Virginia Wade

Z Wikipedii

Virginia Wade
Państwo	Wielka Brytania
Data urodzenia	10 lipca 1945
Miejsce urodzenia	Bournemouth
Wzrost	170
Waga	61,2
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1968
Trener	Jerry Teeguarden
Gra pojedyncza
Australian Open	1972
Wimbledon	1977
US Open	1968

Sarah Virginia Wade (ur. 10 lipca 1945 w Bournemouth), tenisistka brytyjska.

Wade nauczyła się grać w tenisa w Afryce Południowej, gdzie przeprowadzili sie jej rodzice, gdy miała zaledwie roczek. Jej ojciec objął stanowisko archidiakona Durbanu. Gdy Virginia miała 15 lat, jej rodzina ponownie sprowadziła się do Anglii, a młoda Wade rozpoczęła naukę w szkole dla dziewcząt Tunbridge Wells w Kent. Po ukończeniu szkoły, Virginia udała się na studia matematyczne i fizyczne na uniwersytecie Sussex, kończąc je w roku 1966.

Operując slajsowanym, jednoręcznym backhandem i dobrą grą wolejową, odnosiła wiele sukcesów na nawierzchni trawiastej. Jej kariera trwała kilkadziesiąt lat, występowała na Wimbledonie jeszcze w 1987. W latach 1967-1980 figurowała w czołowej dziesiątce rankingu światowego, w tym jako nr 2 w 1968.

Najbardziej zapamiętane zostało jej zwycięstwo w grze pojedynczej na Wimbledonie w 1977; w stulecie turnieju pokonała w półfinale słynną Amerykankę Chris Evert, a w finale Betty Stove. Miała wówczas już 32 lata i był to jej 17. Wimbledon; nagrodę wręczała wyjątkowo królowa Elżbieta II, która obchodziła w tym czasie srebrny jubileusz wstąpienia na tron brytyjski.

Odnosiła sukcesy także na innych imprezach wielkoszlemowych. Wygrywała Australian Open w singlu (1972) i deblu (1973); French Open w deblu (1973); US Open w singlu (1968 w kategorii "open") i deblu (1969, 1973, 1975). Kilkakrotnie przegrywała także finały tych turniejów - 1970 finał debla na Wimbledonie, 1969 finał singla amatorek na US Open, 1979 finał debla na French Open; pięciokrotna finalistka debla na US Open (1968 w amatorkach, 1969 w "open", 1970, 1972 i 1976).

Łącznie wygrała 55 turniejów zawodowych; wygrywała m.in. prestiżowe Italian Open na Foro Italico w Rzymie (1971 w grze pojedynczej, 1968, 1971, 1973, 1983 w grze podwójnej; 1970 finalistka debla, 1968 finalistka miksta). W latach 1967-1983 reprezentowała Wielką Brytanię w Pucharze Federacji (zajmuje czołowe miejsca w historii Pucharu pod względem ilości rozegranych pojedynków oraz meczów międzypaństwowych, w których brała udział); 1965-1985 występowała także w Pucharze Wightmana.

Trenerem Wade przez większość kaiery był Jerry Teeguarden, ojciec amerykańskiej tenisistki Pam Teeguarden, zwyciężczyni dwóch turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, w latach 1974 i 1977.

W roku 1982 została pierwszą kobietą wybraną do Wimbledon Commitette.

W roku 1983, w wieku 37 lat, wygrała Italian Open w grze podwójnej w parze z Rumunką Virginią Ruzici.

Wade aż dwudziestocztero krotnie występowała w grze pojedynczej na kortach Wimbledonu, co do dzisiaj zostało nie pobitym rekordem.

W 1989 jej nazwisko wpisano do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.

Odkąd zakończyła zawodową karierę tenisową Virginia Wade zajmuje się komentowaniem turniejów tenisowych dla stacji BBC.

