Albus Dumbledore

Z Wikipedii

Albus Dumbledore
Kendra Dumbledore Percival Dumbledore
Płeć	mężczyzna
Magiczność	czarodziej czystej krwi
Szkoła	Hogwart
Dom	Gryffindor
Zajęcie	Dyrektor Hogwartu, dawniej nauczyciel transmutacji
Odtwórca	Richard Harris Michael Gambon
Debiut	Harry Potter i Kamień Filozoficzny

Albus Dumbledore (ur. w lipcu lub sierpniu 1881 ^[1], zm. prawdopodobnie 28 czerwca 1997)^[2][3] – postać fikcyjna występująca w serii książek o Harrym Potterze autorstwa angielskiej pisarki Joanne K. Rowling.

Dumbledore był dyrektorem Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie i zarazem prawdopodobnie najpotężniejszym czarodziejem swoich czasów (tylko jego lękał się Lord Voldemort). Albus został mianowany dyrektorem po odejściu na emeryturę Dippeta. Wcześniej był nauczycielem transmutacji. Albus miał doskonałe poczucie humoru i nie przejmował się złymi opiniami na swój temat. Lubił muzykę kameralną i kręgle. Nie przepadał za fasolkami Bertiego Botta, ponieważ w młodości trafił na fasolkę o smaku wymiocin. Jego ulubiona konfitura miała smak malin. Posiadał feniksa, którego nazwał Fawkes, kształt feniksa miał też jego patronus. Najlepszym przyjacielem Albusa był Elphias Doge, który, tak samo jak Albus, był odrzucany przez grupę w szkole. Dumbledore ma kilka imion: Albus Persival Wulfryk Brian Dumbledore, czego dowiadujemy się w książce "Harry Potter i Zakon Feniksa".

Dumbledore miał długie, w młodości kasztanowe włosy. Na świat patrzył niebieskimi oczami zza osadzonych na haczykowatym nosie okularów-połówek. Jak twierdził, blizna na jego kolanie była dokładnym planem londyńskiego metra.

W ekranizacjach pierwszych dwóch części, profesora Dumbledore grał Richard Harris, który jednak zmarł w 2002 roku. W kolejnych filmach zastąpił go Michael Gambon.

Spis treści 1 Rodzina i pierwsze lata w szkole 2 Związek z Grindelwaldem 3 Walka z Lordem Voldemortem 4 Osiągnięcia 5 Data śmierci 6 Inne 7 Przypisy

[edytuj] Rodzina i pierwsze lata w szkole

Albus urodził się w rodzinie czarodziejów. Wraz z młodszym rodzeństwem, Aberfothem i Arianą oraz rodzicami, Kendrą i Percivalem, mieszkał w otoczeniu mugoli, co doprowadziło do tragedii. Kiedy Albus miał dziesięć lat, jego młodsza siostra została zaatakowana przez trzech mugoli, co wywołało u dziewczynki ogromną traumę. Ariana, bojąc się siebie i swojej mocy, przestała jej używać, przez większość czasu pozostawała nieobecna duchem. Jej moc znajdowała ujście w losowych, niekontrolowanych wybuchach, co czyniło ją niebezpieczną dla siebie i innych, przez co potrzebowała stałej opieki. Ojciec Dumbledore'a, Percival, nie czekając na wymierzenie oprawcom jej córki sprawiedliwości, dokonał na nich samosądu, za co trafił do Azkabanu do końca życia.

Incydent ten odbił się szerokim echem w społeczności czarodziejów i zła sława ojca wpłynęła na pierwsze kroki syna w Hogwarcie. Młody Dumbledore, znając motywy i czyny swojego ojca, pomimo wielu pytań i zaczepek, unikał rozmów na jego temat. Szybko zaprzyjaźnił się z Elphiasem Dogem, również odrzuconym przez grupę kolegów z roku. Z czasem jednak własne umiejętności Albusa przyćmiły złą reputację jego ojca i pod koniec pierwszego roku nauki nikt nie traktował go jak syna wroga mugoli, ale jak najlepszego ucznia w historii szkoły.

Albus zdobywał nagrody i korespondował ze znakomitymi czarodziejami, takimi jak alchemik Nicolas Flamel, wybitna historyczka Bathilda Bagshot oraz teoretyk magii Adalbert Waffling. Sporo szkolnych wypracowań Albusa trafiło do naukowych pism, takich jak "Transmutacja Współczesna", "Horyzonty Zaklęć", czy "Eliksirotwórstwo Praktyczne". Wróżono mu karierę Ministra Magii, ale sam Albus nigdy nie interesował się polityką - od zawsze pragnął nauczać.

[edytuj] Związek z Grindelwaldem

Po skończeniu szkoły Albus pragnął wyruszyć w podróż po świecie, aby odwiedzić i obserwować czarodziei z innych krajów. Do zmiany planów zmusiła go wiadomość o śmierci matki. Albus został jedynym żywicielem rodziny i postanowił wrócić do domu, aby zaopiekować się chorą siostrą i tym samym umożliwić swojemu bratu ukończenie szkoły.

