Herbert Samuel
Z Wikipedii
Herbert Louis Samuel, 1. wicehrabia Samuel GCB, GBE (ur. 6 listopada 1870 w Liverpoolu, zm. 2 lutego 1963), brytyjski polityk i dyplomata, członek Partii Liberalnej, minister w rządach Herberta Henryego Asquitha i Ramsaya MacDonalda.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Urodził się przy 11 Belvidere Road w Toxteth, dzielnicy Liverpoolu. Był synem bankiera Edwina Louisa Samuela i Clary Yates. Wykształcenie odebrał w University College School w Hampstead w Londynie, oraz w Balliol College na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1897 r. poślubił swoją kuzynkę, Beatrice Franklin. Miał z nią trzech synów i córkę. Dwukrotnie przez powodzenia startował w wyborach parlamentarnych (w 1895 i 1900 r. w okręgu South Oxfordshire) zanim w 1902 r. został wybrany do Izby Gmin w wyborach uzupełniających w okręgu Cleveland.
W 1909 r. został członkiem gabinetu jako Kanclerz Księstwa Lancaster. W latach 1910-1914 był poczmistrzem generalnym. Następnie stanął na czele Rady Samorządu Lokalnego. W 1915 r. ponownie został Kanclerzem Księstwa Lancaster i poczmistrzem generalnym. W 1916 r. został ministrem spraw wewnętrznych. W grudniu tego roku nowym premierem został David Lloyd George. Poprzedni szef rządu, Asquith, przeszedł do opozycji, a wraz z nim jego zwolennicy, wśród nich Samuel, który utracił następnie miejsce w parlamencie po wyborach 1918 r.
Po wyborczej porażce Samuel został w 1920 r. Wysokim Komisarzem Wielkiej Brytanii w Palestynie. Był pierwszą od od początków naszej ery osobą pochodzenia żydowskiego, która sprawowała najwyższą władzę na tych terenach[1]. 11 czerwca otrzymał Krzyż Wielki Orderu Imperium Brytyjskiego. Jako Wysoki Komisarz Samuel starał się występować jako mediator między żydowskimi osadnikami a arabską ludnością. Urząd ten sprawował do 1925 r. Następnie powrócił do Wielkiej Brytanii.
Niedługo po powrocie premier Stanley Baldwin postawił Samuela na czele komisji ds. przemysłu górniczego. W marcu 1926 r. komisja opublikowała raport w którym sugerowała konieczność reorganizacji tej gałęzi przemysłu, ale sprzeciwiała się postulatowi jego nacjonalizacji. Raport postulował także wycofanie rządowego wsparcia finansowego oraz obniżenie płac górników. Te postulaty stały się jedną z przyczyn strajku generalnego górników z maja 1926 r.
W 1929 r. Samuel powrócił do Izby Gmin wygrywając wybory w okręgu Darwen. Dwa lata później został wiceliderem Partii Liberalnej, a latem przejął obowiązki lidera partii w związku z chorobą Lloyda George'a. W sierpniu 1931 r. poparł utworzenie rządu narodowego i objął w nim tekę ministra spraw wewnętrznych. Jednak sprawa ceł protekcjonistycznych, których wprawadzenie domagał się rząd, podzieliła liderałów. Do wyborów 1931 r. Partia Liberalna poszła podzielona, gdyż Lloyd George wraz z kilkoma stronnikami wystartwał jako niezależny liberał. Samuel został tym samym liderem Partii Liberalnej.
Po wyborach Partia Liberalna uległa kolejnemu podziałowi - z partii wyodrębniła się Narodowa Partia Liberalna z Johnem Simonem na czele. Dalszy spór o cła protekcjonistyczne doprowadził w październiku 1932 r. do dymisji liberalnych ministrów, w tym również Samuela. Partia Liberalna wycofała się z rządu, ale w głosowaniach popierała posunięcia gabinetu. Dopiero w listopadzie 1933 r. Partia Liberalna przeszła do opozycji. Samuel pozostał jej liderem do 1935 r., kiedy to przegrał wybory parlamentarne i znalazł się poza Izbą Gmin.
