Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Magiczne stworzenia z cyklu Harry Potter - Wikipedia, wolna encyklopedia

Magiczne stworzenia z cyklu Harry Potter

Z Wikipedii

Spis treści

Magiczne stworzenia to integralna część świata wykreowanego przez J.K.Rowling w cyklu o Harrym Potterze. Bohaterowie poznają większość z nich na lekcjach Obrony przed czarną magią i Opieki nad magicznymi stworzeniami, podczas wypraw do Zakazanego Lasu oraz w trakcie Turnieju Trójmagicznego.

Większość magicznych stworzeń pojawiających się w cyklu opisana jest w książce Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć, pojawia się też tam trochę niewystępujących w powieści gatunków.

Autorka przeniosła do swojego świata część stworzeń występujących w mitologii greckiej, celtyckiej i skandynawskiej.

Wiele zwierząt domowych występujących w serii to normalne zwierzęta posiadające jakieś magiczne moce, np. sowy potrafią dostarczać listy.

[edytuj] Klasyfikacja Ministerstwa Magii

Urząd Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami wprowadził klasyfikację wszystkich magicznych stworzeń, tak by można było poznać jakie stwarzają zagrożenie. Poniższa klasyfikacja pochodzi z książki Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć.

  • XXXXX: - Znany morderca czarodziejów/nie nadaje się do udomowienia ani tresury
  • XXXX: - Groźne/wymaga specjalistycznej wiedzy/czarodziej-specjalista może sobie poradzić
  • XXX: - Odpowiedni czarodziej powinien dać sobie radę
  • XX: - Niegroźne/może być udomowione
  • X: - Nudne
  • Hipogryf - XXX
  • Hipokampus - XXX
  • Jednorożec - XXXX
  • Jeżanka - XXX
  • Kappa - XXXX
  • Kelpia - XXXX
  • Kołkogonek - XXX
  • Korniczak - XXX
  • Kudłoń - XX
  • Kuguchar - XXX
  • Kwintaped - XXXXX
  • Langustnik Ladaco - XXX
  • Lelek Wróżebnik - XX
  • Leprokonus - XXX
  • Lunaballa - XX
  • Mantykora - XXXXX
  • Memortek - XX
  • Nieśmiałek - XXX
  • Niuchacz - XXX
  • Nundu - XXXXX
  • Ognisty Krab - XXX
  • Plumpka - XXX
  • Pogrebin - XXX

---------------------------------------------


Podczas serii pojawiają sie inne stworzenia, które są magiczne, jednak nie istnieje ich oficjalna klasyfikacja. Zazwyczaj są to stworzenia wymyślone, których istnienie jest niepotwierdzone lub istoty, które nie są stworzeniami. Nieobjęte klasyfikacją są też stworzenia pochodzące z nielegalnej obecnie hodowli eksperymentalnej.


Nieobjęte klasyfikacją:

Nieobjęte klasyfikacją, ponieważ nie wiadomo czy istnieją:

  • Akwawirus
  • Chrapak Krętorogi
  • Ględatek Niepospolity
  • Gnębiwtrysk
  • Heliopata
  • Nargl
  • Plimpek
  • Ponurak

[edytuj] Lista stworzeń

[edytuj] Aethonany

Aethonany to skrzydlate konie pochodzące z Wielkiej Brytanii i Irlandii. Są brunatnego koloru.

[edytuj] Abraksany

Abraksany to skrzydlate konie pochodzące z Francji. Są białego koloru. Hoduje je Madame Maxime, której karoca jest ciągnięta właśnie przez abraksany. Piją nie mieszaną whisky.

[edytuj] Amfisbeny

Amfisbeny to węże, które z obu końców ciała mają głowy. Są one od siebie niezależne. Gdy jedna głowa śpi, druga rozgląda się czujnie, wypatrując ewentualnego niebezpieczeństwa. Bestia posiada dwie szponiaste łapy, ale ze względu na budowę reszty ciała nie potrafi biegać. Amfibeny mają jednak inny, ciekawy sposób poruszania się (chwyta jedną głowę w paszczę drugiej, a następnie toczy się jak koło). Monstrum posiada dwa rzędy ostrych, jadowitych kłów. Występują głównie na terenach nizinnych i na równinach, ponieważ tylko na płaskim terenie są w stanie znaleźć pożywienie.

[edytuj] Akromantule

Akromantule - to gigantyczne ośmiookie pająki, porośnięte grubymi czarnymi włosami, o rozstawie nóg sięgającym do 15 stóp. Akromantule posiadają szczypce, którymi wydają charakterystyczny klekot podczas mówienia lub gdy są zdenerwowane, oraz bardzo silny jad, trudny to zdobycia, w szczególności od żywych osobników, warty do 100 galeonów za pół litra. Akromantule posiadają zdolność mowy jednak są bardzo niebezpieczne i nie dają się oswoić. Są mięsożerne i gotowe atakować ludzi. Pochodzą z dżungli Borneo, a ich jaja należą do towarów niewymienialnych klasy A (oznacza to bardzo wysokie kary za ich import lub sprzedaż). Podczas swojego pobytu w szkole Hagrid wszedł w posiadanie jaja akromantuli. Pająk ten hodowany przez Hagrida, uciekł do zakazanego lasu, po tym jak próbowano go złapać jako potwora z Komnaty Tajemnic. Śmiertelnym wrogiem akromantul, jak i wszystkich innych pająków są bazyliszki.

W 7 tomie akromatule zostały wykorzystane przez śmierciożerców w ataku na Hogwart.

[edytuj] Aragog

Aragog (ok. 1940 - 20 kwietnia 1997) – pierwszy sprowadzony przez Hagrida pająk, fałszywie posądzony o bycie potworem z Komnaty Tajemnic. Po tym jak uciekł i ukrył się w zakazanym lesie, Hagrid sprowadził dla niego żonę, Mosag. Akromantule rozmnożyły się tworząc dużą kolonię.

Aragog zabraniał swojemu stadu atakować Hagrida, ale gdy Harry razem z Ronem przyszli do ich gniazda, przedstawiając się jako przyjaciele Hagrida, nie miał oporów przed wydaniem ich na żer swojemu stadu.

[edytuj] Mosag

Mosag – drugi sprowadzony przez Hagrida pająk. Jest żoną Aragoga. Wraz swym mężem Aragogiem ma tak dużą ilość dzieci dzięki czemu utworzyły kolonię akromantul. Nie została pokazana w żadnym z filmów Harry'ego Pottera.

[edytuj] Bahanki

Bahanka podobnie jak elf, z którymi bahanka jest często mylona, wygląda jak malutki człowieczek. Jednak w odróżnieniu od elfa całe jej ciało jest pokryte grubym czarnym włosem. Ma też dwie pary rąk i nóg. Skrzydła bahanki są grube, zaokrąglone i błyszczące, zblizone wyglądem do skrzydeł żuka. Posiada ona również dwa rzędy ostrych, jadowitych zębów. Bahanki są rozpowszechnione w północnej Europie i Ameryce. Składają do 500 jaj naraz i zakopują je. Larwy wykluwają się po 2 - 3 tygodniach. Do pozbycia się ich, używa się płynu Bahanocyd. Fred i George Weasley'owie próbowali użyć ich jadu do produkcji Bombonierek Lesera

