Tetrafluoroetan

Z Wikipedii

Tetrafluoroetan
Ogólne informacje
Nazwa systematyczna	1,1,1,2-tetrafluoroetan
Inne nazwy	tetrafluoroetan Genetron 134a HFC-134a Freon 134a
Wzór sumaryczny	C2H2F4 CH2FCF3
SMILES	FC(F)(F)C(F)
Masa molowa	102,03 g/mol
Wygląd	bezbarwny gaz
Identyfikacja
Numer CAS	811-97-2
Właściwości
Gęstość i stan skupienia	0,00425 g/cm3 ; gaz
Rozpuszczalność w wodzie	nierozpuszczalny
Temperatura topnienia	-103,3 °C (169,85 K)
Temperatura wrzenia	-26,08 °C (247,07 K)
Temperatura krytyczna	101,1 °C (374,25 K)
Ciśnienie krytyczne	4,06 MPa
Niebezpieczeństwa
NFPA 704	1 1 1
Temperatura zapłonu	niepalny
Zwroty bezpieczeństwa	S: (2), 23, 24/25, 51
Numer RTECS	KI8842500
Podobne związki
Podobne związki	difluoroetan. pentafluoroetan. chlorotetrafluoroetan. trichloroetan
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa)

Tetrafluoroetan (nazwa kodowa: R-134a, C₂H₂F₄) - organiczny związek chemiczny, z grupy halogenków alkilowych (freonów) fluoropochodna etanu, używana w chłodnictwie. Nie posiada potencjału ODP, natomiast właściwości termodynamiczne ma podobne do R-12.

Spis treści 1 Wykorzystanie 2 Historia 3 Bezpieczeństwo 4 Linki zewnętrzne 5 Przypisy

[edytuj] Wykorzystanie

1,1,1,2-tetrafluoroetan jest "wysokotemperaturowym" chłodziwem używanym w domowych lodówkach i samochodowej klimatyzacji. Poza tym używa się go jako czynnik rozprężający do produkcji spienionych tworzyw sztucznych, gaz pędny w inhalatorach i podręcznych pojemnikach z tzw. "sprężonym powietrzem", środek do usuwania wilgoci ze sprężonego powietrza, czasem też do chłodzenia przetaktowywanych komputerów i jako napęd w broni pneumatycznej ASG. W UE w 2011 roku planuje się wprowadzenie zakazu stosowania go w nowych samochodach. Natomiast w Kalifornii jego sprzedaż może zostać zakazana, by zapobiec nieprofesjonalnej wymianie czynników chłodniczych w klimatyzacji.

[edytuj] Historia

R-134a pojawił się na początku lat 90. XX w. jako zamiennik R-12, ze względu na jego szkodliwe działanie na warstwę ozonową. Przez ostatnie 10 lat zawartość 1,1,1,2-tetrafluoroetanu w atmosferze wyraźnie wzrosła, a w latach 2001-2004 podwoiła się.^[1] Charakteryzuje się pomijalnymi potencjałami zmniejszania warstwy ozonowej ODP oraz zakwaszającym deszcze (w wyższych partiach atmosfery R-134a w reakcji rodnikowej jest wolno przekształcany w kwas trifluorooctowy wykrywany w ilości kilku ng/L deszczu^[2]), natomiast jego potencjał efektu cieplarnianego jest dość duży (GWP₁₀₀ = 1300).

[edytuj] Bezpieczeństwo

Kontakt tetrafluoroetanu z ogniem lub powierzchniami o temperaturze powyżej 250°C (523K) może spowodować jego rozkład połączony z emisją toksycznych gazów (m.in. fluorowodoru HF, fluorotlenku węgla COF₂ i fosgenu COCl₂). Połówkowe stężenie śmiertelne tetrafluoroetanu LC₅₀ dla szczura wynosi 1,5 kg/m³, co oznacza, że jest on względnie nietoksyczny. Jako gaz cięższy od powietrza gromadzi się w dolnych rejonach pomieszczeń, mogąc doprowadzić do utraty przytomności oraz uduszenia z powodu lokalnego braku tlenu.^[3]

Szybkie opróżnianie pojemników z tetrafluoroetanem znajdujących się pod ciśnieniem prowadzi do znacznego obniżenia temperatury mogącego wywoływać odmrożenia.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• International Chemical Safety Card 1281
• Honeywell Refrigerant Data and MSDSs
• MSDS at Oxford University
• Concise International Chemical Assessment Document 11 at inchem.org
• Quick Change R-134A MSDS
• Pressure temperature calculator

Przypisy