Make
a donation:
IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:
ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or Privacy PolicyCookie PolicyTerms and Conditions Wikipedysta:Vindicator/Prezydenci Kielc - Wikipedia, wolna encyklopedia
Stanisław Niewiadomski (listopad 1818 - grudzień 1830; listopad 1831 - kwiecień 1832), ur. 1784 w Trzcinicy koło Jasła, zm. 1837. W 1814 r. został wójtem gminy Wójcza, w 1817 roku burmistrzem Szydłowa. Po dymisji Dominika Wójcikowskiego w listopadzie 1818 roku burmistrz, a od listopada 1819 roku prezydent Kielc. Oskarżany o nadużycia, zmuszony został do ucieczki z miasta 5 grudnia1830, powrócił na stanowisko po upadku powstania listopadowego pod koniec 1831 roku. Zwolniony ze stanowiska w kwietniu 1832 roku [1].
Franciszek Zarembski (prawdopodobnie kwiecień 1832 r. - maj 1833 r.) - tymczasowy prezydent Kielc [1].
? Jezierski (prawdopodobnie maj 1833 r. - sierpień 1834 r.) - tymczasowy prezydent Kielc [1].
Wilhelm Böttcher (według innych źródeł Bättcher, 1834-1845) - pochodził z Bydgoszczy, rosyjski poddany, wyznania ewangelickiego. Kapitan w wojsku rosyjskim, od 1845 roku naczelnik powiatu augustowskiego[1].
Albert Paczyński (prawdopodobnie 1845-1849), prezydent miasta po odejściu Böttchera[1], zakończył urzędowanie wskutek śmierci.
Ignacy Bełżyński (maj 1849 r. - 1851 r.), szlachcic niewylegitymowany. Od 1838 roku wójt gminy Kielce. W 1845 roku odznaczony orderem św. Stanisława 3 klasy za ujęcie ks. Ściegiennego przestępcy politycznego. Prezydent Kielc od 1849 r. W październiku 1850 r. ciężko zachorował, nękany paraliżem oraz chorobą umysłową zmarł w szpitalu ewangelickim w Warszawie [1].
Kazimierz Jurgaszko (wrzesień 1851 - 27 grudnia1864), szlachcic, ukończył korpus kadetów w Kaliszu, służył w Wojsku Polskim w 4. pułku ułanów, a następnie w Korpusie Żandarmerii u Rosjan. Od 1850 r. prezydent Sandomierza, od 1851 r. - prezydent Kielc. Oskarżany o malwersacje i brutalne traktowanie mieszkańców. W okresie powstania styczniowego gorliwy wykonawca poleceń rządowych[1]. Kazimierz Jurgaszko zakończył urzędowanie wskutek śmierci w 27 grudnia 1864 r. [2]
Józef Kleczyński (koniec 1864-1866), człowiek wielce oddany miastu i społeczeństwu [2].
Aleksander Augustynowicz (czerwiec 1866 r. - czerwiec 1882 r.), szlachcic z Podola, burmistrz Sławkowa od czerwca 1857 roku, prezydent Radomia od sierpnia 1860 roku, prezydent Kielc od czerwca 1866 roku, zwolniony ze stanowiska na własną prośbę w czerwcu 1882 roku [1].
Artur Złotnicki (ros.Artur Dymitriewicz Złotnickij, 16 czerwca - 1 sierpnia1883 roku), od czerwca 1877 roku był urzędnikiem do specjalnych poruczeń gubernatora lubelskiego. Nominowany prezydentem Kielc 16 czerwca 1883 roku. Pozostał na stanowisku do sierpnia tego roku, kiedy to został mianowany naczelnikiem powiatu w głębi Rosji [1].
Jan Stebłowski (ros. Jan Andriejewicz Stebłowski, 1 sierpnia1883 r. - czerwiec 1889 r.), W 1878 roku został mianowany pomocnikiem naczelnika powiatu kieleckiego. od sierpnia 1883 roku prezydent Kielc po Arturze Złotnickim. W czerwcu 1889 roku został przeniesiony na stanowisko pomocnika naczelnika powiatu włoszczowskiego, co w jego sytuacji trudno było uznać za awans [1].