[edytuj] Bazyliszki

Bazyliszki to ogromne węże, dorastające do pięćdziesięciu stóp długości i mogące przeżyć wiele setek lat. Bazyliszek rodzi się z kurzego jaja podłożonego ropusze. Są śmiertelnie niebezpieczne, ponieważ jad bazyliszka jest jedną z najsilniej niszczących substancji w świecie czarodziejów a jedynym antidotum na niego są łzy feniksa. Oprócz jadowitych kłów, bazyliszek może również zabijać spojrzeniem - jednak wymagany jest do tego bezpośredni kontakt wzrokowy. Niebezpośrednie spojrzenie, takie jak np. odbite prze wodę, lub w lustrze albo oglądane przez jakiś filtr np. kliszę aparatu nie jest śmiertelne i wywołuje petryfikację. Spetryfikowanych można ożywić przy pomocy wywaru z mandragory. Wszystkie akromantule uciekają przed bazyliszkiem, gdyż jest on ich śmiertelnym wrogiem, a on sam lęka się jedynie piania koguta, które jest dla niego zabójcze. Bazyliszek jest posłuszny tylko wężoustym i nie da się go kontrolować w inny sposób. Za twórcę bazyliszka uważa się Herpo Głupca, który był wężousty.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

W 2 tomie w Hogwarcie bazyliszek pojawił się jako potwór atakujący czarodziejów i czarownice pochodzących z mugolskich rodzin. Jeden z nich został umieszczony w Hogwarcie przez Salazara Slytherina, gdy ten zażądał by nauczać tylko uczniów z rodzin magicznych. Odchodząc ze szkoły zamknął potwora w magicznie stworzonej komnacie, o której istnieniu nie wiedzieli pozostali założyciele szkoły. Od tego momentu prawowity dziedzic Slytherina otwierał komnatę i wypuszczał bazyliszka by ten oczyszczał szkołę ze "szlam". Gdy Tom Riddle był uczniem otworzył komnatę - wtedy bazyliszek zabił Jęczącą Martę. Pięćdziesiąt lat później, jego horkruks rozkazuje Ginny zabić zagrażające bazyliszkowi koguty, a później otworzyć komnatę. Bazyliszkowi jednak nie udaje się nikogo zabić, a jedynie spetryfikować kilka osób. Kiedy Harry odkrywa położenie Komnaty Ginny zostaje uwięziona w jej wnętrzu, tracąc coraz więcej sił życiowych na rzecz odradzającego się Voldemorta. W pokonaniu bazyliszka pomaga Harry'emu feniks Fawkes, który przynosi mu Tiarę przydziału. Feniks oślepia bazyliszka. Potwór próbuje wyczuć Harry'ego węchem, rzuca się na niego, i nabija się na miecz [Godryk Gryffindor|Godryka Gryffindora]], który udaje się Harry'emu wydobyć z Tiary. Magiczny miecz absorbuje jad bazyliszka, który wzmacnia go dodatkowo. Trójka przyjaciół używa go później do zniszczenia części Horkruksów. Kiedy jednak goblin Gryfek odbiera im miecz, Ron razem z Hermioną schodzą do Komnaty tajemnic i zabierają stamtąd kły bazyliszka by z ich pomocą zniszczyć czarę Helgi Hufflepuff.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Błotoryje

Błotoryje (ang. Dugbog) przypominają psy. Zamieszkują moczary Europy i obu Ameryk. Kiedy się nie rusza, przypomina kłodę drewna, ale po uważnym przyjrzeniu się, można zauważyć płetwiaste łapy i bardzo ostre zęby. Błotoryj pływa i pełza po moczarach. Żywi się głównie małymi ssakami, ale może również poważnie poranić nogi pieszych przechodzących przez bagno, w którym zamieszkuje. Jego ulubionym smakołykiem jest jednak mandragora.

[edytuj] Boginy

Boginy (ang. Boggart) to widma, często zamieszkujące małe, ciemne, zamknięte przestrzenie, np w starych szafkach lub pod łóżkami. Tak naprawdę nie wiadomo jak wyglądają bogin, który jest ukryty. Jednak kiedy opuści swoją kryjówkę staje się tym co najbardziej przestraszy osobę na zewnątrz. Dlatego najlepiej bogina atakować w kilka osób - wtedy nie wie jaki kształt przybrać i staje się zdezorientowany. Najlepszą bronią na bogina jest śmiech. By się go pozbyć najlepiej użyć zaklęcia Riddiculus, które zmieni go w coś zabawnego. Zdezorientowany bogin eksploduje z hukiem zamieniając się w dym.

Kształt przyjmowany przez bogina dla różnych pstaci:

[edytuj] Buchorożce

Buchorożce (ang. Bicorn) to duże, szare stworzenia afrykańskie, obdarzone olbrzymią siłą. Osiągają ciężar jednej tony i z daleka można je pomylić z nosorożcami. Mają grubą skórę, która odbija większość czarów i uroków, duży ostry róg na nosie i długi ogon, z wyglądu przypominający linę. Rodzą na raz tylko jedno młode. Buchorożce nie atakują, jeśli nie są nachalnie prowokowane, ale gdy zaczną szarżować, rezultaty bywają straszne. Róg buchorożca może przeciąć wszystko, od skóry po metal, i zawiera śmiertelnie niebezpieczny płyn, który wstrzyknięty w cokolwiek powoduje, że to coś wybucha. Populacja buchorożców nie jest duża, ponieważ podczas sezonu godowego walczące samce doprowadzają się wzajemnie do eksplozji. Buchorożce są traktowane przez afrykańskich czarodziejów z niezwykłą ostrożnością. Ich rogi, ogony i wybuchowy jad są wykorzystywane do sporządzania eliksirów.

[edytuj] Centaury

Centaury to istoty posiadające ludzki tułów, ramiona i głowę, reszta zaś to ciało konia. Występują we wszystkich spotykanych u koni maściach. Żyją w lasach, najprawdopodobniej wywodzą się z Grecji, lecz obecnie można je spotkać w całej Europie. Posiadają wysoką inteligencję, posługują się mową. Centaury same potrafią ukryć się przed mugolami, nie kontaktują się też ze światem czarodziejów, często pogardzają ludźmi, a za największą hańbę uważają służbę człowiekowi.

Centaury są bardzo tajemnicze, ich zwyczaje nie są ludziom znane. Uważa się, że są biegłe w magicznym leczeniu, wróżeniu, łucznictwie i astronomii.

W ostatnim tomie, podczas Bitwy o Hogwart, centaury atakują śmierciożerców, zasypując ich gradem strzał.

[edytuj] Firenzo

Firenzocentaur o jasnej sierści, pochodzący z Zakazanego Lasu. W Kamieniu Filozoficznym obronił Harry'ego przed profesorem Quirrellem, który pił krew jednorożca dla Voldemorta.

Od 5. części cyklu o Harrym Potterze pracuje w Hogwarcie jako nauczyciel wróżbiarstwa, za co został skazany na śmierć przez swoich współbraci (centaury uważają służbę człowiekowi za największą hańbę) i musiał uciekać z Zakazanego Lasu. Jest miły, spokojny, czego nie można powiedzieć o jego stadzie. Uwielbiają go uczennice Parvati Patil oraz Lavender Brown. Natomiast, nie przepada za nim Hermiona Granger.

W 6. części Dumbledore rozdzielił poszczególne roczniki tak, by uczyli je naprzemiennie Firenzo i Sybilla Trelawney, jednak wnuczka sławnej wróżbitki nie jest tą zmianą zachwycona - przezywa Firenza "Chabeto". Jego klasa znajduje się w sali nr 11, która została tak przygotowana, by jak najbardziej przypominała las.

[edytuj] Choliki Kornwaijskie

Chochlik kornwalijski – magiczne stworzenie, po raz pierwszy pojawiło się w drugim tomie przygód Harry'ego Pottera, Harry Potter i Komnata Tajemnic, podczas nieudanych zajęć profesora Lockharta. Jak przekonali się wtedy uczniowie Hogwartu, chochliki kornwalijskie to małe, ale wyjątkowo uciążliwe i złośliwe istoty.

