Teatr Rozrywki
Z Wikipedii
Teatr Rozrywki znajduje się w Chorzowie przy ulicy M. Konopnickiej 1 (wejście od ulicy Katowickiej).
Spis treści |
[edytuj] Historia
Historia teatru rozpoczyna się pod koniec lat 70., kiedy to powstał pomysł, aby przy katowickim ośrodku TVP utworzyć music-hall. Rewie wzorowane na broadwayowskich miały przyciągnąć zarówno publiczność, jak i krytyków. Miały się w nim odbywać także pokazy musicali i recitale gwiazd. Planowano grać około 250 przedstawień rocznie.
Na siedzibę wybrano stary, zabytkowy budynek, w którym przed wojną mieścił się najekskluzywniejszy chorzowski hotel Graf Reden. Zbudował go żydowsko-niemiecki inwestor Franz Oppavsky. W okresie międzywojennym był on siedzibą m.in. Teatru Niemieckiego. A po wojnie był tam Dom Hutnika czyli Dom Kultury Huty Kościuszko (imprezy, koncerty, siedziba chórów itp.). Boczna przybudówkę, w której przed wojną działała wielka piwiarnia i w której odbywały się imprezy sportowe jak np. zawody w szachach, w skacie, a nawet walki bokserskie, przebudowano na potrzeby teatru. Znajduje się on w centrum Chorzowa – nieopodal rynku, przy tzw. estakadzie, na skrzyżowaniu ulic Konopnickiej i Katowickiej.
W celu zapewnienia sobie godnej kadry, powołane zostało Studium Taneczno-Wokalne. Przez 2,5 roku nauki (kończącej się otrzymaniem dyplomu artysty estradowego) można było się tam nauczyć aktorstwa, pantomimy, śpiewu, tańca, stepu, akrobatyki i kaskaderki. Do Studium uczęszczał m.in. Janusz Józefowicz.
Długo przekładano otwarcie Teatru i pierwsze w nim przedstawienie. W roku 1981 ze względu na sytuację polityczno-społeczną w ogóle zaprzestano przygotowań. W 1984 music-hall przekształcił się w Teatr Rozrywki.
[edytuj] Ludzie
Teatr tworzą cztery zespoły: aktorski, wokalny, balet oraz orkiestra, co pozwala na granie różnorodnego repertuaru. Działa tu również chór dziecięcy, grający specjalne koncerty. Razem w Teatrze pracuje około 100 artystów.
Także zaplecze zatrudnia niemało osób – jest tu Biuro Obsługi Widzów, Dział Marketingu i Promocji, Dział Księgowości, pracownia krawiecka, ślusarska, malarska.
Dyrektorem Teatru jest Dariusz Miłkowski, związany z tą instytucją już od czasów Music-hallu.
[edytuj] Aktorzy
Beata Chren, Małgorzata Gadecka, Izabella Malik, Maria Meyer, Róża Miczko, Elżbieta Okupska, Anna Ratajczyk, Alona Szostak, Alona Szostak, Marta Tadla, Agata Witkowska, Marek Chudziński, Jarosław Czarnecki, Marian Florek, Artur Gotz, Jacenty Jędrusik, Krzysztof Knurek, Andrzej Kowalczyk, Mirosław Książek, Adam Szymura, Sebastian Ziomek
Współpracują:
Anna Kadulska, Marta Kotowska, Stanisława Łopuszańska, Sabina Olbich-Szafraniec, Magdalena Szczerbowska, Maciej Balcar, Adam Baumann, Jan Bógdoł, Grzegorz Kliś, Sławomir Kmieć, Maciej Maleńczuk, Dariusz Niebudek, Julian Kilar, Janusz Kruciński, Janusz Kulik, Jakub Lasota, Janusz Radek, Marcin Rychcik, Edward Skarga, Witold Szulc, Artur Święs, Robert Talarczyk, Dariusz Taraszkiewicz, Michał Gasz,Wioletta Białk, Monika Chrząstowska, Marta Florek, Anna Ozner, Oksana Pryjmak, Renata Przemyk, Anna Sroka, Joanna Trafas, Jacek Bończyk, Ryszard Chlebuś, Piotr Machalica, Edward Skarga, Leopold Stawarz, Igor Šebo (Czechy), Paweł Tucholski
[edytuj] Zespół wokalny
Katarzyna Hołub, Ewa Grysko, Estera Sławińska-Dziurosz, Dagmara Żuchnicka, Dominik Koralewski, Łukasz Musiał, Mirosław Riedel, Piotr Brodziński, Emilia Majcherczyk, Anna Surma, Elżbieta Wacławek - Czmok, Bartosz Jaśkowski, Marcin Wawrzynowicz
Współpracują:
Agnieszka Wajs
[edytuj] Zespół baletowy
