Й

Z Wikipedii

Й, Йй (bułg. i kratko, ros. i kratkoje, ukr. jot) – jedenasta litera alfabetu rosyjskiego, języka mongolskiego i białoruskiego, dziesiąta bułgarskiego, czternasta ukraińskiego, pochodząca od litery И. Oddaje głoskę [j]. W języku rosyjskim pierwotnie litera ta nazywana była i z kratką (daszkiem) (и с краткой), od XIX wieku ustaliła się nazwa i krótkie (и краткое). Ciekawostką jest fakt, że we współczesnym alfabecie białoruskim nie istnieje wersja tej litery bez znaku diakrytycznego (И).

W języku ukraińskim, w zależności od pozycji w wyrazie i zdaniu, występuje wymiana liter Й i І. Wynika ona z wymiany głosek [j] – [i], którą zgodnie z ukraińską zasadą ortograficzną należy oddać w pisowni. W języku ukraińskim ma też miejsce unikalna wśród języków słowiańskich artykulacja Й w pozycji na początku wyrazu przed samogłoską lub w środku wyrazu między samogłoskami jako [ʝ] lub [ç]; nie dotyczy ona jednak wszystkich Ukraińców.

W języku serbskim, języku azerskim i macedońskim odpowiednikiem tej litery jest litera Ј.

Literę Й oficjalnie transkrybuje się na alfabet łaciński jako:

• Y w językach bułgarskim i rosyjskim (oprócz zakończeń -ий, gdzie literę tę pomija się);
• I w języku ukraińskim;
• J w języku białoruskim.

[edytuj] Zobacz też

• Ј
• І
• И
• Ў