Chochliki mają do ośmiu cali wzrostu, elektrycznie niebieską barwę i bardzo złośliwe charaktery. Bardzo lubią płatać różnego rodzaju figle i psikusy. Mogą latać pomimo braku skrzydeł. Ich częstą zabawą jest chwytanie za uszy ludzi i zanoszenie ich na szczyty drzew i budynków. Chochliki są żyworodne. Wydają wysokie, zrozumiałe tylko dla siebie dźwięki.

[edytuj] Czerwone kapturki

Czerwone kapturki to małe podobne do goblinów stworzenia, które żyją wszędzie tam gdzie została kiedykolwiek rozlana krew. Łatwo je odpędzić prostymi czarami, jednak bywają niebezpieczne, szczególnie dla mugoli - są gotowe zatłuc ludzi grubymi pałkami.

Harry poznał te stworzenia na lekcji obrony przed czarną magią prowadzonej przez profesora Lupina.

[edytuj] Dementorzy

Dementorzy - to nieposiadające duszy stworzenia, które są uważane za jedne z najplugawszych stworzeń na ziemi. Są wykorzystywane przez Ministerstwo Magii jako strażnicy czarodziejskiego więzienia, Azkabanu. Dementorzy kształtem przypominają ludzi, mierzą około 3 metrów, ukryte są pod długimi czarnymi płaszczami, z których wystają tylko szare pokryte liszajami dłonie. Kaptur zakrywa coś, co jest odpowiednikiem twarzy u dementora - błonę w miejscu oczu oraz otwór w miejscu ust. Charakterystyczny jest chrapliwy, świszczący oddech dementorów. Jako jedyne w magicznym świecie, unoszą sie w powietrzu (latają w adaptacjach filmowych) , poruszając się kilka cali nad ziemią.

Dementorzy rozmnażają się niczym grzyby, w ciemnych, wilgotnych miejscach, tworząc zimną gęstą mgłę. Dementor obniża temperaturę wokół siebie, ich duża liczba może nawet zamrozić jezioro.

Dementor wysysa z okolicy szczęście, sprawia że ludzie czują sie jakby już nigdy więcej mieli nie być szczęśliwi, przypominają im się ich najgorsze wspomnienia. Dementor może też wyssać duszę z człowieka poprzez usta. Po złożeniu pocałunku człowiek żyje, jednak staje się - jak stwierdził Dumbledore - jak pusta muszla.

Będąc ślepymi, dementorzy nie mogą rozróżnić konkretnych osób. Podczas ucieczki Barty'ego Crouch'a Juniora, dementorzy w Azkabanie rozpoznali go tylko jako umierającą osobę i nie odróżnili go od także umierającej matki.

Mugole nie mogą zobaczyć dementorów, jednak w pełni odczuwają skutki ich działania.

Jedyną możliwością obrony przed dementorem jest Czar Patronusa, będący projekcją szczęścia którego dementor nie może wchłonąć. Na poprawę samopoczucia po spotkaniu z dementorem skuteczna jest czekolada.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Harry pierwszy raz spotyka dementorów w 3 roku nauki, kiedy zostają oni wysłani na poszukiwanie Syriusza Blacka. Wtedy profesor Lupin uczy go jak użyć czaru patronusa, by mógł bronić się przed szczególnie silnie działającymi na niego dementorami.

W piątym tomie Harry i jego kuzyn zostają zaatakowani przez dwóch dementorów niedaleko Privet Drive. Okazuje się że zostali oni nielegalnie wysłani przez Dolores Umbridge. W tym tomie też dementorzy przechodzą na stronę Lorda Voldemorta i umożliwiają ucieczkę z Azkabanu groźnym śmierciożercom.

W ostatnim tomie dementorzy są wykorzystywani by karać czarodziejów urodzonych w mugolskich rodzinach, tak nienawidzonych przez Voldemorta. Biorą też udział w ataku na Hogwart. Późniejszy minister magii Kingsley Shacklebolt usunął Dementorów z Azkabanu. Autorka stwierdziła, że po porażce Voldemorta dementorzy nie byli już nigdy więcej wykorzystywani przez Ministerstwo i byli kontrolowani poprzez zmniejszenie ich liczby.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Druzgotki

Druzgotki (ang. Grindylow) to demony wodne. Mają bladozieloną skórę i rogi. Są złośliwe i agresywne w stosunku do ludzi. Druzgotki są czasem udomawiane przez trytony. Żyją w jeziorach. Druzgotek atakuje chwytając swymi długimi palcami, które łatwo się łamią. Skuteczne wobec druzgotków jest zaklęcie Relashio.

Druzgotki były omawiane na lekcjach profesora Lupina. Harry został zaatakowany poprzez druzgotki w trakcie drugiego etapu Turnieju Trójmagicznego.

[edytuj] Dwurożce

Dwurożce (ang. Graphorn) to magiczne stworzenie, posiadające dwa rogi. Żywią się ludzkim mięsem. Róg tego stworzenia jest używany jako składnik niektórych eliksirów.

[edytuj] Erklingi

Erklingi to stworzenia bardzo podobne do elfów. Wywodzą się z Schwarzwaldu w Niemczech, ale występują też w Wielkiej Brytanii. Mają trzy stopy wzrostu, więc są większy nawet od gnomów. Wydają z siebie piskliwy chichot, którym próbują odciągnąć dzieci od opiekunów, aby je następnie zjeść. Lubią w kogoś strzelać z rurki, a także grać na flecie.

[edytuj] Feniksy

Feniksy to piękne, szkarłatne ptaki o wielkości łabędzia. Feniksy mają złotych ogony, szpony i dzioby. Zamieszkują szczyty gór i spotykane są w Egipcie, Indiach i Chinach. Feniksy są nieśmiertelne, gdyż kiedy się zestarzeją, giną w wytworzonych przez siebie płomieniach, a potem się z nich odradzają jako pisklęta. Są łagodnymi, roślinożernymi stworzeniami. Żywią się wyłącznie ziołami, posiadają też zdolność teleportacji. Magiczna pieśń feniksa, wzmacnia odwagę tych o czystym sercu, i sprawia, że do serc osób złych wkrada się strach. Łzy feniksa mają bardzo silne właściwości lecznicze, są bardzo silne, przez co mogą przenosić wielkie ciężary.

[edytuj] Fawkes

Fawkes to złoto-czerwony feniks należący do Albusa Dumbledore'a. Jako magiczne stworzenie posiada wiele właściwości, które dokładnie nie są zbadane. Wiadomo, że jego (tak jak każdego innego feniksa) łzy uzdrawiają. Za każdym razem, gdy umiera, ze starości lub z powodu ran, Fawkes spala się i odradza na nowo z popiołów, jako młody feniks. Prawdopodobnie od niego wzięła się nazwa Zakon Feniksa.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Fawkes odegrał dużą rolę w drugim tomie przygód Harry'ego Pottera. Przywołany nieświadomie przez Harry'ego, gdy ten okazał wierność Dumbledore'owi, pomógł walczyć z bazyliszkiem. Stwór mógł zabijać wzrokiem, jednak Fawkes oślepił go. Z tiary przydziału, którą przyniósł Harry'emu Fawkes, wyłonił się miecz Gryffindora, którym młody czarodziej zabił bazyliszka. Kiedy Potter drasnął się kłem bazyliszka, łzy Fawkesa ocaliły go od śmierci. Fawkes był używany jako szpieg, ponieważ w piątym tomie obserwował Dolores Umbridge i wysyłał Dumbledore'owi swoje pióro jako znak, że ta dowiedziała się o czymś niezgodnym z dekretami Ministerstwa Magii. Również w piątym tomie Fawkes uratował Dumbledore'a od śmierci, wchłaniając promień zaklęcia Avada Kedavra rzuconego przez Voldemorta. Po śmierci Dumbledore'a Fawkes zaśpiewał wzruszającą pieśń, której wszyscy chcieli słuchać, a potem odleciał.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Ghule

Ghule (ang. Ghoul) zamieszkują zazwyczaj strychy lub stodoły czarodziejów. Często zawodzą lub pojękują, nie są jednak niebezpieczne i najwyżej mogą nawarczeć na człowieka lub czymś w niego rzucić. Ghule są brzydkie i głupie, jednak jako nieszkodliwe, służą czasem jako domowe zwierzątko.