Spis treści 1 Finały turniejów wielkoszlemowych (3) 1.1 Wygrane (3) 2 Finały turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej (10) 2.1 Wygrane (4) 2.2 Przegrane finały (6) 3 Tytuły singlowe(55) 4 Osiągnięcia w turniejach wielkoszlemowych na przestrzeni lat

[edytuj] Finały turniejów wielkoszlemowych (3)

[edytuj] Wygrane (3)

Rok	Turniej	Przeciwniczka w finale	Wynik finału
1968	U.S. Open	Billie Jean King	6-4, 6-2
1972	Australian Open	Evonne Goolagong Cawley	6-4, 6-4
1977	Wimbledon	Betty Stöve	4-6, 6-3, 6-1

[edytuj] Finały turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej (10)

[edytuj] Wygrane (4)

Rok	Turniej	Partnerka	Przeciwniczki w finale	Wynik finału
1973	Australian Open	Margaret Smith Court	Kerry Harris Kerry Melville Reid	6-4, 6-4
1973	French Open	Margaret Smith Court	Francoise Durr Betty Stöve	6-2, 6-3
1973	U.S. Open	Margaret Smith Court	Billie Jean King Rosemary Casals	3-6, 6-3, 7-5
1975	U.S. Open (2)	Margaret Smith Court	Billie Jean King Rosemary Casals	7-5, 2-6, 7-6

[edytuj] Przegrane finały (6)

Rok	Turniej	Partnerka	Przeciwniczki w finale	Wynik finału
1969	U.S. Open	Margaret Smith Court	Francoise Durr Darlene Hard	0-6, 6-3, 6-4
1970	Wimbledon	Francoise Durr	Billie Jean King Rosemary Casals	6-2, 6-3
1970	U.S. Open (2)	Rosemary Casals	Margaret Smith Court Judy Tegart Dalton	6-3, 6-4
1972	U.S. Open (3)	Margaret Smith Court	Francoise Durr Betty Stöve	6-3, 1-6, 6-3
1976	U.S. Open (4)	Olga Morozova	Delina Boshoff Ilana Kloss	6-1, 6-4
1979	French Open	Francoise Durr	Betty Stove Wendy Turnbull	3-6, 7-5, 6-4

[edytuj] Tytuły singlowe(55)

• 1968 - US Open, Bloemfontein-RPA, Bournemouth, East London-RPA, Cup-Crystal Palace
• 1969 - Kapsztad, Hoylake, Perth, Stalybridge, Aberavon, Crystal Palace, East London-RPA
• 1970 - German Indoors, West Berlin Open, Irish Open, Stalybridge, Aberavon
• 1971 - Kapsztad, Catania Open, Rzym, Newport-Wales, Cincinnati, Billingham, Aberavon, Cup Final-London, Clean Air Classic-NY
• 1972 - Australian Open, VS Indoors-Mass., Merion, Buenos Aires
• 1973 - Dallas, Bournemouth, Aberavon, Edinburgh, Billingham, Cup Final-Albert Hall
• 1974 - Chicago, Bournemouth, Phoenix, Edinburgh, Cup-London
• 1975 - Dallas, Philadelphia, Paris, Eastbourne, Dewar Cup, Stockholm
• 1976 - US Indoors, Dewar Cup
• 1977 - Wimbledon,Hilton Head, Tokyo
• 1978 - Mahwah, Tokyo, Florida Open

[edytuj] Osiągnięcia w turniejach wielkoszlemowych na przestrzeni lat

Turniej	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968	1969	1970	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977	1978	1979	1980	1981	1982	1983	1984	1985	Bilans
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	W	1/4	A	A	A	A / A	A	A	A	A	A	2R	2R	2R	1 / 5
Franch Open	A	A	A	A	A	4R	A	2R	1/4	1R	1/4	3R	2R	A	A	A	A	2R	3R	4R	3R	1R	1R	2R	0 / 14
Wimbledon	2R	2R	2R	4R	2R	1/4	1R	3R	4R	4R	1/4	1/4	1/2	1/4	1/2	W	1/2	1/4	4R	2R	2R	1/4	3R	3R	1 / 24
U.S. Open	A	A	4R	2R	1/4	4R	W	1/2	1/2	A	1/4	1/4	2R	1/2	2R	1/4	3R	1/4	3R	3R	1R	2R	2R	A	1 / 20
Bilans	0 / 1	0 / 1	0 / 2	0 / 2	0 / 2	0 / 3	1 / 2	0 / 3	0 / 3	0 / 2	1 / 4	0 / 4	0 / 3	0 / 2	0 / 2	1 / 2	0 / 2	0 / 3	0 / 3	0 / 3	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 3	3 / 63

A = zawodniczka nie brała udziału w turnieju.

Bilans = stosunek turniejów wygranych do sumy startów.

Nota: Australian Open w roku 1977 odbyło się dwukrotnie, w styczniu i grundiu