Tomasz Dąbal

Z Wikipedii

Tomasz Dąbal (ur. 29 grudnia 1890 - zm. 4 grudnia 1938) - radykalny działacz polityczny w Polsce i ZSRR, komunista.

W latach 1909-1914 studiował prawo w Wiedniu i medycynę w Krakowie, w czasie studiów wstąpił do PSL (1911). Od 1917 służył w Legionach Polskich.

6 listopada 1918 na wiecu chłopskim w Tarnobrzegu wraz z ks.Eugeniuszem Okoniem proklamował powstanie Republiki Tarnobrzeskiej. Razem z nim zorganizował w 1919 Chłopskie Stronnictwo Radykalne, działające na terenach objętych wpływami Republiki.

W latach 1919-1921 był posłem na sejm, początkowo wraz z ks. Okoniem tworzył dwuosobowy klub Stronnictwa Chłopsko-Radykalnego. Stopniowo przyjął poglądy komunistyczne, nawiązał kontakty z nielegalną wówczas KPP, do której wstąpił we wrześniu 1920. W lipcu 1921 wspólnie ze Stanisławem Łańcuckim, utworzył Frakcję Sejmową Posłów Komunistycznych. W listopadzie 1921 pozbawiony immunitetu poselskiego, postawiony przed sądem pod zarzutem usiłowań obalenia ustroju państwa i skazany na ciężkie więzienie. W 1923 w ramach wymiany więźniów politycznych wyjechał do ZSRR, gdzie działał w KC KP(b) Białorusi. Współorganizował Międzynarodówkę Chłopską, w latach 1923-1928 był zastępcą sekretarza generalnego tej organizacji. W latach trzydziestych prowadził aktywną działalność oświatową i propagandową na terenach polskiego obwodu autonomicznego na Ukrainie (tzw. Marchlewszczyznie).

W 1937 aresztowany podczas stalinowskich czystek, skazany i rozstrzelany. W 1956 roku dokonano jego uroczystej rehabilitacji, nazywając przy okazji jego imieniem parę ulic w ZSRR.