Znanym ghulem jest ten zamieszkujący strych Nory, w ostatnim tomie transmutowany tak by przypominał Rona chorego na Groszopryszczkę.

[edytuj] Gnomy

Gnomy (ang. Gnome) to pospolite ogrodowe szkodniki. Mają około stopę wzrostu, duże głowy przypominające kartofle i ostre zęby. Aby pozbyć sie gnoma należy złapać go za nogi, pokręcić nim trochę w powietrzu i wyrzucić poza ogród, tak by skołowany nie mógł odnaleźć drogi z powrotem. Gnomy są mało inteligentne i gdy tylko rozpoczyna się odgnomianie, zamiast chować się wychodzą ze swoich dziur by popatrzeć. Ich ulubionymi zajęciami jest zjadanie warzyw z pobliskich ogródków. Gnomy są także pożyteczne, gdyż ich dziwne zachowanie odstrasza inne ogrodowe szkodniki.

[edytuj] Gobliny

Gobliny to niskie, karłowate stworzenia o pomarszczonej, ciemnej cerze. Mają długie palce i stopy. Prowdzą Bank Gringotta, gdyż posiadają smykałkę do interesów. Oprócz tego zajmują się wydobywaniem cennych kruszców oraz kowalstwem. Jednymi z ich wyrobów były srebrne kielichy z domu Syriusza oraz niezniszczalny hełm wojenny ofiarowany jako prezent trollom górskim. Gobliny uchodzą za kąśliwe, niesympatyczne stworzenia. Często dochodziło między nimi, a czarodziejami do sporów. Chciały wziąć udział w Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów, ale ich wyrzucono. W Żonglerze ukazał się artykuł o tym, że Korneliusz Knot jest 'pogromcą goblinów', ale to możemy zaliczyć do fikcyjnych epizodów. Jeden z przodków Filiusa Flitwicka był goblinem. Gobliny pracujące w Banku Gringotta to: Gryfek, Gornak, Bogrod, Ragnuk i Ragnok.

[edytuj] Graniany

Graniany to skrzydlate konie. Mają osiem nóg. Pochodzą z Norwegii.

[edytuj] Gumochłony

Gumochłony to najprawdopodobniej najnudniejsze magiczne stworzenia jakie istnieją. Przypominają grube brązowe glizdy długości 10 cali, z dwóch stron zakończone otworem z którego wydobywa sie śluz (używany czasem do zagęszczania eliksirów). Gumochłony praktycznie się nie poruszają, ich ulubionym pokarmem jest sałata, choć mogą żywić się praktycznie wszystkimi roślinami.

W trzeciej klasie Harry wraz z przyjaciółmi, musiał zajmować sie gumochłonami na Opiece nad magicznymi stworzeniami, po tym jak Hagrid stracił zapał do prowadzenia lekcji (miało to miejsce po wypadku z Hipogryfem).

[edytuj] Hipogryfy

Hipogryfy to źrebia niezwykłego połączenia gryfa (pół orła, pół lwa) i klaczy. Ich wielkie zakrzywione dzioby mają stalowoszarą barwę, oczy są duże, błyszczące, pomarańczowe. Pazury przednich nóg mają długość pół stopy. Występują w różnych ubarwieniach (Harry spotyka hipogryfy ciemnoszare, brązowe, różowawe, kasztanowe i kruczoczarne).

Hipogryfy są bardzo honorowe. Zbliżając sie do hipogryfa należy najpierw się ukłonić. Trzeba patrzeć mu w oczy, starając się nie mrugać, gdyż hipogryfy tego nie lubią. Jeśli hipogryf odwzajemni ukłon, znaczy to że nas zaakceptował i można do niego podejść i go dotknąć. W przeciwnym wypadku należy się jak najszybciej wycofać.

Na hipogryfie można latać, jednak jest to dosyć trudne.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Hipogryfy pojawiają się w trzecim tomie. Zostają pokazane gryfonom i ślizgonom na pierwszysch zajęciach Opieki nad magicznymi stworzeniami, prowadzonej przez Hagrida. Pierwszy zgłasza się Harry, który obłaskawia Hardodzioba. Hagrid wysyła go wtedy na krótki lot na hipogryfie. Później Draco Malfoy, także ćwicząc z Hardodziobem, już po wymianie ukłonów zwraca sie do niego, ignorując zalecenia o niedenerwowaniu hipogryfów - Jesteś wielkie, potulne i bardzo brzydkie bydle. Rozwścieczony hipogryf atakuje go pazurami. Hardodziob zostaje uznany za niebezpiecznego i przeznaczony do ścięcia. Zostaje uwolniony przez Harry'ego i Hermionę - ucieka wraz z Syriuszem Blackiem i razem z nim ukrywa się przed ministerstwem. Po śmierci Syriusza, Hardodziob wraca do Hagrida, jednak w obawie przed rozpoznaniem zmieniono mu imię na Kłębolot.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Jednorożce

Jednorożce (ang. Unicorn) to pewnego rodzaju konie obdarzone jednym pięknym rogiem. Młody jednorożec ma złotą maść, która wraz z dorastaniem stworzenia przybiera śnieżnobiałą barwę. Jednorożce mają silne właściwość magiczne, np. krew jednorożca pomagała utrzymywać się przy życiu samemu Lordowi Voldemortowi, który starał się o zdobycie kamienia filozoficznego. Harry, Ron i Hermiona z jednorożcem po raz pierwszy spotkali się podczas wizyty w Zakazanym Lesie, w ramach szlabanu. Jednorożec jest stworzeniem, które chętniej odda się opiece czarodziejom płci żeńskiej.

[edytuj] Kappa

Kappa to japońskie demony wodne. Zamieszkują leśne sadzawki, gdzie atakują ludzi próbując udusić ich swoimi płetwiastymi łapami. Żywią się tylko i wyłącznie ludzką krwią. Kappa były omawiane na zajęciach Obrony przed czarną magią u profesora Lupina.

[edytuj] Kelpie

Kelpie to brytyjskie i irlandzkie demony wodne, które mogą zmieniać kształt, najczęściej jednak ukazują się w postaci koni z wiechą sitowia zamiast grzywy. Gdy tylko ktoś go dosiądzie, nurkuje z nim na dno jeziora lub rzeki, gdzie go zjada. Największa kelpia na świecie zamieszkuje jezioro Loch Ness w Szkocji. Okaz ten najczęściej przybiera kształt węża morskiego.

[edytuj] Leprokonusy

Leprokonusy to krasnoludy, przedstawiane zwykle bardzo elegancko, w krótkich płaszczach z siedmioma rzędami guzików, ubrane na zielono lub bordowo, bardzo bogato. Ich atutem są małe latarenki. Leprokonusy znane są ze swych żartów, uchodzą za wiecznych psotników. Podobno posiadają różne drogocenne rzeczy i strzegą skarbów. Nie łatwo ich wykołować, są bardzo sprytne. Były maskotkami irlandzkiej drużyny w mistrzostwach świata w quidditchu.

[edytuj] Nieśmiałki

Nieśmiałki – mieszkają w drzewach, także w tych z Zakazanego Lasu.

