Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie
Z Wikipedii
| Wyższe Seminarium Towarzystwa Salezjańskiego | |
| Lokalizacja | Kraków (Polska) |
| Rektor | ks. mgr lic. Wojciech Krawczyk SDB |
| Adres | ul. Tyniecka 39 30-323 Kraków (e-mail) |
| Telefon | 0-12-266-36-11 |
 |
|
| Strona internetowa uczelni | |
Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie – seminarium duchowne Towarzystwo Świętego Franciszka Salezego Kościoła rzymskokatolickiego.
W 1975 na Łosiówkę przybył po studiach w Rzymie ks. dr Adam Śmigielski (obecny biskup diecezji sosnowieckiej), obejmując funkcję dyrektora i rektora seminarium. Za jego kadencji zostało przeprowadzonych szereg prac inwestycyjnych, m.in. gruntowna odnowa kaplicy seminaryjnej, remont kaplicy zewnętrznej, budowa budynku gospodarczego, wstępny projekt nowego gmachu seminaryjnego, porządkowanie terenu wokół seminarium.
Z roku na rok wzrastała liczba studentów, tak że w ostatnim roku kadencji rektorskiej ks. Śmigielskiego łącznie było 49 kleryków, wliczając w to 3 z zakonu oo. Kamilianów oraz 10 juniorzystów, tzn. profesów czasowych po nowicjacie, którzy mieszkając w seminarium, kontynuowali naukę w zakresie szkoły średniej w liceach państwowych.
Jeszcze więcej kleryków było na Łosiówce za kadencji następcy ks. Śmigielskiego na stanowisku rektora, ks. dr Mirosława Kokota, który objął tę funkcję w roku akademickim 1980/81. Wszystkich kleryków było wówczas 74, natomiast grono wykładowców liczyło 25 osób. Po podziale proporcje przestawiały się następująco: 33 kleryków z inspektorii wrocławskiej i 41 z krakowskiej. Po sześciu latach, w roku akademickim 1985/86, grono profesorskie wzrosło do 34 osób, a kleryckie do 122 (49 z inspektorii wrocławskiej, a 73 z krakowskiej).
Jesienią 1983, pod kierunkiem ówczesnego administratora Seminarium ks. Józefa Talika, rozpoczęła się budowa nowego gmachu seminaryjnego. Na Łosiówce było wówczas 122 kleryków i 23 juniorzystów. Dla tych ostatnich została utworzona w 1982 nowa wspólnota pw. św. Dominika Savio, licząca 32 współbraci.
W 1989 została utworzona wspólnota filozoficzna pw. św. Jana Bosko, oddzielona od wspólnoty teologicznej pw. Niepokalanego Poczęcia NMP.
Od 1991 seminarium zaczęło przybierać charakter międzynarodowy, gdyż zaczęły w nim studiować klerycy salezjańscy z zagranicy. Najpierw przyjechało ich dwóch z Odessy (Ukraina), a potem przybywało ich coraz więcej z Białorusi, z Rosji, Gruzji i Litwy.
Ważna do odnotowania w historii Seminarium jest współpraca z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim oraz Papieską Akademią Teologiczną w Krakowie, do której zostało ono afiliowane w 1991. Stworzyło to możliwość obrony prac magisterskich przez diakonów, a profesorom dało sposobność do pracy naukowej i zdobywania stopni naukowych.
Spis treści |
[edytuj] Organizacja
Strukturę Seminarium tworzą bracia należący do dwóch wspólnot:
- św. Józefa (tzw. postnowicjat) – wspólnotę tą tworzą bracia I i II roku seminarium. Postnowicjat to wprowadzenie w dalsze studia, do specyfiki formacji należy praktyka pedagogiczno-duszpasterska trwająca dwa lata.
- św. Franciszka Salezego – po postnowicjacie bracia przechodzą do wspólnoty Franciszka Salezego, tam przygotowują się do przyjęcia lektoratu, akolitatu i święceń diakonatu.
[edytuj] Rektorzy (lista niepełna)
- ks. dr Adam Śmigielski
- ks. dr Mirosław Kokot (1980-1983)
- ks. Józef Talik (administrator)
- ks. dr Stanisław Semik
- ks. mgr lic. Wojciech Krawczyk
Łącznie formacja trwa 9 lat dla kandydatów na księży, a 6 lat dla braci zakonnych.
[edytuj] Zobacz też
- Salezjanie
- Seminarium duchowne
- Uczelnie teologiczne w Polsce
- Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego w Łodzi
- Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego w Lądzie n/Wartą
