William Lygon, 7. hrabia Beauchamp
Z Wikipedii
William Lygon KG, KCMG (ur. 20 lutego 1872 w Londynie, zm. 14 listopada 1938 w Nowym Jorku), brytyjski arystokrata i polityk, syn Fredericka Lygona, 6. hrabiego Beauchamp, i lady Mary Stanhope, córki 5. hrabiego Stanhope.
Od urodzenia nosił tytuł wicehrabiego Elmley. Wyształcenie odebrał w Eton College i w Christ Church na Uniwersytecie w Oksfordzie. Po śmierci ojca w 1891 r. odziedziczył tytył 7. hrabiego Beauchamp i zasiadł w Izbie Lordów. W 1893 r. został przewodniczący Oxford Union Society. W latach 1895-1896 był burmistrzem Worcester. W 1899 r. nieoczekiwanie został mianowany gubernatorem Nowej Południowej Walii. Chociaż sumiennie wypełniał swoje gubernatorskie obowiązki nie cieszył się sympatią mieszkańców kolonii. Nie znając się na wewnętrznych stosunkach w Nowej Południowej Walii gubernator popełniał gafę za gafą. Zraził do siebie francuską mniejszość odnosząc się w przemowie do niej do procesu Dreyfusa oraz wyrażając publicznie dumę z bycia Anglikiem a nie Francuzem. Fakt uczestnictwa gubernatora w konsekracji katolickiego kościoła św. Marii zraził do Beauchampa ewangelików. Już w 1900 r. niefortunny gubernator powrócił do Wielkiej Brytanii, chociaż gubernatorem był jeszcze formalnie przez rok. Wcześniej, 16 lutego 1899 r., został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu św. Michała i św. Jerzego.
Po powrocie do Wielkiej Brytanii Beauchamp rozpoczął karierę polityczną w szeregach Partii Liberalnej. W latach 1905-1907 był kapitanem Gentemen-at-Arms. 8 stycznia 1906 r. został członkiem Tajnej Rady. Od 1907 do 1910 r. był Lordem Stewardem. W czerwcu 1910 r. wszedł w skład liberalnego rządu Herberta Henryego Asquitha jako Lord Przewodniczący Rady (był nim do listopada 1910 r.), pierwszy komisarz ds. prac publicznych (w latach 1910-1914) i ponownie Lord Przewodniczący Rady (w latach 1914-1915). W latach 1911-1931 był ponadto Lordem Namiestnikiem Gloucestershire, a w latach 1913-1914 Lordem Strażnikiem Pięciu Portów. W 1914 r. odznaczono go Orderem Podwiązki. W latach 1929-1931 był kanclerzem Uniwersytetu Londyńskiego.
Beauchamp pozostał w Partii Liberalnej po jej rozpadzie na początku lat 20. Od 1924 r. był liderem liberałów w Izbie Lordów i wspierał swoimi finansami podupadającą partię. W 1931 r. szwagier Beauchampa, książę Westminster, zagorzały konserwatysta, oskarżył go o homoseksualizm, który w owym czasie był traktowany jako przestępstwo. Oskarżenie było bezpodstawne (zresztą oskarżony miał siedmioro dzieci) i było obliczone na zadanie ciosu Partii Liberalnej. Ponieważ Beauchamp i Westminster znani byli z wybuchowego charakteru obawiano się skandalu. Król Jerzy V miał powiedzieć, że myślał, że mężczyźni tacy jak oni pozabijają się nawzajem.
Do niczego takiego jednak nie doszło. Beauchamp zrezygnował ze wszystkich urzędów (oprócz Lorda Strażnika Pięciu Portów) i wyjechał z kraju. Przez następne lata mieszkał w Niemczech, Francji i Włoszech. Zmarł w 1938 r. w Hotel Waldorf-Astoria w Nowym Jorku na raka.
Uważa się, że postać lorda Beauchampa była pierwowzorem lorda Marchmaina z powieści Brideshead Revisited autorstwa Evelyna Waugha. W miniserialu zrealizowanym w 1981 r. na podstawie powieści lorda grał sir Laurence Olivier.
26 lipca 1902 r. lord Beauchamp poślubił lady Lettice Grosvenor (25 grudnia 1876 - 28 lipca 1936), córkę Victora Grosvenora, hrabiego Grosvenor, i lady Sibell Lumley, córki 9. hrabiego Scarbrough. William i Lettice mieli razem trzech synów i cztery córki:
- William Lygon (3 lipca 1903 - 3 stycznia 1979), 8. hrabia Beauchamp
- Hugh Patrick Lygon (2 listopada 1904 - 19 sierpnia 1936)
- Lettice Lygon (16 czerwca 1906 - 1973), żona sir Richarda Cotterella, 5. baroneta, miała dzieci
- Sibell Lygon (10 października 1907 - 31 października 2005), żona Michaela Rowleya, nie miała dzieci
- Mary Lygon (12 lutego 1910 - 27 września 1982), żona księcia Wsiewołoda Iwanowicza Romanowa, nie miała dzieci
- Dorothy Lygon (22 lutego 1912 - 13 listopada 2001), żona Roberta Herbera-Percyego, nie miała dzieci
- Richard Edward Lygon (25 grudnia 1916 - 1970), ożenił się z Patricią Norman, miał dzieci
Poprzednik Frederick Lygon, 6. hrabia Beauchamp |
Hrabia Beauchamp 1891-1938 |
Następca William Lygon, 8. hrabia Beauchamp |
Poprzednik Henry Brand, 2. wicehrabia Hampden |
Gubernator Nowej Południowej Walii 1899-1901 |
Następca Harry Rawson |
Poprzednik Cecil Foljambe, 1. hrabia Liverpool |
Lord Steward 1907-1910 |
Następca Edwyn Scudamore-Stanhope, 10. hrabia Chesterfield |
Poprzednik Henry Fowler, 1. wicehrabia Wolverhampton |
Lord Przewodniczący Rady 1910 |
Następca John Morley, 1. wicehrabia Morley |
Poprzednik Lewis Harcourt |
Pierwszy komisarz ds. prac publicznych 1910-1914 |
Następca Alfred Emmott, 1. baron Emmott |
Poprzednik Thomas Brassey, 1. hrabia Brassey |
Lord Strażnik Pięciu Portów 1913-1934 |
Następca Rufus Isaacs, 1. markiz Reading |
Poprzednik John Morley, 1. wicehrabia Morley |
Lord Przewodniczący Rady 1914-1915 |
Następca Robert Crewe-Milnes, 1. markiz Crewe |
Poprzednik Edward Grey, 1. wicehrabia Grey of Fallodon |
Lider Brytyjskiej Partii Liberalnej Izba Lordów 1924-1931 |
Następca Rufus Isaacs, 1. markiz Reading |
W dniu powstania
Herbert Henry Asquith • Augustine Birrell • John Burns • Sydney Buxton • Lord Carrington • Winston Churchill • Lord Crewe • Herbert Gladstone • Edward Grey • Richard Haldane • Lewis Harcourt • David Lloyd George • Lord Loreburn • Reginald McKenna • Lord Morley • Lord Pentland • Lord Ripon • Walter Runciman • Lord Tweedmouth • Lord Wolverhampton
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Beauchamp • Lord Emmott • Lord FitzMaurice • Charls Hobhouse • Rufus Isaacs • Lord Kitchener • Lord Lucas • Charles Masterman • Edwin Samuel Montagu • Joseph Pease • Herbert Samuel • John Simon • John Seely • Thomas McKinnon Wood