Nieśmiałek jest pokojowo nastawiony, wręcz nieśmiały i bez powodu nie atakuje. Jest jednak "strażnikiem" drzew i zaatakowany może się bronić. Jada różnego rodzaju insekty. Nieśmiałki żyły głównie na drzewach z których wytwarzało się różdżki.

[edytuj] Olbrzymy

Olbrzymy to ogromne humanoidalne istoty mierzące od dwudziestu do dwudziestu czterech stóp (siedem, osiem metrów) wzrostu. Mają grubą skórę przypominającą skórę nosorożca. Pierwotnie żyły w małych szczepach, których było około setki, prowadząc ze sobą ustawiczne wojny. Częściowo przetrzebione przez czarodziejów, częściowo we własnych wojnach ukryły się w wysokich górach. Obecnie pozostało ich około osiemdziesięciu. Jednak olbrzymy nie są przywykłe do życia w tak licznych grupach - co pewien czas walczą ze sobą.

Plemieniem olbrzymów przewodzi Gurg - jak stwierdził w swej opowieści Hagrid - największy, najbrzydszy i najbardziej leniwy spośród reszty.

Olbrzymy nie lubią gdy czarodzieje używają czarów przeciwko nim. Jednak lubią magiczne przedmioty które mogą okazać im się pomocne. Nie są zbyt inteligentne, kiedy postawi się przed nimi za dużo problemów do przemyślenia, po prostu zaczną zabijać by ułatwić sobie sprawę. Mają swój język, a część z nich potrafi nawet rozmawiać po angielsku.

Olbrzymy mogą krzyżować się z ludźmi, nie są jednak zbyt dobrymi rodzicami.

[edytuj] Graup

Graup – przyrodni młodszy brat gajowego Hogwartu, Hagrida (mieli wspólną matkę); należy do olbrzymów, pochodzi z gór zamieszkanych przez te istoty. Został sprowadzony przez Hagrida do Zakazanego Lasu na terenie Hogwartu, następnie przeniesiony do górskiej kryjówki. Jak na olbrzyma Graup jest stosunkowo mały, przez co nie pasuje do plemienia.

Uczony przez Hagrida zachowań ludzkich, osobnik z wielkim sercem, jednak zbyt wielkim ciałem. Często niechcący robi wiele szkód, z roku na rok staje się jednak coraz bardziej uspołeczniony. Można się o tym przekonać w szóstej części cyklu, gdy na pogrzeb Dumbledore'a Graup przychodzi w garniturze i zachowuje się bardzo grzecznie.

[edytuj] Karkus i Golgomat

Karkus i Golgomat – gurgowie (dowódcy) olbrzymów, których Rubeus Hagrid wraz z Olimpią Maxime poznali podczas wyprawy w góry na rozkaz Albusa Dumbledore'a ( patrz Harry Potter i Zakon Feniksa "Opowieść Hagrida" ). Karkus był pokojowo nastawiony, natomiast Golgomat lubował się w bitwach.

[edytuj] Pegazy

Pegazy to skrzydlate konie. Są bardzo rzadkimi stworzeniami. Są one często mylone z Abraksanami, które są znane nam z ciągnięcia karocy Madame Maxime. Rozpiętość ich skrzydeł wynosi 3,66m. Wzrost wynosi natomiast 1,54m. Występują na dużych łąkach w okolicach lasów i jezior. Stworzenia te mają bardzo potężną moc uzdrawiającą. Innymi cechami charakterystycznymi są bujna grzywa, małe uszy i muskularne łopatki. Kłąb jest niski i zaokrąglony, podobnie jak grzbiet. Ogon jest nisko osadzony. Kończyny są przeciętnej długości, czyste w linii i mocne. Włos grzywy i ogona jest jedwabisty. Konie te cechują się wysoką akcją przednich nóg, krótkim, lecz równym krokiem i typowym wysokim wykrokiem z nadgarstka. Pegazy są przeważnie przyjacielskie, łagodne i godne zaufania, jednak bardzo rzadko darzą zaufaniem kogoś. Są wrażliwe i bardzo wytrzymałe.

[edytuj] Puszki Pigmejskie

Puszki Pigmejskie to małe, fikcyjne stworzenia żyjące w świecie stworzonym przez Joanne Kathleen Rowling. Są miniaturowymi pufkami. Istoty te wielkością przypominają zaciśniętą pięść. Kolor ich futra jest w odcieniach różu i fioletu. Szybko się mnożą.

Puszki można nabyć na ulicy Pokątnej w sklepie Magiczne Dowcipy Weasleyów, cieszą się tam dużym wzięciem głównie u młodych uczennic Hogwartu. Jednego z ich przedstawicieli kupiła sobie Ginny Weasley i nazwała go Arnoldem.

[edytuj] Sfinksy

Sfinksy (ang. Sphinx) to stworzenia mające ludzką głowę i tułów lwa. Pochodzą z Egiptu. Od ponad tysiąca lat były wykorzystywane przez czarownice i czarodziejów do pilnowania kosztowności i tajnych skrytek. Sfinksy są bardzo inteligentne i kochają zagadki oraz rebusy. Zazwyczaj są niebezpieczne tylko wtedy, gdy coś zagraża temu, czego pilnują.

[edytuj] Sklątki tylnowybuchowe

Sklątki tylnowybuchowe (ang. Blast-Ended Skrewts) – stworzenia wyhodowane przez Hagrida (HP4). Były jedną z przeszkód w 3. zadaniu Turnieju Trójmagicznego. Krzyżówka kraba ognistego z mantykorą. Początkowe przypominały małe, dwucalowe larwy, jednak ostatecznie osiągnęły wielkość około sześciu-siedmiu stóp.

[edytuj] Skrzaty domowe

Skrzaty domowe (ang. House-elf) to magiczne istoty żyjące w służbie czarodziejów. Skrzaty zazwyczaj posiadają tylko bogatsze i znaczniejsze rodziny czarodziejskie (tak jak np. Malfoy'owie i Blackowie), często służą też w różnych instytucjach. Są traktowane jak niewolnicy i zarówno czarodzieje jak i same skrzaty uznają to za stan normalny. Za swą pracę nie otrzymują żadnego wynagrodzenia, a sam pomysł otrzymywania wynagrodzenia wydaje im się zły i obraźliwy. Skrzaty są bardzo oddane swoim rodzinom, muszą być bezwzględnie posłuszne swym panom. Nie ujawniają nigdy żadnych rodzinnych sekretów, a za każde nieposłuszeństwo wymierzają sobie kary.

Skrzaty domowe dysponują dosyć dużą mocą magiczną, jednak ich magia różni się od magii czarodziejów. By jej użyć nie muszą mieć pozwolenia właścicieli i zazwyczaj służy im ona podczas wykonywania prac domowych. Są jednak w stanie użyć jej wbrew poleceniom swych właścicieli lub nawet przeciwko nim. Na skrzaty nie działają ludzkie ograniczenia teleportacji. Choćby dlatego skrzaty mogą teleportować sie na terenie Hogwartu. Skrzaty mogą też podczas teleportacji przenosić ludzi.

Skrzaty zazwyczaj ubrane są w stare, zniszczone i brudne ścierki lub chusty. Podarowanie skrzatowi dowolnego elementu stroju jest równoznaczne ze zwolnieniem go i stanowi dla skrzata hańbę.

