George W. Bush

Z Wikipedii

George Walker Bush
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1946 New Haven, Connecticut
43. Prezydent Stanów Zjednoczonych
Okres urzędowania	od 20 stycznia 2001 do kadencja upływa 20 stycznia 2009
Przynależność polityczna	Partia Republikańska
Pierwsza Dama	Laura Bush
Wiceprezydent	Dick Cheney
Poprzednik	Bill Clinton
46. Gubernator stanu Teksas
Okres urzędowania	od 17 stycznia 1995 do 21 grudnia 2000
Poprzednik	Ann Richards
Następca	Rick Perry
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Kolekcja cytatów w Wikicytatach

George Walker Bush ^* [ˈdʒɔːɹdʒ ˈwɑːkɚ bʊʃ] (ur. 6 lipca 1946 w New Haven w Connecticut w USA) – prezydent Stanów Zjednoczonych wybrany w roku 2000. Sprawuje urząd od 20 stycznia 2001 roku do chwili obecnej. W wyborach prezydenckich 13 grudnia 2004 wybrany przez Kolegium Elektorów na drugą kadencję. Będzie sprawował urząd do 20 stycznia 2009.

Spis treści 1 Życie przed prezydenturą 2 Kontrowersje podczas wyborów w roku 2000 3 Polityka Busha 3.1 Gabinet 3.2 Stosunki z Polską 3.3 Wojna z terroryzmem 3.4 Wojna w Iraku 3.5 Bliski Wschód 3.6 Rosja 3.7 Stosunki z Europą Zachodnią 3.8 Chiny 3.9 Iran 4 Wybory w 2004 5 Wybory 2008 6 Inne 7 Przypisy 8 Zobacz też 9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życie przed prezydenturą

Bush wychowywał się w Midland i Houston w Teksasie, z czwórką rodzeństwa: Jeb, Neil, Marvin i Dorothy. Młodsza siostra Robin zmarła w 1953 w wieku trzech lat na białaczkę. George Bush uczęszczał do Phillips Academy w Andover w stanie Massachusetts, gdzie zajmował się m.in. grą w baseball. Następnie studiował na uniwersytecie Yale, uzyskując licencjat (Bachelor) z historii w 1968. Według jego samego, był przeciętnym studentem.^[1]

W maju 1968 został przyjęty do służby w lotnictwie Gwardii Narodowej Teksasu (Texas Air National Guard), pomimo uzyskania w teście zdolności najniższego akceptowalnego wyniku 25%. Po szkoleniu służył w bazie Ellington w Houston, latając na myśliwcach Convair F-102 Delta Dagger. Zdaniem jego krytyków, podczas służby cieszył się przywilejami związanymi z pozycją jego ojca, nie został też wysłany na wojnę w Wietnamie, w przeciwieństwie do wielu młodych Amerykanów w tym okresie. W maju 1972 uzyskał przeniesienie do Gwardii Narodowej Alabamy, w celu pracy w kampanii wyborczej do Senatu. Brak dowodów w dokumentacji, aby pełnił tam aktywną służbę i uczęszczał na ćwiczenia, a w sierpniu 1972 został zawieszony w lataniu z powodu nie podejścia do testów medycznych. W maju 1973 powrócił do Houston, w październiku 1973 został zwolniony ze służby przed sześcioletnim terminem w celu odbycia studiów w Harvard Business School^[2].

Podczas studiów w Yale i Harvardzie, Bush często nadużywał alkoholu i zdarzały mu się zachowania naruszające porządek – sam przyznał później, że pił zbyt dużo i określał swoje zachowanie jako "nomadyczny okres nieodpowiedzialnej młodości". Twierdził też, że po 1974 nie używał narkotyków, uchylając się od skomentowania wcześniejszego okresu. W 1976 został ukarany za jazdę po użyciu alkoholu i zatrzymano mu prawo jazdy na dwa lata^[1]. Od 1986 deklaruje abstynencję.

