Zwienigorodka
Z Wikipedii
Zwienigorodka (ros. i ukr. Звенигородка, pl. Zwinogródka), miasto rejonowe na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, nad rzeką Tykczą, dopływem Bugu Płd..
W 1989 liczyło 22 400 mieszkańców (2005: 19 900). Znane już było w czasach Rusi Kijowskiej. W roku 1240, w czasie wielkiej inwazji Mongołów na Europę Wschodnią i Środkową Zwinogródka została doszczętnie zniszczona, w następujących dziesięcioleciach ufortyfikowana przez książąt Halicza. Od XIV wieku miasto należało do Wielkiego Księstwa Litewskiego, w r. 1569 dostało się pod władzę Korony. Ucierpiało w tych stuleciach wiele poprzez najazdy Tatarów. W r. 1648 zajęły Zwinogródkę wojska Chmielnickiego, ale Rozejm andruszowski zwrócił ją Rzeczypospolitej. W latach 1737, 1743 i 1768 miasto dewastowały ataki band hajdamaków. Po II rozbiorze dostało się pod władzę Rosji, w r. 1795 otrzymało prawo niemieckie i rangę miasta powiatowego w guberni kijowskiej.
W roku 1918, 1 lutego, ukraińska armia wyzwoleńcza Petlury odniosła tu decydujące zwycięstwo nad oddziałami bolszewickimi, 28 stycznia 1944 Armia Czerwona połączyła tu swe wojska pancerne 6. pułku I Frontu Ukraińskiego i 5. Pułku Gwardii II Frontu, biorąc w kleszcze poważne siły niemieckie.
Zwinogródka posiada duży kombinat spożywczy, sanatorium i ciekawe muzeum regionalne.
[edytuj] Osobistości związane z miastem
- Dawid Gincburg, baron, orientalista rosyjski
- Horacy Gincburg, baron, filantrop rosyjski
- Izydor Kopernicki, polski lekarz i antropolog
- Marian Romeyko, polski oficer II RP i pisarz wojskowy
[edytuj] Bibliografia
- Бoльшaя Coвeтcкaя Енцнклoпeдия, Tom 9., Moskwa 1972
- Encyclopedia of Ukraine, Tom 5., Toronto 1993
