Wikipedysta:Wodnik45/brudnopis
Z Wikipedii
==
Spis treści |
[edytuj] Tekst nagłówka
==
[edytuj] Tekst nagłówka
== ==
To jest mój brudnopis. Wodnik45 09:16, 15 wrz 2007 (CEST)
Siewnik - maszyna rolnicza służąca do wysiewu materiału siewnego, np. zbóż, traw, kukurydzy, buraka, słonecznika, rzepaku.
Wynalazcą siewnika do zboża był Jethro Tull.
Siewniki w Polsce zaczęto produkować w XIX w. dla folwarków. Po II wojnie światowej produkowano je w Kutnie. Były to siewniki najpierw konne a dopiero w latach 60. ciągnikowe. Głównymi odbiorcami tych maszyn były PGR-y i SKR-y. W latach 70. XX w. pojawiły się w Polsce precyzyjne siewniki do buraków i kukurydzy. Obecnie w Polsce produkowane są siewniki w dwóch fabrykach - "Rolmasz" Kutno i "Famarol" Słupsk.
Do siewu bezpośredniego używa się specjalnych siewników z redlicami tarczowymi.
{{Technika stub}} {{Rolnictwo}}
de:Drillsaat en:Seed drill es:Sembradora fr:Semoir it:Seminatrice nl:Zaaimachine pt:Semeadeira sv:Såmaskin
[edytuj] Sośnica Brzeg (województwo podkarpackie
| Sośnica-Brzeg | |
| Województwo | podkarpackie |
| Powiat | jarosławski |
| Gmina | gmina Radymno |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
16 |
| Kod pocztowy | 37-550 |
| Tablice rejestracyjne | RJA |
Sośnica-Brzeg - wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Radymno.
Dotychczasowa nazwa: Nienowice-Brzeg lub Brzeg. Od 1 stycznia 2006 r. nastąpiła urzędowa zmiana nazwy tej miejscowości. Zgodnie z Dziennikiem Ustaw z 2005 r. Nr 264 poz. 2208, załącznik nr 2, poz 429 nazwa Brzeg, osada została zmieniona na Sośnica-Brzeg, wieś.
{{podkarpackie stub}}{{Polska wieś kategoria stub}} Kategoria: Gmina Radymno
[edytuj] Zaleska Wola (województwo podkarpackie)
| Zaleska Wola | |
| Województwo | podkarpackie |
| Powiat | jarosławski |
| Gmina | Radymno |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
16 |
| Kod pocztowy | 37-550 |
| Tablice rejestracyjne | RJA |
Zaleska Wola – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Radymno.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.
{{podkarpackie stub}}{{Polska wieś kategoria stub}} {{Gmina Radymno}} Kategoria:Gmina Radymno
Mieszkam w powiecie jarosławskim.
|{{{Nowy nagłówek}}}|
|- | colspan="2" | {{{1}}} |-
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
.png/41px-Coat_of_arms_of_Vilnius_(Lithuania).png){kind=spacer}
Co pewnie można zauważyć pochodzę ze Stołecznego Miasta Poznania.
|- |
| Pozn | Ten użytkownik posiada znajomość terminologii dotyczącej Poznania |
|-
(data tradycyjna)Kategoria:Szablony daty i czasu
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
[edytuj] Moja Galeria
 |
 |
 |
.jpg/120px-Kamianets-Podilskyi_(Klymenko).jpg) |
 |
 |
 |
 |
Ponieważ nie dostałem miotełki z powodu kilku babelek nie będę już po sobie sprzątał (czyt. wstawiał NowCommons itp.)
|- |
| Pozn | Ten użytkownik posiada znajomość terminologii dotyczącej Poznania |
|-
[edytuj] Moja Galeria
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ponieważ nie dostałem miotełki z powodu kilku babelek nie będę już po sobie sprzątał (czyt. wstawiał NowCommons itp.)
[edytuj] Historia
Najbardziej prawdopodobne powstanie wsi datuje się na XIV wiek. Wieś ta stanowiła wówczas własność królewską. W XV wieku zaś była już własnością Budziwoja Mamajowicza. Od Mamajowiczów w 1500 roku wieś wykupił arcybiskup lwowski. Na przełomie XVI i XVII wieku w miejscowości miał swoją siedzibę Stanisław Stadnicki. W 1606 roku wieś tę najechał Jan Herbut z Dobromila. W XVII wieku wieś przeszła ponownie w ręce królewskie i wraz z pobliskimi Hruszowicami była osobną dzierżawą. Zmienność własności wsi była bardzo częstą tradycją, bowiem w 1644 roku właścicielem był Mikołaj Ostrowski wraz z żoną Anną Snopkowską, a następnie jej drugiego męża Marcina Trzebuchowskiego. We wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka, zachowana do dzisiaj pod wezwaniem Narodzenia NMP. Cerkiew drewnianą wybudowano w 1613 roku. Wierni tego obrządku należeli do dekanatu jarosławskiego. Wierni zaś obrządku rzymskokatolickiego należeli do parafii w Laszkach. Nie można doszukać sie w źródłach włascicieli Chotyńca w XVII i XVIII wieku. Od 1831 roku włascicielem był Jan Lewandowski, w 1848 roku - Walenty Wiktor. Pochodzący z tego czasu plan katastralny wskazuje na istnienie trzech przysiółków - Chałupki, Załazie i Dombrowa. W tym czasie zabudowa wsi była wyłącznie drewniana i głównie skoncentrowana w centrum wyznaczonym przez cerkiew. W 1868 roku jako własciciel notowany jest Jan Witwicki, a także kapituła obrządku greckokatolickiego w Przemyślu. W latach 1850-1851 Chotyniec liczył 1174 mieszkańców, w zdecydowanej większości grekokatolików. Od 1873 roku jako właściciel notowany jest hr. Mieczysław Skarbek. Właścicielem był krótko, bowiem od końca XIX wieku właścicielem stał się Stanisław Myszkowski - dziedzic Hruszowic i Stubna. W okresie I wojny światowej walki o San spowodowały znaczne straty w zabudowie wsi, m.in. zniszczeniu uległa cerkiewna dzwonnica.