[edytuj] Zgredek

Zgredek (ang. Dobby; ur. 28 czerwca, zm. 7 marca 1997) - skrzat domowy. Wyróżniał sie spośród wszystkich skrzatów, które uważały go za dziwnego a nawet niebezpiecznego gdyż wyznawał ideę wolności. Na początku służył w rodzinie Malfoyów, którzy traktowali go bardzo źle. Pojawił się w Komnacie Tajemnic.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Ponieważ Zgredek dowiedział się o Komnacie, próbował ochronić Harry'ego przed niebezpieczeństwem, uniemożliwiając mu dotarcie do Hogwartu, a potem próbując zmusić go do powrotu do Dursley'ów. Swym działaniem sprzeciwiał się woli swoich właścicieli, wykonywał więc na sobie różnego rodzaju kary. Pod koniec 2 tomu Harry Potter doprowadził podstępem do uwolnienia Zgredka przez Lucjusza Malfoy'a.

Po 2 latach wolności Zgredek został zatrudniony w Hogwarcie przez Albusa Dumbledora. Zaczął pobierać małe wynagrodzenie oraz miał kilka dni wolnego. Inne skrzaty obawiały się jego zachowania i uważały za niehonorowe by skrzat przyjmował wynagrodzenie. Skrzat był lubiany przez Harry'ego, Rona i Hermionę. Zgredek dostawał od nich na Gwiazdkę ubrania, które kolekcjonował. Sam kilka razy zrobił dla Harry'ego skarpetki, zawsze różniące się, gdyż jego zdaniem ten element stroju nie powinien być dobierany w pary.

W Insygniach Śmierci ratuje Harry'ego i jego przyjaciół z domu Malfoy'ów. Zginął, podczas ucieczki, trafiony nożem przez Bellatrix Lestrange. Został pochowany nieopodal Muszelki (dom Billa i Fleur) a na kamieniu na jego grobie Harry napisał Tu leży Zgredek, wolny skrzat.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Zgredek przez całe życie darzył Harry'ego Pottera uwielbieniem, zawsze starał sie mu pomóc, za niego poświęcił swoje życie. Jako ostatnie słowa zdołał wypowiedzieć tylko Harry... Potter....

[edytuj] Stworek

Stworek - (ang. Kreacher) skrzat domowy, służył w domu Blacków przy Grimmauld Place 12.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Stworek był wiernym sługą swojej pani, Walburgii Black - matki Syriusza Blacka i Regulusa Blacka. Był bardzo do niej przywiązany i gdy Syriusz wrócił do domu i zaczął wyrzucać wszystkie pamiątki po Blackach, Stworek potajemnie ukrywał je w swoim legowisku. Nienawidził Syriusza i członków Zakonu Feniksa uważając, że hańbią swą obecnością dom Blacków. Gdy Syriusz w chwili złości powiedział, żeby się wynosił, Stworek potraktował to dosłownie i wyprowadził się na krótki czas do Malfoyów. Powiedział im kilka rzeczy, których Syriusz nie uznał za ważne i nie zakazał skrzatowi nikomu o nich mówić. Zostało to starannie wykorzystane. Tego dnia, kiedy były SUMy z Historii Magii, Voldemort pokazał Harry'emu wizję, w której Syriusz jest uwięziony w Departamencie Tajemnic przez Śmierciożerców. Harry natychmiast skontaktował się z domem przy Grimmauld Place 12. Zastał tam tylko Stworka, który powiedział, że Syriusza nie ma w domu, podczas gdy ten opatrywał zranionego przez skrzata Hardodzioba.

Po śmierci Syriusza, w 6 tomie Harry dziedziczy Stworka i dom przy Grimmauld Place 12. Harry każe mu pracować w kuchni w Hogwarcie, a potem śledzić Draco Malfoy'a.

To on wyjaśnia tajemnicę związaną z kopią medalionu Slytherina z listem od tajemniczego R.A.B.-a, którym okazuje się lubiany przez Stworka brat Syriusza - Regulus. Okazuje sie, że Stworek pomógł Voldemortowi ukryć medalion. Voldemort zmusił Stworka do wypicia eliksiru znajdującego się w misie, a następnie zostawia go w jaskini na pastwę inferiusów, jednak Stworek dzięki swoim magicznym zdolnościom ucieka. Później pomaga Regulusowi wykraść medalion. Gdy Harry Potter podarowuje mu fałszywy medalion i zaczyna lepiej go traktować, wykazuje on chęć pomocy w wypełnieniu ostatniej woli Regulusa zmienia do niego nastawienie i staje się wzorową pomocą domową, do tego stopnia, że nawet Ron staje mu się przychylny. Stworek również zmienił trochę swój stosunek do Hermiony. Bierze udział w bitwie o Hogwart prowadząc hogwarckie skrzaty do walki przeciw Śmierciożercom.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Jego marzeniem jest, by po śmierci jego odcięta głowa znalazła się - tak, jak głowy jego przodków - na ścianie w holu domu przy Grimmauld Place 12.

[edytuj] Mrużka

Mrużka (ang. Winky) – domowa skrzatka. Służyła Barty'emu Crouchowi i opiekowała się jego synem. Została jednak zwolniona, ponieważ pozwoliła, by Barty Crouch junior ukradł różdżkę Harry'ego podczas finału mistrzostw świata w Quidditchu. Od tej pory pracowała w Hogwarcie, razem ze Zgredkiem, choć nie była z tego zadowolona. Doszło do tego, że została alkoholiczką. Upijała się do nieprzytomności kremowym piwem. Gdy Harry Potter i jego przyjaciele próbowali z nią rozmawiać czkała i napomkiwała o Barty Crouch'u. W ostatnim tomie nie pojawiła się.

[edytuj] Bujdka

Bujdka (ang. Hokey) – skrzatka, która służyła Chefsibie Smith, odległej potomkini Helgi Hufflepuff. Była dobrze traktowana przez swoją Panią.

Oskarżona o zamordowanie swojej właścielki. Według Ministerstwa Magii nieumyślnie dosypała do przygotowywanego napoju rzadką truciznę. Okolicznością łagodzącą był podeszły wiek skrzatki i rzekome przyznanie się do winy. Dokładniejszego śledztwa nie przeprowadzono. Jednak Albus Dumbledore wywnioskował z jej wspomnień, że Voldemort zmodyfikował jej pamięć i zaszczepił jej fałszywe wspomnienia, tak jak wcześniej zrobił to w przypadku Morfina Gaunta.

[edytuj] Smoki

[edytuj] Chiński Ogniomiot

Chiński Ogniomiot (ang. Chinese Fireball) – pochodzi z Chin. Pokryty jest gładką i czerwoną łuską. Jego pysk otaczają złote rogi. Jest duży i lubi wilgoć. Składa purpurowe jaja w złote cętki, będące cennym składnikiem w chińskiej magii. Kiedy się denerwuje, z nozdrzy buch mu ogień w kształcie grzyba, stąd jego nazwa. Ten gatunek smoka jest agresywny, a zarazem tolerancyjny, choć tylko dla smoków, z którymi zdarza mu się dzielić terytorium; żywi się większością ssaków, jego przysmakiem są świnie i ludzie.

Podczas I zadania Turnieju Trójmagicznego, ten smok został wylosowany przez Wiktora Kruma.

