Traktat w Radnot

Z Wikipedii

Traktat w Radnot – zawarty w Radnot 6 grudnia 1656 r. w czasie wojny polsko-szwedzkiej. Sygnatariusze układu zobowiązali się do wspólnego ataku na Polskę oraz do podziału ziem I Rzeczypospolitej.

Sygnatariusze: Szwecja – Karol X Gustaw, Brandenburgia – Fryderyk Wilhelm, Siedmiogród – książę Jerzy II Rakoczy, Ukraina – Bohdan Chmielnicki, Litwa – Bogusław Radziwiłł.

Dotyczy on rozbioru Rzeczypospolitej w którym stronami byli:

• Bogusław Radziwiłł - miał dostać województwo nowogródzkie,
• Karol X Gustaw - miał dostać Prusy Królewskie, Kujawy, północne Mazowsze, Żmudź, Inflanty i Kurlandię,
• Fryderyk Wilhelm Hohenzollern - miał dostać Wielkopolskę,
• Bohdan Chmielnicki - miał dostać Ukrainę po Batoh na zachodzie i aż do Nowogrodu Siewierskiego na północy,
• Jerzy II Rakoczy - pozostałe ziemie Rzeczypospolitej m.in. z Krakowem.

Podział z tego dnia nigdy nie wszedł w życie.

[edytuj] Bibliografia

• Gierowski J. A., Rzeczpospolita w dobie złotej wolności (1648-1763), Kraków 2001 s. 69.
• Podhorodecki L., Sławni hetmani Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 458.