Wkrótce po śmierci jego matki, do zamieszkiwanej przez Dumbledore'a Doliny Godryka wprowadził się Gellert Grindelwald. Albus i Gellert, nie tylko jako jedyni młodzi czarodzieje w okolicy, ale również jako dwoje wybitnych ludzi, szybko przypadli sobie do gustu i zaczęli spędzać razem coraz więcej czasu. Choć nie zostało to sprecyzowane w książkach, w jednym z wywiadów Rowling powiedziała, że Dumbledore był homoseksualistą i zakochał się w Gellercie^[4]. Razem byli głęboko zafascynowani Insygniami Śmierci, które mieli zamiar skolekcjonować i wykorzystać do podporządkowania mugoli czarodziejom - jak mówił Dumbledore, dla większego dobra.

Wkrótce w domu rodzinnym pojawił się Aberforth, niezadowolony z poczynań brata, zdecydowany rzucić szkołę, żeby móc zająć sie siostrą. Pomiędzy braćmi i obecnym wówczas w domu Dumbledore'ów Grindelwaldem wybuchła kłótnia, której świadkiem była Ariana. Przestraszona dziewczynka straciła panowanie nad swoją mocą. Dokładne okoliczności jej śmierci nie są znane - wiadomo tylko, że wszyscy obecni użyli zaklęć i któreś z nich zabiło dziewczynę.

Po tym wydarzeniu drogi Dumbledore'a i Grindelwalda rozeszły się na dobre - Gellert utrzymywał, że tragedia nie była ich winą, natomiast Albus zadręczał się wyrzutami sumienia. Po ich ostatniej kłótni Gellert wyjechał z Doliny Godryka. Ochłodziły się również stosunki dwojga braci - Aberforth zarzucał Albusowi, że Ariana zginęła z powodu jego zbyt wysokiego mniemania o sobie.

[edytuj] Walka z Lordem Voldemortem

Był jedyną osobą, której lękał się Lord Voldemort. Założył Zakon Feniksa.

Pojedynkował się z Lordem Voldemortem podczas ucieczki tego drugiego z Ministerstwa Magii po próbie wykradnięcia przepowiedni - starcie nie zostało rozstrzygnięte z powodu pojawienia się aurorów i ucieczki Voldemorta.

W szóstej części rozpoczął poszukiwania horkruksów swojego największego wroga. Udało mu się znaleźć i zniszczyć pierścień Marvola. Mimo wiedzy o klątwach ciążących na nim, założył go z powodu chęci spotkania z rodziną (był to kamień wskrzeszenia). Severusowi Snape'owi udało się zatrzymać klątwę w uschniętej ręce, jednak Dumbledore'owi został tylko rok życia. Była to pośrednia przyczyna jego śmierci. Podczas poszukiwania medalionu, mającego być jednym z sześciu horkruksów Voldemorta, Dumbledore wypił szkodliwy eliksir, będący dziełem samego Voldemorta. Stało się to drugą pośrednią przyczyną jego śmierci. Osłabiony i wyniszczony, nie był w stanie obronić się (jak myśleli wszyscy) przed śmiertelnym zaklęciem Avada Kedavra wymierzonym przez Severusa Snape’a. Z VII tomu dowiadujemy się jednak o tym, że to Albus polecił Snape'owi zabić siebie, zanim zrobi to Draco Malfoy.

[edytuj] Osiągnięcia

Założyciel Zakonu Feniksa, po reaktywacji działającego w tajemnicy przed Ministerstwem Magii z jednej strony, a Lordem Voldemortem z drugiej. Albus Dumbledore znany jest ze zwycięstwa nad czarnoksiężnikiem Grindelwaldem w 1945 roku, z odkrycia dwunastu sposobów wykorzystywania smoczej krwi oraz ze swoich dzieł alchemicznych napisanych wraz z Nicolasem Flamelem. Zasiadał w Wizengamocie, był najznamienitszą postacią Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów, posiadał również Order Merlina Pierwszej Klasy. Wielokrotnie odmawiał propozycji przyjęcia posady Ministra Magii.

[edytuj] Data śmierci

Na swojej oficjalnej stronie Rowling podaje, że Dumbledore żył w latach 1881-1996.^[3] Na tej samej jednak stronie podaje, że Harry Potter urodził się w 1980 roku, co poddaje w wątpliwość datę śmierci Dumbledore'a.

Jeżeli Harry urodził się w 1980 roku, to jedenaście lat skończył w roku 1991 - i to byłby rok, w którym rozpoczyna pierwszy rok nauki w Hogwarcie i w którym zaczyna się właściwa akcja serii. Podążając tym tropem, akcja szóstego tomu, kończącego się śmiercią Dumbledore'a, rozpoczyna się w lipcu 1996 roku - dacie śmierci Dumbledore'a według Rowling. Jednakże według tych rachunków, Dumbledore umiera w czerwcu 1997 roku, a nie 1996. Obliczenia wydają się być poprawne, zgadzają się z najsolidniejszym dostępnym punktem odniesienia w serii (czyli datą śmierci Prawie Bezgłowego Nicka zamieszczoną w drugim tomie) i z innymi ujawnionymi przez Rowling datami.

Podejrzewa się, że zła data wynika z pośpiechu Rowling, jest literówką lub błędem w obliczeniach.^[5]

[edytuj] Inne

• W Harrym Potterze i Insygniach Śmierci, Rita Skeeter - dziennikarka Proroka Codziennego napisała książkę Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore'a, w której to oczerniła wielkiego profesora.

Przypisy