Katarzyna Buczkowska, Weronika Drynkorn, Barbara Ducka, Barbara Skrodzka, Jolanta Gabor-Chavez, Natalia Gajewska, Natalia Jędrzejczyk, Sonia Sosna, Katarzyna Korzec, Beata Jabłońska-Rakoczy, Larysa Policińska, Małgorzata Ochabowicz, Emanuela Żukowska, Sebastian Chwastecki, Cezary Dróżdż, Tomasz Dróżdż, Rafał Gajewski, Maciej Herman, Janusz Krzypkowski, Bartłomiej Kuciel, Jakub Lewandowski, Zbigniew Mikolasz, Krzysztof Włosiński, Sebastian Chwastecki, Filip Jędruch, Grzegorz Kaczmarczyk, Kryspin Hermański,
Współpracują:
Izabela Milewska, Grzegorz Pajdzik, Maksim Wojtiul, Andrzej Zbieg, Katarzyna Aleksander-Kmieć
[edytuj] Orkiestra
Jerzy Jarosik (dyrygent), Joseph Herter (dyrygent), Agata Brachman (flet), Joanna Mizera-Zalejska, Aleksandra Posmyk (skrzypce, altówka), Ewa Wieczorek (wiolonczela), Janusz Berezowski (gitara basowa, kontrabas), Remiguisz Bonk (instrumenty klawiszowe, akordeon), Rafał Cieślak (gitara), Piotr Gec (perkusja), Jerzy Główczewski (saksofon, flet, klarnet), Jacek Gros (skrzypce), Bartłomiej Herman (perkusja), Olgierd Komorowski (klarnet), Leszek Nowotarski (saksofon, flet), Karol Ogrodnik (puzon), Marek Malisz (trąbka), Tomasz Sowa (trąbka), Sławomir Rosiak (puzon), Daniel Ruttar (fortepian)
Współpracują:
Sabina Klyta (obój), Dominika Kubicka (klarnet), Małgorzata Liszak (skrzypce), Lena Minikacz (instrumenty klawiszowe, fortepian), Dariusz Baran (skrzypce), Tomasz Dziadzio (waltornia), Wojciech Front (fagot), Dariusz Kasperek (klarnet), Henryk Kierski (perkusja), Marek Kuc (waltornia), Mariusz Mączka (saksofon), Piotr Misiak (puzon), Jarosław Podhorski (trąbka), Andrzej Shneider (instrumenty perkusyjne), Adam Stuchla (obój), Adam Szymczyk (trąbka), Grzegorz Wanatowicz (gitara), Roman Widaszek (klarnet), Grzegorz Zioła (waltornia), Piotr Lewicki, Andrzej Skwark, Jakub Rutkowski, Hadrian Filip Tabęcki, Paweł Stankiewicz, Sebastian Wypych
[edytuj] Repertuar
Teatr prezentuje różnorodne spektakle, choć najwięcej uwagi poświęca on musicalom i spektaklom muzycznym. Nie dał się zdominować tytułom zachodnim i często sięgał po polskie przedstawienia: "Betlejem polskie" Lucjana Rydla, "Pannę Tutli Putli" Witkacego, "Apetyt na czereśnie" Agnieszki Osieckiej, czy ""Jeszcze w zielone gramy" Wojciecha Młynarskiego.
Jednak nie ograniczał się do rodzimej kultury i wielokrotnie sięgał również po najbardziej znane i cenione światowe musicale. Za przykład niech posłużą: "Ocean niespokojny", "Cabaret", "Skrzypek na dachu", "Evita", "Człowiek z La Manchy", "Pocałunek kobiety-pakąka", "Jesus Christ Superstar" czy "The Rocky Horror Show"
Prezentowano także przedstawienia dramatyczne. Wystawiano m.in.: "Firmę" Mariana Hemara, "Kaczo" Bogusława Schaeffera, "Ubu króla" Alfreda Jarry'ego (wystawienie w setną rocznicę premiery). Oryginalnym pomysłem był spektakl "Ślady" Józefa Szajny, grany na wielu krajowych i zagranicznych festiwalach, oraz adaptacja powieści Williama Whartona "Ptasiek"
W 2001 Teatr po raz pierwszy zaistniał w roli producenta, przygotowując adaptację "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego z udziałem Macieja Stuhra i Henryka Talara. Czas przynosił kolejne premiery – zaczęto wystawiać m.in. monodramy "Ja, Josephine" i "Shirley Valentine", farsy "O co biega?" i "Okno na parlament", widowisko baletowe "Rudolf Valentino" oraz spektakle muzyczne "Bal u Wolanda", oparty na "Mistrzu i Małgorzacie" Michaiła Bułhakowa z gościnnym udziłem Macieja Maleńczuka i "Krzyk według Jacka Kaczmarskiego". Muzyka z tego ostatniego wydana została na płycie.
Nie brakuje również koncertów: swoje występy mieli tu m.in.: Michał Bajor (oprócz własnych recitali grał również rolę Che Guevary w "Evicie"), Urszula Dudziak, Jacek Wójcicki, Grzegorz Turnau i Stanisław Sojka.
Ponadto od 1998 corocznie odbywa się Wakacyjny Przegląd Przedstawień.
