Т (cyrylica)
Z Wikipedii
T, Tт (te) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę [t]. Powstała wprost z greckiej litery Τ.
W niektórych pozycjach oznacza spółgłoskę miękką:
- w języku bułgarskim przed И, Ю, Я – [tʲ];
- w języku rosyjskim przed Е, Ё, И, Ь, Ю, Я – [tʲ], w niektórych dialektach [ʦʲ];
- w języku ukraińskim przed Є, І, Ь, Ю, Я – [c].
W alfabecie serbskim istnieje dodatkowa litera utworzona na bazie Т i oznaczająca spółgłoskę miękką – Ћ.
W wariancie kursywnym (poza Serbią i Macedonią), mała litera Т przypomina łacińskie małe m – т. Natomiast w alfabetach serbskim i macedońskim przypomina łacińskie m, obrócone o 180°, z kreseczką na górze (ш̅) - dla odróżnienia od, poza tym identycznego, ш. Ta druga forma występuje również w pozostałych językach, ale wyłącznie w formie pisanej (nie drukowanej).
[edytuj] Zobacz też
Аа • Бб • Вв • Гг • Ѓѓ • Ґґ • Дд • Ђђ • Ее • Єє • Ёё • Жж • Зз • Ѕѕ • Ии • Іі • Її • Йй • Јј • Кк • Ќќ • Лл • Љљ • Мм • Нн • Њњ • Оо • Пп • Рр • Сс • Тт • Ћћ • Уу • Ўў • Џџ • Фф • Хх • Цц • Чч • Шш • Щщ • Ъъ • Ыы • Ьь • Ээ • Юю • Яя
Ӑӑ • Әә • Ӕӕ • Ҕҕ • Ӗӗ • Ғғ • Ӏӏ • Ӂӂ • Җҗ • Ӝӝ • Ҙҙ Ӟӟ • Ӡӡ • Ӣӣ • Ӥӥ • Ҋҋ • Ҡҡ • Ққ • Ҟҟ • Ҝҝ • Ңң • Ҥҥ • Ӧӧ • Өө • Ӫӫ • Ҧҧ • Ҫҫ • Ҷҷ • Ҹҹ • Ӵӵ • Ҽҽ • Ҿҿ • Ҩҩ • Ҳҳ • Һһ • Ҭҭ • Ҵҵ • Ӳӳ • Ӯӯ • Үү • Ұұ • Ӱӱ • Ԅԅ • Ԇԇ • Ҍҍ • Ӹӹ
Ҁҁ • Ѹѹ • Ѡѡ • Ѻѻ • Ѣѣ • Ѥѥ • Ѧѧ, Ѫѫ, Ѩѩ, Ѭѭ • Ѯѯ • Ѱѱ • Ѳѳ • Ѵѵ • Ѷѷ • Ѿѿ