Po ukończeniu Uniwersytetu Harvarda ze stopniem magistra (MBA), Bush zajął pracę w przemyśle naftowym w Teksasie, zajmując stanowiska kierownicze w kilku spółkach. W 1977 ożenił się z Laurą Welch, po czym osiedlili się w Midland w Teksasie. Bush przeszedł wówczas za żoną z Kościoła Episkopalnego do Zjednoczonego Kościoła Metodystycznego.

W 1978 Bush startował w wyborach do Izby Reprezentantów, lecz przegrał z Kentem Hance. W 1988 rodzina Bushów przeniosła się do Waszyngtonu, w celu pracy dla kampanii prezydenckiej ojca George'a. Po powrocie do Teksasu zainwestował w 1989 w drużynę baseballową Texas Rangers, w której sprzedaż udziałów w 1998 przyniosła mu zysk ponad 14 milionów dolarów.^[1]

W 1995 Bush wygrał wybory na gubernatora Teksasu.

Wybór George'a W. Busha na prezydenta USA w 2000 roku wzbudził w części społeczeństwa amerykańskiego kontrowersje związane z wątpliwościami co do poprawności procesu liczenia głosów. George W. Bush otrzymał mniej głosów wyborców niż jego kontrkandydat Al Gore, jednak wygrał wybory uzyskując większość głosów Kolegium Elektorów Stanów Zjednoczonych. Podobna sytuacja miała wcześniej miejsce w 1828, 1876 i ponownie w 1888 roku^[3], gdy prezydentem został Benjamin Harrison, który zdobył o 100 tysięcy głosów mniej niż jego konkurent, prezydent Grover Cleveland. W listopadzie 2004 G. Bush wygrał wybory stosunkowo niewielką przewagą, pokonując kandydata demokratów Johna Kerry'ego i został wybrany ponownie na prezydenta na następne 4 lata.

[edytuj] Kontrowersje podczas wyborów w roku 2000

George W. Bush po długotrwałych sporach sądowych ze swoim konkurentem wiceprezydentem w administracji Clintona Alem Gore'em został wybrany na prezydenta USA, pomimo tego że Al Gore uzyskał więcej głosów wyborców (50 999 tys.) niż Bush (50 456 tys.), ale mniej głosów elektorskich. Zadecydowały o tym wysoce dyskusyjne wyniki wyborów na Florydzie. Spory uciął ostatecznie Federalny Sąd Najwyższy, który nakazał zaprzestanie ponownego przeliczania głosów jako niezgodnego z XIV poprawką do Konstytucji.

[edytuj] Polityka Busha

George W. Bush wywodzi się z prawicowego skrzydła Partii Republikańskiej i startował do wyborów pod hasłem "powrotu do starych wartości". Jego dotychczasowa polityka jest wyraźnie pod wpływem neokonserwatystów (polityka zagraniczna i gospodarka) oraz paleokonserwatystów (polityka społeczna), co wywołuje niezadowolenie części społeczeństwa o poglądach lewicowych. Społeczeństwo amerykańskie jest podzielone, lecz jego większa część popierała tę politykę, co udowodniła wybierając G. Busha na drugą kadencję. Na zmianę nastrojów, a w szczególności na zmęczenie wojną w Iraku wskazują wybory w połowie kadencji ("midterm elections") w listopadzie 2006, po których Partia Demokratyczna posiada większość w obydwu izbach Kongresu, jak i na stanowiskach gubernatorów stanowych.

Prezydenturę Busha charakteryzuje kontynuacja polityki jego ojca oraz Ronalda Reagana.

