Komunikacja w cyklu Harry Potter

Z Wikipedii

W tym artykule opisano środki komunikacji dostępne w magicznym świecie Harry'ego Pottera. Oprócz nich używano też "mugolskich" środków lokomocji - aut, samolotów czy pociągów.

Spis treści 1 Teleportacja 2 Sieć Fiuu 3 Świstoklik 4 Latanie na miotłach 4.1 Modele mioteł 5 Błędny Rycerz 6 Ekspres Hogwart 7 Sowy

[edytuj] Teleportacja

Teleportacja jest to nagłe zniknięcie i pojawienie w innym miejscu. W świecie HP odległość, na którą można się teleportować jest ograniczona - w VII tomie nawet Lord Voldemort nie mógł przekroczyć tego ograniczenia (aby móc się teleportować do dworu Malfoyów musiał zbliżyć się na pewną odległość do niego). Istnieje też teleportacja łączna - gdy ktoś się teleportuje, druga osoba musi tylko ją trzymać. Teleportacja łączna była dwukrotnie używana w Księciu Półkrwi, gdy Harry się teleportował z Dumbledorem z Privet Drive do domu Horacego Slughorna i ze skały nad morzem do Hogwartu, oraz w Insygniach Śmierci, gdy Harry, Ron i Hermiona zmieniali miejsce pobytu i gdy Yaxley chciał się teleportować z Hermioną na Grimmauld Place 12). W przypadku teleportacji łącznej druga osoba nie musi znać technik teleportacji.

Nauka teleportacji jest wykładana w szóstej klasie, uczy tego specjalny instruktor, który przyjeżdża do Hogwartu. Na imię ma WIlkie Twycross i jest ministerialnym instruktorem teleportacji. Wpaja uczniom zasadę Ce-Wu-En czyli Cel-Wola-Namysł (Przez złośliwych nazywany Cewnikiem albo Celnie Walniętym Namolcem)

W niektórych lokacjach, jak na przykład w zamku Hogwart, nie ma możliwości teleportowania ze względu na czary ochronne.

[edytuj] Sieć Fiuu

Aby podróżować Siecią Fiuu, trzeba mieć dwie rzeczy: odpowiedni kominek (będący w sieci - kominki mugoli nie są w sieci chyba, że zostaną podłączone do niej przez Ministerstwo Magii) i proszek Fiuu. Zasada działania jest prosta: należy wziąć proszek Fiuu, wejść do kominka i wyraźnie powiedzieć miejsce, gdzie chce się polecieć. Sieć Fiuu po raz pierwszy została pokazana w II tomie (Harry Potter i Komnata Tajemnic), gdy Weasleyowie i Harry lecą na Pokątną (wtedy Harry przez przypadek poleciał na Ulicę Śmiertelnego Nokturnu). Harry powiedział wtedy, że nie jest to przyjemny sposób podróżowania.

Można też teleportować samą głowę, tak by tylko głowa pokazała się w kominku, co ma swoje zalety - trudniej jest zauważyć taką osobę (używane przez Syriusza w IV i V tomie, Harry Potter i Czara Ognia oraz Harry Potter i Zakon Feniksa). W V tomie Sieć Fiuu była kontrolowana przez Ministerstwo.

[edytuj] Świstoklik

Jest to jakiś przedmiot (np. stary but, czajnik...), którą zamienia się w świstoklik za pomocą zaklęcia Portus. Po jakimś czasie, np. po trzech minutach, leci ona w dane miejsce, i każdy, kto będzie ją wtedy dotykał, poleci razem z nią.

Świstoklika używano w Harrym Potterze i Czarze Ognia, by się teleportować na Mistrzostwa Świata w Quidditchu i cmentarz (gdzie się odrodził Voldemort), oraz w Harrym Potterze i Zakonie Feniksa, by przetransportować Harry'ego, Rona, Ginny, Hermionę, Freda i George'a z Hogwartu na Grimmauld Place 12. Używano go też w Harrym Potterze i Insygniach Śmierci, by przetransportować Harry'ego i Hagrida z domu Tonks do Nory.

[edytuj] Latanie na miotłach

Coraz mniej popularny środek lokomocji, latanie na miotłach używane jest też w quidditchu. Harry i Malfoy umieli świetnie latać na miotle już na początku pierwszej klasy. Latania na miotłach w Hogwarcie uczy się już w pierwszej klasie, a przedmiotu tego uczy pani Hooch.

Latanie na miotłach pojawia się w powieści na lekcjach tego przedmiotu, na meczach quidditcha, oraz podczas przetransportowywania Harry'ego z Privet Drive 4 w V i VII tomie (Zakon Feniksa oraz Insygnia Śmierci).

By lecieć na miotle, należy usiąść na jej patyku, trzymać jego końca, odepchnąć nogami od ziemi i polecieć.

