Eliksiry w cyklu Harry Potter

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Eliksiry w książkach z serii o Harrym Potterze są równie potężne i intrygujące, co zaklęcia.

W świecie Czarodziejów odpowiednią substancją można powstrzymać, spowolnić lub spowodować śmierć. Odpowiedni wywar potrafi zapewnić nieśmiertelność, szczęście, a nawet miłość drugiej osoby. Potrafi zmusić do mówienia prawdy, a także ją zataić.

Severus Snape nowych uczniów pierwszej klasy, kiedy był w niej Harry, powitał słowami: "Mogę was nauczyć, jak uwięzić w butelce sławę, uwarzyć chwałę, a nawet powstrzymać śmierć". Eliksiry to wyższy poziom wiedzy magicznej. Niewiedza i pośpiech w mieszaniu składników substancji grożą niebezpiecznymi skutkami. Cały proces tworzenia polega na konsekwentnym mieszaniu i dodawaniu składników do nowo powstającego eliksiru w kociołku.

Spis treści 1 Znane eliksiry 1.1 Amortencja 1.2 Eliksir Szkiele-Wzro 1.3 Eliksir Słodkiego Snu 1.4 Eliksir Wielosokowy 1.5 Felix Felicis 1.6 Wywar Żywej Śmierci 1.7 Veritaserum

[edytuj] Znane eliksiry

[edytuj] Amortencja

Amortencja - nazwa fikcyjnego eliksiru w serii książek o Harrym Potterze.

Najsilniejszy eliksir miłosny znany w świecie czarodziejów. Wystarczy dodać kilka kropel do napoju danej osoby, a zapała ona obsesyjnym uczuciem do osoby, która go uwarzyła. Przez wielu bagatelizowany, jednak doświadczeni zielarze ostrzegają przed zgubnym działaniem eliksiru.

Składnikami potrzebnymi do uwarzenia są w głównej mierze zioła. Najczęściej są to fiołki, astry, jaśminy lub irysy. Najlepiej by były zebrane w czasie pełni księżyca. Poza tym w kociołku powinny znaleźć się też pomarańcze, korzenie mandragory, werbenie i zarodniki paproci zmieszane z wodą lub dowolnym trunkiem.

Znakiem, że wywar się udał jest bijący z niego perłowy blask i para unosząca się w charakterystycznych spiralach.

Każdy człowiek zapach amortencji odczuwa inaczej. Woń wywaru kojarzy mu się zawsze z zapachami, które są dla niego najprzyjemniejsze. Dla Hermiony Granger pachniał on świeżo skoszoną trawą, nowym pergaminem oraz... włosami Rona Weasleya zaś dla Harrego Pottera miał on zapach drzewca z rączki miotły, tarty kajmakowej i ... Ginny Weasley. Im jest starszy, tym jego działanie staje się mocniejsze.

Znane osoby które uwarzyły Amortencję: -Meropa Gaunt -Romilda Vane

Znane ofiary Amortencji: -Tom Riddle senior -Ron Weasley

[edytuj] Eliksir Szkiele-Wzro

Ten specyfik skleja i leczy wcześniej utracone lub połamane kości.

[edytuj] Eliksir Słodkiego Snu

Eliksir Słodkiego Snu – napój występujący w serii książek o Harrym Potterze. Powoduje natychmiastowe zaśnięcie na kilka godzin. Można podać do wypicia, lub nasączyć nim jakiś pokarm. Użycie eliksiru zostało ukazane w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic. Hermiona nasączyła nim ciasteczka, które podała Crabbe'owi i Goyle'owi (gdy przyjaciele chcieli się w nich zamienić z użyciem Eliksiru Wielosokowego, aby dostać się do domu Slytherinu i przepytać Draco Malfoya), "przez chwilę żuli je smakowicie, z wyrazem błogości na pulchnych gębach, a potem, nie zmieniając wyrazu twarzy, padli na posadzkę, jak dwa worki tłuczonych ziemniaków".

[edytuj] Eliksir Wielosokowy

Eliksir wielosokowy - nazwa eliksiru w serii książek o Harrym Potterze.

Pozwalający na wcielenie się w osobę na jedną godzinę, której część wrzucimy do wywaru. Eliksir działa jedynie na ludzi. Do uwarzenia substancji potrzebne są nie tylko rzadkie składniki, ale także wiedza magiczna na wyższym poziomie.

Składnikami eliksiru są duszone przez 21 dni muchy siatkoskrzydłe, pijawki, sproszkowany róg dwurożca, ślaz, rdest ptasi, skórka boomslanga oraz część osoby, w którą się wcielamy (np. włos).