[edytuj] Czarny Hebrydzki

Czarny Hebrydzki (ang. Hebridean Black) - pochodzi z Hebryd należących do Wielkiej Brytanii. Jest bardziej agresywny od swojego walijskiego podopiecznego. Wymaga ogromnego terytorium (przynajmniej sto mil kwadratowych na jednego osobnika). Osiąga do trzydziestu stóp długości, ma szorstkie łuski, błyszczące fioletowe oczy, a wzdłuż grzbietu rząd małych ostrych jak brzytwa wyrostków kostnych. Ogon smoka hebrydzkiego zakończony jest szpikulcem, w kształcie grotu strzały, a skrzydła przypominają skrzydła ogromnego, wręcz gigantycznego nietoperza. Żywi się głównie drobną zwierzyną ale zdarza się mu porywać spore psy, a nawet bydło. Jego nazwa została wspomniana przez Rona w książce Harry Potter i Kamień Filozoficzny

[edytuj] Długoróg Rumuński

Długoróg Rumuński (ang. Romanian Longhorn) - pochodzi z Rumunii. Ma ciemnozielone łuski i błyszczące złote rogi, na które nabija swą ofiarę aby ją upiec swym ognistym oddechem. Sproszkowane rogi są cennym składnikiem eliksirów. Ojczyzna długorogów jest obecnie największym rezerwatem na świecie. Długorogi zostały poddane programowi intensywnego rozrodu, ponieważ ich ilość w ciągu ostatnich lat spadła, głównie z powodu handlu ich rogami.

[edytuj] Norweski Kolczasty

Norweski Kolczasty (ang. Norwegian Ridgeback) - pochodzi z Norwegii. Jest podobny do Rogogona Węgierskiego, lecz zamiast kolców na ogonie może się pochwalić wyjątkowo wydatnymi kolcami wzdłuż grzbietu. Jest bardzo agresywny w stosunku do osobników własnego gatunku. Poluje na większość ssaków lądowych, lecz w odróżnieniu od innych ras smoków żywi się również stworzeniami wodnymi. Jaja smoka Norweskiego są czarne, a małe opanowywują zdolność ziania ogniem wcześniej niż inne rasy.

Tego smoka można było widzieć w I tomie w chatce Hagrida.

[edytuj] Opalooki Antypodzki

Opalooki Antypodzki (ang. Antipod Opaleye) - pochodzi z Nowej Zelandii. Zdarzało się, że przybywał do Australii, gdy na jego terytorium brakowało pożywienia. Waży od dwóch do trzech ton. Jest to najpiękniejsza rasa smoka. Posiada opalizujące perłowe łuski i lśniące, wielobarwne, bezźrenicowe oczy. Zieje jaskrawo zielonym ogniem, lecz jak na smoka rzadko zabija, jeśli nie jest głodny. Jego ulubionym pokarmem są owoce, ale znane są przypadki polowania na coś większego. Jaja tego smoka są bladoszarego koloru.

[edytuj] Rogogon Węgierski

Rogogon Węgierski (ang. Hungarian Horntail) - pochodzi z Węgier. Przypomina wielką jaszczurkę pokrytą czarnymi łuskami. Ma żółte oczy, rogi barwy wypolerowanego brązu i tak samo ubarwione kolce sterczące z długiego ogona. Rogogon zieje ogniem na wyjątkowo długą odległość ( do 50 stóp). Jego jaja mają kolor cementu i bardzo grube skorupki. Młode rozbijają je za pomocą kolców na ogonie. Rogogony żywią się kozami, owcami i - jeśli tylko im sie uda - ludźmi.

Podczas I zadania Turnieju Trójmagicznego, ten smok został wylosowany przez Harry'ego Pottera.

[edytuj] Spiżobrzuch Ukraiński

Spiżobrzuch Ukraiński (ang. Ukrainian Ironbelly) - pochodzi z Ukrainy. Jest to największa rasa smoków. Spiżobrzuchy osiągają wagę nawet sześciu ton. Jest pękaty. Spiżobrzuch Ukraiński jest wyjątkowo niebezpieczny, a także nawet zdolny do zdruzgotania budynku w drobny mak na którym wyląduje. Ma metaliczne szare łuski, oczy koloru ostrej czerwieni oraz wyjątkowo długie, ostre szpony.

[edytuj] Szwedzki Krótkopyski

Szwedzki Krótkopyski (ang. Swedish Short-Snout) – pochodzi ze Szwecji. Zamieszkuje dzikie i niezamieszkane górskie tereny. Ma skórę koloru srebrnoniebieskiego i długie ostro zakończone rogi. Jego skóra jest wykorzystywana do produkcji ochronnych rękawic. Wydobywający się z jego nozdrzy ogień ma barwę niebieską.

Podczas I zadania Turnieju Trójmagicznego, ten smok został wylosowany przez Cedrica Diggory'ego.

[edytuj] Walijski Zielony

Walijski Zielony (ang. Common Welsh Green) – pochodzi z Walii. Jest cały pokryty zieloną łuską. Składa ziemistobrązowe jaja w zielone cętki. Ryk tego smoka jest bardzo melodyjny. Jego pożywienie to głównie owce. Żyje w wysokich górach, gdzie założono smoczy rezerwat. Jest to stosunkowo łagodna rasa smoków.

Podczas I zadania Turnieju Trójmagicznego, ten smok został wylosowany przez Fleur Delacour.

[edytuj] Żmijoząb Peruwiański

Żmijoząb Peruwiański (ang. Peruvian Vipertooth) - pochodzi z Peru. Jest najmniejszym ze smoków. Lata najszybciej ze wszystkich smoczych ras. Ma tylko piętnaście stóp długości, gładką łuskę koloru miedzi z czarnym pasem na grzbiecie. Ma krótkie nóżki i wyjątkowo, a nawet bardzo jadowite kły. Żywi się również kozami i krowami, lecz pod koniec XIX wieku tak się rozsmakował w ludziach, że Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów była zmuszona wysłać do Peru łowców, którzy przetrzebili zbyt szybko mnożącą się populację żmijozębów.

[edytuj] Testrale

Testrale – skrzydlate konie, które wyglądają jakby ich skóra była obciągnięta na samych kościach. Mają puste, białe oczy, smocze łby. Są czarnego koloru. Najprawdopodobniej porozumiewają się między sobą dziwnymi, ostrymi okrzykami, zbliżonymi do wołania jakiegoś wielkiego ptaka (takimi odgłosami wzywał je Hagrid). Można je zwabić zapachem mięsa, polują na ptaki i mogą być groźne (zostały sklasyfikowane przez Ministerstwo Magii jako niebezpieczne), jednak dają się tresować i udomowić.

Testrale są uznawane za zły omen, jest to jednak tylko przesąd który wynika z tego, że może je zobaczyć tylko osoba która widziała czyjąś śmierć. Są bardzo mądre i pożyteczne - umieją trafić w każde miejsce i mogą być wykorzystywane jako środek transportu.

Udomowione przez Hagrida stado żyło w Zakazanym Lesie i zazwyczaj były wykorzystywane by ciągnąć szkolne powozy lub gdy Albus Dumbledore musiał wykonać jakąś daleką podróż, nie używając teleportacji.

Harry mógł widzieć testrale dopiero podczas piątego roku nauki, po tym jak zobaczył śmierć Cedrika Diggorry'ego. Oprócz Harrego testrale widzieli: Rubeus Hagrid, Luna Lovegood, Neville Longbottom i Theodore Nott.

Testrale były widziane podczas ataku na Hogwart w siódmej części, gdy atakowały śmierciożerców.

[edytuj] Topki

Topki (ang. Imp) to stworzenia zabawne. Są troszkę większe od gnomów. Często mylone z chochlikami, lecz w przeciwieństwie do chochlika - topek nie potrafi latać i jest mniej jaskrawie ubarwiony. Lubi tereny bagniste i wilgotne, często można go spotkać nad brzegami rzek i jezior, gdzie podstawia nogę i popycha przechodzącym ludziom. Żywi się małymi owadami, a rozmnaża się podobnie jak elfy, z taką różnicą, że nie przędzie kokonów. Młode wykluwają się z jaj w pełni uformowane mające nie więcej niz cal.

[edytuj] Traszki Dwuogoniaste

Traszki Dwugoniaste to traszki mające dwa ogony. Można je nabyć w sklepie na ulicy Pokątnej. Żywią się algami i lubią pływać.