[edytuj] Gabinet

Departament/Funkcja	Imię i nazwisko	Kadencja
Prezydent	George W. Bush	2001-
Wiceprezydent	Dick Cheney	2001-
Sekretarz Stanu	Colin L. Powell	2001-2005
	Condoleezza Rice	2005-
Obrona	Donald H. Rumsfeld	2001-2006
	Robert Gates	2006-
Skarb	Paul H. O'Neill	2001-2003
	John W. Snow	2003-2006
	Henry M. Paulson Jr	2006-
Sprawiedliwość	John D. Ashcroft	2001-2005
	Alberto R. Gonzales	2005-2007
	Michael Mukasey	2007-
Zasoby wewnętrzne	Gale A. Norton	2001-2006
	Dirk Kempthorne	2006-
Rolnictwo	Ann M. Veneman	2001-2005
	Mike Johanns	2005-2007
	Ed Schafer	2008-
Handel	Donald L. Evans	2001-2005
	Carlos M. Gutierrez	2005-
Praca	Elaine L. Chao	2001-
Zdrowie	Tommy G. Thompson	2001-2005
	Michael O. Leavitt	2005-
Budownictwo	Melquiades R. Martinez	2001-2003
	Alphonso R. Jackson	2004-
Transport	Norman Y. Mineta	2001-2006
	Mary Peters	2006-
Energetyka	E. Spencer Abraham	2001-2005
	Samuel W. Bodman	2005-
Edukacja	Roderick R. Paige	2001-2005
	Margaret Spellings	2005-
Weterani	Anthony J. Principi	2001-2005
	James Nicholson	2005-2007
	James Peake	2007-
Bezpieczeństwo	Thomas J. Ridge	2003-2005
	Michael Chertoff	2005-

[edytuj] Stosunki z Polską

Trzykrotnie (w 2001, 2003 i 2007) złożył oficjalne wizyty w Polsce.

8 czerwca 2007 przybył z 4 godzinną wizytą do Polski. Swoim samolotem wylądował w Gdańsku, gdzie Bushów przywitała polska para prezydencka. Nieformalne rozmowy prezydentów (bez krawatów – protokół dyplomatyczny definiuje to jako nieformalna rozmowa) odbyły się w prezydenckim ośrodku na Helu. Bush oferuje Polsce modernizację polskich sił zbrojnych wzamian za instalację elementów tarczy antyrakietowej ^[4] Polska jest sojusznikiem USA w walce z terroryzmem. Władze RP w 2002 i 2003 wysłały kontyngenty do Afganistanu i Iraku. W kwestii wiz, które muszą kupić Polacy by móc polecieć do USA, mówił wielokrotnie, że ta sprawa leży w gestii Kongresu. Jednak podczas konferencji prasowej z premierem Donaldem Tuskiem powiedział: Ja rozumiem, że to frustrująca sprawa. Gdybym mieszkał w Polsce i chciał przyjechać do Ameryki, też byłbym sfrustrowany. ^[5]

[edytuj] Wojna z terroryzmem

Po zamachu terrorystycznym z 11 września administracja prezydencka obarczyła winą za zamachy al-Kaidę. Pierwszym etapem wojny była zbrojna interwencja w Afganistanie, gdzie przebywał lider al-Kaidy Usama ibn Ladin. Jednak nie udało się go do dziś schwytać. Najprawdopodobniej ukrywa sie na pograniczu afgańsko-pakistańskim. W Afganistanie nie rozbito całkowicie talibów. Cały czas dochodzi do zamachów i walk. Mimo to to udało sie przeprowadzić tam demokratyczne wybory w 2004 i 2005.

USA dążą też do rozbicia al-Kaidy w Somalii, gdzie przy wsparciu USA wojska etiopskie wyparły ze stolicy Mogadiszu na przełomie 2006 i 2007 oskarżanych o współpracę z al-Kaidą- bojówkarzy Unii Trybunałów Islamskich. Amerykanie twierdzą, że podczas nalotu w maju 2008 zabili szefa somalijskiej al-Kaidy^[6].