Rafał Matkowski (ros.Rafeł Piotrowicz Matkowski, prawdopodobnie od ok. 1890 roku do ok. 1891 roku) [1].
Adam Górnicki (od ok. 1892 roku do 1894 roku) [1].
Konstanty Cyłow (ros.Konstanty Adalbertiew Cyłow, 22 kwietnia1894 roku do 24 czerwca1902 roku), Rosjanin, syn urzędnika. W marcu 1891 roku został pomocnikiem naczelnika powiatu włoszczowskiego. Mianowany prezydentem Kielc 22 kwietnia 1894 roku. W maju 1896 roku delegat Kielc na uroczystości koronacyjne Mikołaja II w Moskwie. Zmarł na stanowisku 24 czerwca 1902 roku [1].
Władysław Garbiński (10 października1902[3] - ??), zm. 5 lipca1906 r., emerytowany rotmistrz rosyjskiej kawalerii, bardzo dobry zarządca, trwałym efektem jego działalności jest staw miejski [4].
Ignacy Boerner (12 sierpnia1914 - ??), komisarz wojskowy Kielc, podczas rewolucji 1905 przywódca Republiki Ostrowieckiej. Przejął władzę w mieście po opanowaniu go przez 15 łanów, ok. 30 austriackich kawalerzystów oraz batalion kadrowy strzelców Piłsudskiego [3].
Michał Sokolnicki (20 sierpnia1914 - ??), komisarz wojskowy Kielc, rozpoczął sprawowanie funkcji po przybyciu do miasta kolejnych oddziałów Piłsudskiego. 1 września1914 r. wydał odezwę wzywającą ludność żydowską do wstępowania w szeregi Legionów Polskich i udzielania stacjonującym żołnierzom [3].
Michał Kozłowski (15 sierpnia1915 - ??), władze austriackie ustanowiły w Kielcach Magistrat stawiając na jego czele prezydenta Michała Kozłowskiego [3].
Paweł Gettel (7 grudnia[3]1927-1929), znalazł się na stanowisku jako marionetka ówczesnej Rady Miejskiej, zrujnował finanse magistratu; jego urzędowanie zakończyło wotum nieufności ze strony radnych [4].
Stanisław Pasteczko (1940-1941 na czele Zarządu Miejskiego) - urodzony 8 maja1890 r. w Charsznicy koło Miechowa[6]. Był synem Jakuba, zagrodnika pochodzącego ze wsi Lubcza w powiecie jędrzejowskim i Marianny z domu Szkonder [7]. W 1940 został burmistrzem Kielc (stał na czele Zarządu Miejskiego), ale już w roku 1941 został aresztowany przez Niemców i przewieziony do KL Auschwitz (numer obozowy 19024). Zmarł tamże dnia 13 listopada tegoż roku [6], zastrzelony podczas budowy rampy (skręcił nogę i zgubił buta, a gdy po niego wrócił, zastrzelił go strażnik podejrzewający próbę ucieczki)
M. Bogdanowicz (1941-??) - były wiceprokurator okręgowy, piętnowany przez władze konspiracyjne za gorliwość w odsyłaniu Polaków na przymusowe roboty w głębi Rzeszy
?? Łukawski (??-??), przed wojną skrajnie lewicowy radny [4].
Tadeusz Zarecki (Żarecki?) (??-??, na pewno w 1946), prezydent żydowskiego pochodzenia, jego nadużycia wymieniane są jako jedna z przyczyn pogromu kieleckiego.
Jan Zwolski (??-??), ostatni zarządca za czasów PRL tytułujący się prezydentem miasta, za jego kadencji uregulowano Silnicę i wystawiono muszlę koncertową w parku miejskim [4].
