Rybitwa białoczelna
Z Wikipedii
Rybitwa białoczelna | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | siewkowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | rybitwy | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | rybitwa białoczelna | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Sterna albifrons | |||||||||||||||||||||||||||||
(Pallas, 1764) | |||||||||||||||||||||||||||||
Podgatunki | |||||||||||||||||||||||||||||
S. albifrons albifrons S. albifrons guineae S. albifrons innominata S. albifrons pusilla S. albifrons winensis S. albifrons placenes S. albifrons antillarum |
|||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Rybitwa białoczelna (Sterna albifrons) – średni ptak wodny z rodziny rybitw, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Sterna albifrons albifrons - Europa i Azja Zachodnia po Nepal. Być może również Kenia i wyspy zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Zimuje na wybrzeżach Oceanu Indyjskiego od Afryki Wschodniej po zachodnie Indie. W Polsce gnieździ się nielicznie, głównie na wybrzeżu i nad dużymi rzekami. Przeloty w kwietniu-maju i sierpniu-wrześniu.
- Sterna albifrons guineae - od Ghany do Gabonu, w bardzo małej liczbie również w Mauretanii i Senegalu.
- Sterna albifrons innominata - wyspy Zatoki Perskiej.
- Sterna albifrons pusilla - północno-wschodnie Indie przez Myanmar po Sumatrę i Jawę. Być może również Cejlon.
- Sterna albifrons winensis - Daleki Wschód od Rosji po Filipiny oraz Azja Południowo-wschodnia i Nowa Gwinea. Niedawno zasiedliła Australię i Nową Brytanię. Północne populacje zimują w Malezji.
- Sterna albifrons placens - wschodnie wybrzeża Australii i Tasmanii.
- Sterna albifrons antillarum - obecnie częściej wyodrębniana w osobny gatunek jako rybitwa mała (Sterna antillarum); Ameryka Północna oraz północna część Ameryki Południowej. Populacje północne zimują na południu.
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym czoło jest białe, wierzch głowy czarny, grzbiet i skrzydła popielate, końcówki skrzydeł ciemne. Reszta ciała biała. Dziób żółty z czarnym końcem, nogi żółte. W upierzeniu spoczynkowym na wierzchu głowy białe plamki. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak na grzbiecie i skrzydłach ciemny rysunek, ponadto ciemne przednie krawędzie skrzydeł i ich końcówki.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 21-27 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 45-55 cm
waga ok. 40-60 g - Biotop
- Wybrzeża mórz i brzegi rzek.
- Gniazdo
- Na piaszczystm lub żwirowatym brzegu, rzadziej na platformach z pływających roślin. Tworzy kolonie.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu-czerwcu (na półkuli północnej) 2-3 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 20-24 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta osiągają zdolnosć do lotu w wieku 3 tygodni.
- Pożywienie
- Ryby oraz lądowe i wodne bezkręgowce.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.