Włodzimierz Smolarek
Z Wikipedii
Włodzimierz Smolarek | ||
Imię i nazwisko | Włodzimierz Wojciech Smolarek | |
Data i miejsce urodzenia |
16 lipca 1957 Aleksandrów Łódzki, Polska |
|
Pseudonim | "Karino", "Sołtys" | |
Pozycja | napastnik | |
Wzrost | 171 cm | |
Waga | 70 kg | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1967-1973 1973-1977 1977-1979 1979-1986 1986-1988 1988-1990 1990-1996 |
Włókniarz Aleksandrów Łódzki Widzew Łódź Legia Warszawa Widzew Łódź Eintracht Frankfurt Feyenoord Rotterdam FC Utrecht |
18 (4) 181 (61) 63 (13) 46 (13) 166 (33) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1980-1992 | Polska | 60 (13) |
Włodzimierz Wojciech Smolarek (ur. 16 lipca 1957 w Aleksandrowie Łódzkim) - piłkarz polski, reprezentant Polski, napastnik, pomocnik. Absolwent szkoły zawodowej.
[edytuj] Kariera piłkarska
Wychowanek klubu Włókniarz Aleksandrów Łódzki. Gra we Włókniarzu przypada na lata 1967-1973, później przeszedł do Widzewa Łódź (1973-1977 i 1979-1986), Legia Warszawa (1977-1979), niemiecki Eintracht Frankfurt (1986-1988, zdobywca pucharu Niemiec w 1988), holenderski Feyenoord Rotterdam (1988-1990 46-13) oraz FC Utrecht (1990-1996 165-33).
Największe sukcesy Włodzimierz Smolarek święcił w Widzewie Łódź. W I lidze w barwach Widzewa rozegrał (1979-1986) 181 meczów, strzelając 61 bramek. Dwukrotny mistrz Polski (1981, 1982), zdobywca pucharu Polski (1985).
W reprezentacji Polski rozegrał 60 meczów (52 – Widzew, 5 – Eintracht, 2 – Feyenoord, 1 – Utrecht), będąc przy tym kapitanem 9 razy.
W 1983 roku przegonił Zbigniewa Bońka jako najlepszy strzelec ligowy Widzewa, a potem z bilansem 61 goli w ekstraklasie był liderem aż do maja 1996, gdy wyprzedził go Marek Koniarek.
Włodzimierz Smolarek to jeden z najlepszych w historii piłkarzy Widzewa, jak również całej polskiej piłki. Uwielbiany przez wszystkie pokolenia kibiców za światową klasę, ale również za niezwykłą zadziorność, waleczność, bojowość i ambicję.
Włodzimierz Smolarek to również dwukrotny uczestnik finałów Mistrzostw Świata. W 1982 roku w Hiszpanii zdobył brązowy medal, 4 lata później w Meksyku był zdobywcą jedynej bramki dla Polski.
Osiadł na stałe w Holandii, gdzie zajął się pracą trenerską, prowadzi drużyny juniorskie w Feyenoordzie. Jego syn Euzebiusz Smolarek jest obecnie zawodnikiem Racingu Santander i reprezentantem Polski.
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Widzew, oraz dawni łódzcy ligowcy, ŁTS-G, Klub Turystów, Union-Touring, wydawnictwo GiA, Katowice 1998 (5. część cyklu Kolekcja Klubów).
1 Młynarczyk • 2 Dziuba • 3 Kupcewicz • 4 Dolny • 5 Janas • 6 Skrobowski • 7 Jałocha • 8 Matysik • 9 Żmuda • 10 Majewski • 11 Smolarek • 12 Wójcicki • 13 Buncol • 14 Pałasz • 15 Ciołek • 16 Lato • 17 Szarmach • 18 Kusto • 19 Iwan • 20 Boniek • 21 Kazimierski • 22 Mowlik • Trener: Piechniczek
1 Młynarczyk • 2 Przybyś • 3 Żmuda • 4 Ostrowski • 5 Wójcicki • 6 Matysik • 7 Tarasiewicz • 8 Urban • 9 Karaś • 10 Majewski • 11 Smolarek • 12 Kazimierski • 13 Komornicki • 14 Kubicki • 15 Buncol • 16 Pałasz • 17 Zgutczyński • 18 Pawlak • 19 Wandzik • 20 Boniek • 21 Dziekanowski • 22 Furtok • Trener: Piechniczek