W 1937 r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Samuel i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1944-1955 stał na czele Partii Liberalnej w Izbie Lordów. Przed wyborami 1951 r. jako pierwszy brytyjski polityk wygłosił orędzie wyborcze w telewizji[2][3]. Ostatnie lata życia poświęcił pisarstwu. Napisał m.in. Essays in Phyics (1951), In Search of Reality (1957) oraz A Threefold Cord: Philosophy, Science, Religion (1961).
Zmarł w 1963 r. Tytuł wicehrabiego odziedziczył jego najstarszy syn, Edwin Herbert.
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- John Edward Bowle, Viscount Samuel: A Biography, Victor Gollancz, 1957
- Lord Samuel, Memoirs, 1945
- Bernard Wasserstein, Herbert Samuel: A Political Life, Clarendon Press, 1992
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia Samuela na "Liberal Democrat History Group
- spartacus.schoolnet.co.uk
- jafi.org.il
- Portrety Herberta Samuela
Poprzednik nowa kreacja |
Wicehrabia Samuel 1937-1963 |
Następca Edwin Samuel, 2. wicehrabia Samuel |
Poprzednik John Burns |
Przewodniczący Rady Samorządu Lokalnego 1914-1915 |
Następca Walter Long |
Poprzednik John Simon |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1916 |
Następca George Cave, 1. wicehrabia Cave |
Poprzednik John Robert Clynes |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1931-1932 |
Następca John Gilmour |
Poprzednik Edmond Fitzmaurice, 1. baron Fitzmaurice |
Kanclerz Księstwa Lancaster 1909-1910 |
Następca Jack Pease |
Poprzednik Sydney Buxton |
Poczmistrz generalny Wielkiej Brytanii 1910-1914 |
Następca Charles Hobhouse |
Poprzednik Winston Churchill |
Kanclerz Księstwa Lancaster 1915-1916 |
Następca Edwin Samuel Montagu |
Poprzednik Charles Hobhouse |
Poczmistrz generalny Wielkiej Brytanii 1915-1916 |
Następca Jack Pease |
Poprzednik David Lloyd George |
Lider Brytyjskiej Partii Liberalnej 1931-1935 |
Następca Archibald Sinclair |
Poprzednik Robert Crewe-Milnes, 1. markiz Crewe |
Lider Brytyjskiej Partii Liberalnej Izba Lordów 1944-1955 |
Następca Philip Rea, 2. baron Rea |
W dniu powstania
Herbert Henry Asquith • Augustine Birrell • John Burns • Sydney Buxton • Lord Carrington • Winston Churchill • Lord Crewe • Herbert Gladstone • Edward Grey • Richard Haldane • Lewis Harcourt • David Lloyd George • Lord Loreburn • Reginald McKenna • Lord Morley • Lord Pentland • Lord Ripon • Walter Runciman • Lord Tweedmouth • Lord Wolverhampton
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Beauchamp • Lord Emmott • Lord FitzMaurice • Charls Hobhouse • Rufus Isaacs • Lord Kitchener • Lord Lucas • Charles Masterman • Edwin Samuel Montagu • Joseph Pease • Herbert Samuel • John Simon • John Seely • Thomas McKinnon Wood
W dniu powstania
Herbert Henry Asquith • Arthur Balfour • Augustine Birrell • Andrew Bonar Law • Lord Buckmaster • Edward Carson • Robert Cecil • Austen Chamberlain • Winston Churchill • Lord Crewe • Lord Curzon • Edward Grey • Lewis Harcourt • Arthur Henderson • Lord Kitchener • Lord Lansdowne • David Lloyd George • Walter Long • Reginald McKenna • Walter Runciman • Lord Selborne • John Simon • Thomas McKinnon Wood
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Crawford • Henry Duke • Edwin Samuel Montagu • Herbert Samuel • Frederick Smith • Harold Tennant
W dniu powstania
Stanley Baldwin • Neville Chamberlain • Philip Cunfliffe-Lister • Samuel Hoare • Ramsay MacDonald • Lord Reading • Herbert Samuel • Lord Sankey • Philip Snowden • James Henry Thomas
Późniejsi członkowie gabinetu
Henry Betterton • Godfrey Collins • Walter Elliot • Bolton Eyres-Monsell • John Gilmour • Lord Hailsham • Hilton Young • Lord Irwin • Lord Londonderry • Donald Maclean • William Ormsby-Gore • Walter Runciman • John Simon • Archibald Sinclair • Oliver Stanley • Kingsley Wood