[edytuj] Wojna w Iraku

Mimo braku poparcia ONZ, USA wraz ze swoimi sojusznikami (w tym Polską) dokonały interwencji w Iraku (Druga wojna w Zatoce Perskiej). Oficjalnym powodem była chęć zniszczenia broni masowego rażenia będącej rzekomo w posiadaniu dyktatora oraz chęć zaprowadzenia demokracji w tym kraju. Podbój okazał się militarnym sukcesem. W ciągu miesiąca zdobyto Bagdad, a notowania Busha były wtedy najwyższe w historii. W przeciągu następnych miesięcy aresztowano większość członków dawnego reżimu z Saddamem Husajnem na czele. W czasie działań wojennych w dużym stopniu Amerykanom pomogli kurdyjscy rebelianci wyzwalając miasto Mosul. Pomimo wszystkich sukcesów militarnych tej operacji, dużych składów broni masowego rażenia do tej pory nie znaleziono. Według raportu National Ground Intelligence Center wydziału do spraw wywiadu Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych znaleziono ponad 500 sztuk broni chemicznej wyprodukowanej przed rokiem 1991^[7], zazwyczaj były to pojedyncze egzemplarze i niewielkie składy amunicji chemicznej zagubione podczas wojny Iracko-Irańskiej (1980-1988). Komisja Senatu USA dowiodła, że gabinet Busha nie posiadał rzetelnych dowodów na istnienie tej broni, choć twierdził z uporem, że je ma. Od początku inwazji zginęło ok. 600 tysięcy Irakijczyków, 2 miliony opuściło kraj, a 4 miliony migrowało. Armia USA straciła 3700 żołnierzy, sama zaś wojna kosztowała ten kraj ponad 400 miliardów dolarów.

W grudniu 2006 prezydent publicznie przyznał, że USA nie wygrywają wojny w Iraku. Stany Zjednoczone wydały na prowadzenie wojny wiele miliardów dolarów, co budzi sprzeciw opinii publicznej. George Bush zamierza również wysłać do Iraku jeszcze 25,000 żołnierzy. Zdaniem ekspertów i opinii publicznej nie powinien tego robić, ponieważ opór i walki prowadzone przeciw Amerykanom są nadal bardzo silne, co potwierdzają dane oraz przyznanie przez prezydenta G. Busha, że USA nie wygrywają wojny w Iraku.

Jednak od 2007 dzięki nowej taktyce amerykańskiej armii spadła liczba zamachów na amerykańskich żołnierzy i irackich cywilów.

[edytuj] Bliski Wschód

Prezydent Bush i jego administracja popiera dążenia Palestyńczyków do własnego państwa, lecz popiera również działania Izraela zmierzające do zlikwidowania baz Hamasu. Bush popiera umiarkowany Fatah i administrację palestyńska z prezydentem Mahmudem Abbasem. Jesienią 2007 z inicjatywy Busha w Anapolis odbyła się międzynarodowa konferencja dotycząca przyspieszania palestyńsko – izraelskich rozmów pokojowych. W lutym 2008 prezydent Bush złożył wizytę w Izraelu i Autonomii Palestyńskiej, by zachęcić przywódców obu krajów do dalszego dialogu.

[edytuj] Rosja

Stosunki z Rosją pogorszyły się zwłaszcza po rozpoczęciu przez USA negocjacji z Polską i Czechami ws. instalacji elementów tzw. tarczy antyrakietowej. Władze Rosji argumentują wciąż, że tarcza godzi w rosyjską rację stanu^[8]. Oba kraje poróżniła także kwestia rozszerzenia NATO na Gruzję i Ukrainę. Prezydent Bush podczas wizyty w Kijowie poparł stania obu krajów o członkostwo w NATO.

[edytuj] Stosunki z Europą Zachodnią

Wojna w Iraku bardzo poróżniła USA z Francją i Niemcami, które były przeciwko interwencji wojsk amerykańskich w Iraku. Głównym sojusznikiem Busha był premier UK Tony Blair. Obecnie jednak stosunki USA z tymi państwami się polepszyły. Głównie dzięki zmianie władzy we Niemczech (2005) i we Francji (2007). Zarówno Nicolas Sarkozy jak i Horst Köhler i Angela Merkel są bardziej proamerykańscy niż ich poprzednicy. UK pozostaje nadal głównym sojusznikiem USA w Europie.