Aby przygotować eliksir, do kociołka, w którym wodę doprowadzamy do stanu wrzenia, wrzucamy muchy siatkoskrzydłe, które przez okres dwudziestu jeden dni gotujemy. W tym czasie wywar mieszamy codziennie. Po trzech tygodniach, gdy muchy są już ugotowane, dodajemy ślaz (najlepiej zerwany w pełni księżyca) oraz rdest ptasi. Gotujemy dziesięć godzin. Następnie skórkę boomslanga, sproszkowany róg dwurożca wrzucamy do kotła i kolejny dzień gotujemy eliksir. Po upływie dnia w kociołku powinny znaleźć się dodane przez nas pijawki, następnie dokładnie mieszamy. Po 4 godzinach wkładamy "część" osoby, w którą chcemy się przemienić. Po wymieszaniu Eliksir Wielosokowy zdatny jest do picia.

Zarówno barwa jak i smak wywaru zależą od charakteru osoby, w którą konsument zamierza się wcielić.

Sama przemiana trwa krótko, lecz bolesna.

[edytuj] Felix Felicis

Felix Felicis(łac. szczęście szczęśliwe) - w książce o Harrym Potterze, Harry Potter i Książę Półkrwi, eliksir zapewniający szczęście każdemu, kto go wypije. Jego używanie jest zakazane przy pisaniu testów, w zawodach sportowych, wyborach itp. Harry zdobył buteleczkę eliksiru na pierwszej lekcji eliksirów w 6 klasie, dzięki korzystaniu ze starego podręcznika zawierającego rady od poprzedniego właściciela, którym był Książę Półkrwi. Dzięki niemu Harry (zużywając pół buteleczki) wydobył z profesora Horacego Slughorna wspomnienie, o które prosił go Albus Dumbledore. Harry dał resztę przyjaciołom przed wyruszeniem z dyrektorem w poszukiwaniu zaginionego horkruksa Voldemorta. Bez eliksiru zginęliby, ponieważ do Hogwartu wdarli się śmierciożercy, z którymi przyjaciele Harry'ego musieli stoczyć walkę.

Sporządzenie tego eliksiru trwa 6 miesięcy. Dopiero po tak długim okresie Felix Felicis może się uwarzyć. Ze wszystkich eliksirów ten jeden jest najprawdopodobniej najtrudniej przyrządzić.

Długość działania eliksiru: 2 łyżki podczas śniadania starczały na cały dzień.

Efekty uboczne: jako wywar przynoszący szczęście, uzależnia.

Opis płynu: "Warzył się w nim (kociołku) z wesołym pluskiem eliksir barwy płynnego złota. Nad powierzchnię wyskakiwały jak złote rybki wielkie krople, choć ani jedna nie opadała na blat biurka."

[edytuj] Wywar Żywej Śmierci

Wywar Żywej Śmierci – nazwa fikcyjnego eliksiru w serii książek o Harrym Potterze.

Głównymi składnikami są rzadkie zioła. Najczęściej dodawanym jest piołun. Zawierający tujon, stymulujący układ nerwowy, często używany również jako środek łagodzący ból. Nadmierne, lub nieostrożne jej spożycie powoduje uszkodzenie mózgu, lub nawet śmierć. Drugim ważnym składnikiem, mieszanym z poprzednim, jest roślina z rodzaju Asphodelus i/lub Tojad Żółty, pochodząca z rodziny liliowatych, ze skupiskiem białych kwiatów u szczytu łodygi.

Nazwa substancji powstała od określenia działania wywaru. Po jej wypiciu konsument zapada w głęboką śpiączkę, która dla niedoświadczonych Czarodziejów może wydać się śmiercią danej osoby.

[edytuj] Veritaserum

Veritaserum - w cyklu książek o Harrym Potterze eliksir prawdy. Po jego wypiciu człowiek pytany o różne rzeczy odpowiada w miarę wyczerpująco i zawsze szczerze. Prawo czarodziejów wyraźnie określa granice, kiedy wolno użyć mikstury, ale nie zawsze te zasady są stosowane w praktyce, np. profesor Dumbledore zmusił do wypicia veritaserum Barty'ego Croucha Juniora, po tym, jak ten próbował zamordować Harry'ego, lub Dolores Umbridge: kazała Snape'owi przygotować eliksir prawdy, ale ten dał jej neutralny napój, który nieświadoma kobieta dała Harry'emu. Na przygotowanie specyfiku potrzeba około miesiąca, ale za to 3 krople wystarczą, by osiągnąć pożądany efekt. Na Veritaserum prawdopodobnie istnieje antidotum, na co wskazują słowa Profesora Dumbledore'a w VI części, podczas rozmowy z Harrym o profesorze Slughornie.

wymowa - weritaserum