Ar-Gimilzôr

Z Wikipedii

Ar-Gimilzôr – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Wzmianka o nim znajduje się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni oraz w Silmarillionie. Więcej informacji można znaleźć w Niedokończonych opowieściach.

Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).

• W angielskim oryginale – Ar-Gimilzôr
• Przekład Marii Skibniewskiej – Ar-Gimilzôr (Gimilzor)^[1]
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Ar-Gimilzôr
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Ar-Gimilzôr

Ar-Gimilzôr (ur. 2960 rok Drugiej Ery – zm. 3177 rok Drugiej Ery)^[2] – Dúnadan, dwudziesty król (dwudziesty drugi władca) Númenoru^[3]. Był synem Ar-Sakalthôra. Na tron wstąpił w 3102 roku. Panował do końca swego życia, przez 75 lat. Był człowiekiem pysznym i despotycznym. Ze wszystkich númenorejskich monarchów okazał się największym wrogiem Wiernych^[4]. Zabronił wszystkim Dúnedainom posługiwać się językami elfów (sindarinem i quenyą). Nie zezwalał też elfom na przypływanie do Númenoru i karał tych, którzy potajemnie ich przyjmowali. Nie czcił niczego i nie odwiedził nigdy świętego Miejsca Eru^[5] na górze Meneltarmie. Z jego rozkazu wszyscy Wierni zamieszkujący zachodnie prowincje Númenoru musieli przenieść się na wschód wyspy, gdzie roztoczono nad nimi ścisłą kontrolę. Ar-Gimilzôr poślubił Inzilbêth, potajemnie należącą do stronnictwa Wiernych. Związek te nie był udany. Małżonkowie doczekali się dwóch synów – Inzilâduna i Gimilkhâda. Monarcha faworyzował drugiego z nich, podobnego do ojca z charakteru. Jednak jego następcą był Inzilâdun, który panował pod imieniem Tar-Palantira.

Imię Gimilzôr (podobnie jak przedrostek Ar^[6] pochodzi z języka adûnaickiego i znaczy prawdopodobnie w tej mowie Srebrny płomień. W Zwojach Królewskich jednak, zgodnie z dawną tradycją, zapisano to imię w języku quenya jako Tar-Telemnar.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni i wszystkich wydaniach Silmarillionu.
2. ↑ Kronika Lat (Dodatek B do Władcy pierścieni) jako rok wstąpienia na tron Tar-Palantira, syna Ar-Gimilzôra, podaje datę 3175. Jednak w Dynastii Elrosa (jednym z tekstów w Niedokończonych opowieściach) widnieje już data 3177.
3. ↑ Silmarillion (tekst Akallabeth) podaje, iż Ar-Gimilzôr był dwudziestym drugim królem wyspy.
4. ↑ Bardziej prześladował Wiernych tylko Ar-Pharazôn, który jednak czynił tak dopiero od czasu popadnięcia pod wpływ Saurona. W przeciwieństwie do niego Gimilzôr surowo ich traktował z własnej woli, ale, jak się zdaje, nigdy nie posunął się do zabijania Wiernych.
5. ↑ Cytat z Niedokończone opowieści (cześć II Druga Era, tekst Dynastia Elrosa) w przekładzie Radosława Kota.
6. ↑ Przedrostek Ar w języku adûnaickim znaczy Królewski. Dodawano go do imion monarchów i monarchiń dopiero po objęciu przez nich berła.