu koncentracyjnego przeznaczonego głównie dla Polaków w największy znany obóz masowej eksterminacji – głównie Żydów. Höß był osobiście odpowiedzialny za tę zbrodnię ludobójstwa i metody jej przeprowadzenia – komory gazowe z Cyklonem B i krematoria. Rozmiary tej zagłady są oceniane na 1,1 do 1,5 mln istnień ludzkich, sam Höß na swoim procesie oceniał, że do Auschwitz było skierowanych do 2,5 mln Żydów, zastrzegał się jednak, że powtarza to za Adolfem Eichmannem i że było to za dużo jak na możliwości tego obozu. Sam nigdy nie miał wglądu do liczby zgładzonych ludzi.
Po odwołaniu z Auschwitz w stopniu Obersturmbannführera-SS został przeniesiony 1 grudnia 1943 r. na stanowisko komisarycznego szefa urzędu D I (Inspektorat Obozów Koncentracyjnych) w WVHA (Wirtschaftsverwaltungshauptamt – Główny Urząd Administracji i Gospodarki SS). Był też zastępcą szefa WVHA, Richarda Glücksa. Pracując tam wraca jeszcze do Auschwitz 8 maja 1944 r. na osobiste polecenie Himmlera, by nadzorować w ramach tzw. Akcji Höss masową zagładę Żydów deportowanych z Węgier. Brał udział w ewakuacji obozów koncentracyjnych. Po wojnie ukrywał się pod przybranym nazwiskiem Franza Langera (lub Langa).
Został uwięziony 11 marca 1946 r. przez Brytyjczyków w pobliżu Flensburga. Był świadkiem na procesie norymberskim w sprawach Ernsta Kaltenbrunnera, Oswalda Pohla i IG Farben. 25 maja tego roku został wydany polskiemu wymiarowi sprawiedliwości. Oskarżenie przygotował sędzia śledczy Jan Sehn, który latach 1945-46 z ramienia Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich prowadził badania na terenie obozu Auschwitz-Birkenau.
Sądzony przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Warszawie, 7 kwietnia 1947 roku został skazany na karę śmierci; wyrok wykonano 16 kwietnia 1947 o godzinie 10.00 rano przez powieszenie na terenie obozu w Oświęcimiu, obok budynku byłej komendantury i krematorium. Egzekucja miała się odbyć dwa dni wcześniej, jednak ludność Oświęcimia chciała na Hößie dokonać samosądu, dlatego wykonanie egzekucji przeniesiono nie podając wiadomości do opinii publicznej. Szubienica, na której go powieszono, została zachowana na terenie muzeum do dnia dzisiejszego.
 Tuż przed wykonaniem wyroku śmierci Rudolfa Hößa |
 Wykonanie wyroku śmierci Rudolfa Hößa |
 Szubienica pozostawiona do dziś na terenie obozu Oświęcimia na której został powieszony Rudolf Höß |
Przebywając w więzieniu w Wadowicach, tuż przed śmiercią nawrócił się i wyspowiadał. Jego spowiednikiem był Jezuita. Z relacji Hößa wynika, że najprawdopodobniej otrzymał on rozgrzeszenie[1].
Autor pamiętnika wydanego przez Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau. W roku 1990 Wydawnictwo Prawnicze i w 2006 wydawnictwo Mireki wydało "Autobiografię Rudolfa Hössa" złożonego z różnych zapisków Hößa napisanych w więzieniu w 1946 roku. Był żonaty, miał pięcioro dzieci.
[edytuj] Kariera militarna Rudolfa Hößa
| SS-Anwärter[2] | kandydat do SS | 20 września 1933 |
| SS-Mann | szeregowy | 1 kwietnia 1934 |
| SS-Sturmmann | starszy szeregowy | 20 kwietnia 1934 |
| SS-Unterscharführer | plutonowy | 28 października 1934 |
| SS-Scharführer | młodszy sierżant | 1 kwietnia 1935 |
| SS-Oberscharführer | sierżant | 1 czerwca 1935 |
| SS-Hauptscharführer | starszy sierżant | 1 marca 1936 |
| SS-Untersturmführer | podporucznik | 13 września 1936 |
| SS-Obersturmführer | porucznik | 11 września 1938 |
| SS-Hauptsturmführer | kapitan | 9 października 1938 |
| SS-Sturmbannführer | major | 30 stycznia 1941 |
| SS-Obersturmbannführer | podpułkownik | 18 czerwca 1941 |
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- Modern History Sourcebook: Rudolf Hoess, Commandant of Auschwitz: Testimony at Nuremburg, 1946 (en)
- R. Hoess, 2000, Commandant of Auschwitz : the autobiography of Rudolf Hoess, London, Phoenix Press, ISBN 1842120247
- S.S. Personnel Service Record of Rudolf Höß, National Archives and Records Administration, College Park, Maryland
[edytuj] Zobacz też