[edytuj] Chiny

Stosunki chińsko-amerykańskie w okresie prezydentury Busha są dość dobre. Prezydent Bush był dość powściągliwy w 2008 w komentowaniu tłumieniu przez komunistyczne władze w Pekinie tybetańskich protestów. Zachęcał Chiny do dialogu z Dalajlamą. ^{[9] [10]} Bush zapowiedział, że będzie w Pekinie podczas inauguracji igrzysk olimpijskich. W październiku 2007 spotkał sie z Dalajlamą i uczestniczył w ceremonii nadania Mu Złotego Medalu Kongresu.

[edytuj] Iran

Bush i jego administracja są przeciwnikami irańskiego programu atomowego. Dotychczasowe negocjacje nic nie dały, lecz co pewien czas obie strony wychodzą z propozycją dalszych rozmów^[11]. Iran wciąż argumentuje, że prowadzi badania wyłącznie w celach pokojowych, zaś Zachód widzi w tym poważne niebezpieczeństwo i chęć budowy prze Iran broni jądrowej.

[edytuj] Wybory w 2004

Bush ponownie został wybrany na prezydenta w wyniku wyborów w 2004. Jego konkurentem był John Kerry. Bush w skali kraju zdobył 3 miliony głosów więcej niż Kerry.

[edytuj] Wybory 2008

W wyborach prezydenckich 2008 Bush poparł kandydaturę Johna McCaina, który był jego konkurentem o nominację w 2000.

[edytuj] Inne

Żoną Busha jest od 5 listopada 1977 Laura Welch. Mają córki bliźniaczki Barbarę i Jennę urodzone 25 listopada 1981. 10 maja 2008 Jenna wyszła za mąż za Henry'ego Hagera, syna przewodniczącego Partii Republikańskiej w Wirginii.

Prezydent jest człowiekiem głęboko wierzącym. Należy do kościoła metodystycznego. Religia pomogła mu wyrwać się z alkoholizmu w 1986.

Obaj kandydaci w wyborach prezydenckich roku 2004, Bush i John Kerry pochodzą z prominentnych rodzin amerykańskich i są kuzynami w ósmym stopniu pokrewieństwa.

George Bush został dwukrotne wybrany "Człowiekiem Roku" tygodnika Time. Pierwszy raz w roku 2000, a drugi w 2004. Jego ojciec – prezydent George H. W. Bush został wybrany raz – w 1988 roku.

Jest pierwszym i jak dotąd jedynym prezydentem USA, który podczas sprawowania urzędu trzykrotnie odwiedził Polskę (dwukrotnie za prezydentury Aleksandra Kwaśniewskiego i raz za Lecha Kaczyńskiego).

W kwietniu 2008 gościł w Białym Domu Benedykta XVI.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Źródła – angielska Wikipedia, data dostępu 23. 2. 2008.
2. ↑ Washington Post
3. ↑ The Electoral College: How It Works
4. ↑ http://www.bankier.pl/wiadomosc/George-Bush-Nalezy-modernizowac-polskie-sily-zbrojne-1728579.html
5. ↑ http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,5009228.html
6. ↑ http://www.pardon.pl/artykul/649/usa_robia_porzadki_w_somalii
7. ↑ FoxNews.com, Report: Hundreds of WMDs Found in Iraq , 22 czerwca 2006
8. ↑ http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,wid,9846708,wiadomosc.html
9. ↑ http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,wid,9802740,wiadomosc.html
10. ↑ http://www.tvn24.pl/0,1544017,wiadomosc.html
11. ↑ http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,wid,9885330,wiadomosc.html

[edytuj] Zobacz też

• buszyzm

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona George'a W. Busha
• Oficjalna strona Białego Domu