[edytuj] Trolle

Trolle – duże stworzenia o wzroście dochodzącym do 12 stóp, czyli około 4 metrów i wadze do pół tony. Trolle są prymitywne i bardzo silne co czyni je niebezpiecznymi i nieobliczalnymi. Mają raczej humanoidalny kształt, wielki korpus przypominający głaz, krótkie, grube nogi i długie ręce. Na nieproporcjonalnie małej głowie znajdują się odstające uszy. Trolle porozumiewają się ze sobą pomrukami, które można uznać za rodzaj prymitywnego języka. Zdarzały się jednak przypadki że trolle potrafiły zrozumieć ludzką mowę, a te inteligentniejsze wypowiedzieć kilka słów. Są trzy gatunki trolli:

  • górskie – największe i najbardziej niebezpieczne, łyse o szarej skórze.
  • leśne – brązowe, czasem porośnięte rzadkimi brązowymi lub zielonymi włoskami.
  • rzeczne – sine, często pokryte kudłatym futrem. Ten gatunek trolla posiada również małe różki na głowie.

[edytuj] Trójgłowe psy

Trójgłowe psy – ogromne psy posiadające trzy głowy. Najsłynniejszy z nich jest znany w mitologii greckiej jako Cerber.

[edytuj] Puszek

Przykład trójgłowego psa. Znajdował się na 3 piętrze Hogwartu i chronił klapy, przez którą można się było dostać do kamienia filozoficznego. Muzyka go usypiała.

[edytuj] Trutniowce krwiopijcy

Trutniowce krwiopijcy to magiczne stworzenia swym wyglądem przypominające pszczoły, pochodzące ze Szkocji. Posiadają zwyczaj żądlenia czarodziejów tak jak żądlibąki. Jednakże żądło trutniowców krwiopijców jest śmiertelne, ponieważ jak sama nazwa wskazuje są to krwiopijcy. Stworzenia te żywią się pękiem kwiatów, które są dojrzałe po użyciu zaklęcia Herbivicus.

[edytuj] Trytony

Trytony – zwane również syrenami, nereidami lub wodnikami, podobnie jak centaury odmówiły statusu istot, woląc pozostać zwierzętami. Ich zwyczaje są równie mało znane co zwyczaje centaurów. Posługują się dziwnym językiem, który w wodzie brzmi jak ludzka mowa, natomiast na powierzchni jest to nieprzyjemny skrzekot. Czarodzieje którzy poznali język trytonów (jednym z nich był Albus Dumbeldore), mówią o dobrze zorganizowanych społecznościach różnej wielkości oraz o zaawansowanych konstrukcyjnie siedzibach w których mieszkają. Mają żółtą łuskowatą skórę, a zamias nóg płetwę. Wygląd ich jest podobnie różnicowany jak u ludzi. Jedna z grup trytony zamieszkuje dno jeziora w Hogwarcie. Harry Potter walczył z nimi w 2 zadaniu Turnieju Trójmagicznego.

[edytuj] Widłowęże

Widłowęże - to trójgłowe węże o długości ok 6-7 stóp (ok 2 metry). Są pomarańczowego koloru w czarne pasy. Widłowęże pochodzą z małęgo afrykańskiego kraju. Mimo, że nie należą do agresywnych zwierząt, były swego czasu bardzo popularne wśród czarnoksiężników ze względu na swój imponujący i budzący respekt wygląd.

[edytuj] Widmołaki

Widmołaki - to duchy przypominające swym kształtem wilkołaki. Widmołaki to bardzo rzadki gatunek magicznych stworzeń. Żyją stadnie. Zamieszkują Zakazany Las obok Hogwartu. Nigdy nie można spotkać dwóch, trzech, czterech czy pięciu. Można spotkać jedynie jednego, lub całe stado liczące ok. 15-25 osobników tego gatunku. Widmołaków można pozbyć się za pośrednictwem zaklęcia Lumos lub Incendio.

[edytuj] Wilkołaki

Wilkołaki - to ludzie zmieniający się w wilka, a w zasadzie stworzenie bardzo do niego podobne. Wilkołaka od wilka odróżnia kilka cech, takich jak dłuższy pyski i gęstsza sierść. Po przemianie nie są w stanie się kontrolować. Wilkołakiem staje się, po ugryzieniu innego wilkołaka, jednak wilkołactwo niekoniecznie musi przenosić sie na dzieci wilkołaków. Nie wynaleziono, niestety, do tej pory żadnego lekarstwa powstrzymującego przemiany, choć ostatnie odkrycia w dziedzinie eliksirów zmniejszyły jej najgorsze objawy. Przemiana w wilkołaka następuje przy pełni księżyca. Najczęściej normalny, zdrowy na umyśle czarodziej lub mugol zmienia się w krwiożerczą bestię. Jest to jedno z nielicznych stworzeń, które ciągnie do ludzi, bowiem jest to ich ulubiona zdobycz. Wiadomo, że wilkołakami byli Remus Lupin i Fenrir Greyback.

[edytuj] Zwodniki

Zwodniki to jednonogie demony bagienne. Są niewielkich rozmiarów. Pokrycie ich ciał nasuwa skojarzenie z dymem, jest zwinne i wiotkie. Posiadają zwisające z rąk małe lampki. Blado niebieskie światło, jakie się z niej wydobywa, sprowadza wędrowców na leśne trzęsawiska, gdzie giną z rąk zwodników.

[edytuj] Żaberty

Żaberty to stworzenia nadrzewne. Z wyglądu przypominają krzyżówkę małpy z żabą. Wywodzą się z południa Stanów Zjednoczonych, ale teraz można je spotkać na całym świecie. Nie posiadają włosów, a ich gładką zieloną skórę pokrywają cętki. Palce u rąk i nóg spięte są błoną pławną, a ręce i nogi bardzo długie i giętkie aby mógł się swobodnie poruszać wśród gałęzi ze zwinnością co najmniej orangutana. Na głowie ma krótkie rogi. Jego szerokie usta sprawiają wrażenie jakby cały czas się uśmiechał. Przy tym "uśmiechu" Żabert ukazuje swe ostre jak brzytwy zęby. Żywi się on głównie małymi jaszczurkami i ptakami. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest bąbel rosnący pośrodku czoła. Gdy Żabert wyczuje niebezpieczeństwo bąbel przybiera szkarłatną barwę. Kiedyś amerykańscy czarodzieje trzymali Żaberty w ogródkach aby te ostrzegały ich przed nadchodzącymi mugolami.

[edytuj] Żądlibąki

Żądlibąki to małe owady pochodzące z Australii. Są wyjątkowo trudne do schwytania. Wysuszone żądła żądlibąków są wykorzystywane jako składniki niektórych eliksirów. Ma około pól cala długości i jest koloru szafirowego. Lata z tak dużą prędkością, że mugole bardzo rzadko go zauważają, a i samym czarodziejom sprawia to pewne trudności. Nietrudno go im jednak znaleźć, gdy zostaną użądleni. Żądlibąk ma skrzydła na czubku głowy, macha nimi bardzo szybko. Sprawia, że podczas lotu kręci się wokół własnej osi. U dołu jego ciała znajduje się długie, cienkie żądło. Użądlenie najpierw wywołuje zawroty głowy, a chwilę potem - lewitację. Młodzi czarodzieje i czarodziejki łapią żądlibąki, aby cieszyć się ich skutkami ubocznymi. Zbyt częste użądlenia, mogą sprawić, że ofiara będzie się unosić nad ziemią nawet kilka dni. W przypadku silnej reakcji alergicznej - może dojść do stałej lewitacji. Krążą plotki, że są używane do produkcji tak lubianych przez młode pokolenie musów-świstusów.


Przypisy

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com