[edytuj] Modele mioteł

• Dębowy grom 79 - pierwszy egzemplarz tej miotły został wyprodukowany w 1879 roku - jego twórcą był Elias Grimstone. Właśnie na tej miotle udało się po raz pierwszy przelecieć nad Atlantykiem.
• Księżycowa brzytwa - stworzona przez Gladys Boothby w 1901 r. Można było na niej osiągnąć sporą (jak na tamte czasy) szybkość.
• Srebrna Strzała - następna miotła, która wyszła spod ręki Gladys Boothby. Możną uznać, iż jest prototypem współczesnej miotły sportowej.
• Zmiatacz jedynka - miotła, która okazała się prawdziwym sukcesem jej twórców - Boba, Billa i Barnaby Ollertenów.
• Kometa 140 - pierwszy model Komety - miotły, której twórcami byli konkurencyjni dla Ollertonów Randolph Keitch i Basil Horton. Nowością okazało się wykorzystanie w niej zaklęcia hamującego.
• Świetlista smuga - miotła wprowadzona przez wytwórnię Black Forest. Była bardzo elastyczna, jednak jej szybkość była mniejsza niż w przypadku Komet i Zmiataczów. W Polsce znana jako Żarówka.
• Migdrąg - kolejny model stworzony przez Black Forest - o wiele szybszy od poprzednika, jednak tracący moc przy wzbijaniu się w górę.
• Spadająca Gwiazda - stworzona w 1955 roku; najtańsza do dziś miotła sportowa, zwana także Meteorytem. Jej twórcami była firma Universal Brooms Ltd. Po początkowym entuzjazmie okazało się, iż miotła traci szybkość i pułap wraz z upływem czasu.
• Zmiatacz nr 5, Zmiatacz nr 7 - kolejne modele mioteł spod rąk braci Ollertonów. Obecnie Zmiatacz nr 7 jest wykorzystywany do gry przez całą drużynę Ravenclawu.
• Zmiatacz nr 11 - miotła ta osiąga szybkość 70 mil/h (112 km/h) w 10 sek. Na takiej miotle lata Ronald Weasley. Posiada alarm antywibracyjny, a jej rączka pokryta jest lakierem przeciwko urokom.
• Kometa 2.60 - miotła, która maksymalnie osiąga 60 mil/h (96 km/h) i to przy sprzyjającym wietrze. Jest raczej słaba i przestarzała.
• Nimbus 1000 - pierwszy model miotły stworzonej przez spółkę Miotły Sportowe Nimbus. Osiągający prędkość 100 mil na godzinę i mający niesamowitą zwrotność, natychmiast stał się preferowanym modelem do gry w całej Europie.
• Wicioszyn 90 - wyprodukowany w 1990 roku przez Flyte'a i Barkera. Posiada on kilka nowych możliwości, jednak ma tendencję do krzywienia się przy dużych prędkościach.
• Nimbus 2000 - miotła wysokiej klasy, z której przez trzy lata korzystał Harry Potter. Jest szybka i sterowna, jednak po kilku latach użytkowania dochodzi do niepotrzebnej utraty prędkości.
• Nimbus 2001 - bardzo szybka miotła wysokiej klasy. Tak jak w modelu 2000 tak we wszystkich Nimbusach następuje utrata szybkości. W czasie drugiego roku nauki w Hogwarcie, ojciec Draco Malfoya kupił ich 7 sztuk (dla każdego członka drużyny Ślizgonów) dzięki czemu Draco wkupił się do drużyny.
• Błyskawica - miotła standardu międzynarodowego. Osiąga maksymalnie 150 mil/h (241 km/h) i nie potrzebuje sprzyjającego wiatru. Ma idealną równowagę i przyspieszenie. Posiada wygodną rączkę. Harry Potter dostał tą miotłę od Syriusza Blacka podczas trzeciego roku nauki w Hogwarcie.

[edytuj] Błędny Rycerz

Jest to niewidoczny dla mugoli trzypiętrowy autobus dla zagubionych czarodziejów. W ciągu dnia w pojeździe są rozstawione krzesła, a w nocy łóżka. Klienci dostarczani są na miejsce w kolejności wejścia do autobusu. Cena zależy od odległości jaką się przejedzie. Za podróż z Little Whinging do Londynu Harry zapłacił 11 sykli. Za dodatkowe 3 sykle można było dostać gorącą czekoladę, a jeszcze za 2 butelkę wody i szczoteczkę do zębów w dowolnym kolorze. Harry jechał nim w Więźniu Azkabanu od Dursleyów do baru Dziurawy Kocioł, oraz w Księciu Półkrwi podczas jazdy z Hogwartu na ferie (w książce, w filmie podróżowano wtedy świstoklikiem). Autobus jest koloru wściekle fioletowego, jednak w polskiej wersji językowej 3 tomu jego barwa została przedstawiona jako wściekle czerwona; spowodował to błąd tłumacza. Konduktorem w Błędnym Rycerzu jest Stan Shunpike, a kierowcą Ernie Prang.

[edytuj] Ekspres Hogwart

Jest to pociąg wiozący studentów pomiędzy Londynem a Hogwartem. Skład, ciągnięty przez lokomotywę parową odjeżdża ze stacji kolejowej King's Cross z niewidocznego dla mugoli peronu 9 i ¾. Prefekci szkoły jadą w osobnym przedziale zlokalizowanym z przodu pociągu. Uczniowie wysiadają z pociągu na stacji w Hogsmeade, skąd odbiera ich Hagrid; pierwszoklasiści płyną do szkoły łódkami, a starsi uczniowie powozami ciągniętymi przez testrale. Po pociągu chodzi kobieta z wózkiem ze słodyczami, pytając uczniów, czy chcą kupić coś z wózka.

[edytuj] Sowy

Można też wysyłać listy przez sowy. Są różne rodzaje sów. Uczniowie Hogwartu mogą mieć własne sowy albo używać i wysyłać listy z sowiarni.