Sykstus Parmeński

Z Wikipedii

Książę Sykstus Burbon-Parmeński, wł. Sisto Fernando Maria Ignazio Alfredo Roberto di Borbone (ur. 1 sierpnia 1886, w Wartegg, w Szwajcarii - zm. 14 marca 1934, w Paryżu, we Francji) - książę z dynastii Burbonów-Parmeńskich, belgijski oficer podczas I wojny światowej i centralna postać tzw. Sprawy Sykstusa.

[edytuj] Rodzina

Książę Sykstus był synem ostatniego księcia Parmy - Roberta I (1848−1907) i jego drugiej żony infantki Marii Antoniny Portugalskiej (1862−1959), córki króla Portugalii - Michała I Uzurpatora.

Jego ojciec zmarł w 1907, a pretendentami do książęcego tronu Parmy zostali kolejno dwaj przyrodni bracia księcia Sykstusa: Henryk I i Józef I (z pierwszego małżeństwa ich ojca), którzy jednak byli opóźnieni umysłowo. Ich opiekunem został ich młodszy brat - Eliasz, który po ich bezdzietnej śmierci sam został pretendentem. Książę Sykstus i jego brat książę Ksawery domagali się podzielenia między nich rodzinnej fortuny, ale przegrali sprawę we francuskim sądzie.

14 marca 1919, w Paryżu książę Sykstus poślubił księżniczkę Jadwigę (Hedwig) de la Rochefoucauld (1896−1986), córkę księcia Armanda von Doudeauville i jego żony - Ludwiki Radziwiłł. Para miała jedną córkę:

• księżniczkę Isabellę Marię Antoninę Ludwikę Jadwigę (ur. 1922), od 1943 żonę hrabiego Rogera Aleksandra Luciena de la Rochefoucauld (1915−1970, zamordowanego), syna hrabiego Pierre'a Paula (1887−1970) i jego żony Henrietty Marguerite Marii de la Roche (1892−1980).

[edytuj] I wojna światowa

Podczas I wojny światowej książę Sykstus i jego brat książę Ksawery zaciągnęli się do armii belgijskiej. Kilku ich starszych przyrodnich braci służyło za to w armii austriackiej. Rodzona siotra księcia Sykstusa - Zyta była małżonką ostatniego cesarza Austrii (od dnia 21 listopada 1916) Karola I Habsburga.

W 1917 szwagier księcia Sykstusa - cesarz Karol I w tajemnicy rozpoczął negocjacje pokojowe z Francją, a Sykstus był pośrednikiem. Sojusznik Austrii - Niemcy, nic nie wiedział o tych negocjacjach. W kwietniu 1918 cała sprawa wyszła na jaw, a Karol I zaprzeczył i zaprzeczał aż do momentu, kiedy premier Francji - Georges Clemenceau opublikował listy podpisane przez Karola I. Sprawa ta pociągnęła za sobą osłabienie pozycji Austrii i jeszcze większe podporządkowanie Austrii przez jej sojusznika - Niemcy. Sprawa ta została nazwana Sprawą Sykstusa (ang. Sixtus Affair).