Beniowa

Z Wikipedii

Współrzędne: 49°03'38" N 22°51'52" E49.0605556 22.8644444 (Beniowa)


Beniowa
Województwo	podkarpackie
Powiat	bieszczadzki
Gmina	Lutowiska
Położenie	49° 03' 38'' N 22° 51' 52'' E
Liczba mieszkańców • liczba ludności	0
Położenie na mapie Polski Beniowa

Kamień z rysunkiem ryby

Beniowa (ukr. Biniova), nieistniejąca po polskiej stronie granicy z Ukrainą wieś w gminie Lutowiska nad rzeką San.

Spis treści

1 Historia
- 1.1 Trasa ścieżki dydaktycznej doliną górnego Sanu
2 Demografia
3 Zobacz też
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Nazwa wsi pochodzi od imienia Benedykt, pierwszego osadźcy. Wieś lokowana na prawie wołoskim ok. roku 1537 przez ród Kmitów.Piotr Kmita Sobieński do 1553 r. dziedziczy Beniową, a po jego śmierci bezdzietna wdowa Barbara Kmita z Herburtów. Po jej śmierci w 1580 r. brat Stanisław Herburt. W roku 1709 wioska została spalona przez cofających się Szwedów (II wojna północna). Do 1772 województwo ruskie, ziemia sanocka. W okresie od 1772-1914 powiat sanocki, powiat podatkowy Lutowiska w Prowincji Galicja. W roku 1921 osada liczyła 582 mieszkańców, głównie grekokatolickich Rusinów należących do dekanatu turczańskiego. Do roku 1939 we wsi znajdował się dwór, którego właścicielem był Hipolit Frommer.

W 1945 r. miejscowi Rusini zostają przesiedleni na mocy polsko-ukraińskiego porozumienia na Ukrainę w ramach wymiany ludności, a wieś zostaje całkowicie spalona w czasie tzw. "akcji żniwnej" przeprowadzonej przez oddziały UPA.

Byli mieszkańcy Beniowej mieszkają obecnie w okolicach Stryja oraz na Wołyniu. W roku 1952 wieś została podzielona między Polskę a radziecką Ukrainę. W latach siedemdziesiątych próbowano jeszcze na terenie Beniowej prowadzić gospodarke rolną.

Obecnie po stronie ukraińskiej znajduje się kilkanaście domów, w których mieszka ok. 60 osób. W połowie sierpnia 2006 w ukraińskiej Biniowej odbyło się spotkanie blisko 500 dawnych mieszkańców wsi oraz ich rodzin z Sianek i Dźwiniacza. Rozmawiano m.in. o pojednaniu polsko-ukraińskim. W polskiej części wsi znajduje się cerkiewisko oraz pozostałości cmentarza. Ciekawostką jest kamień z rysunkiem ryby, będący prawdopodobnie elementem dawnej chrzcielnicy znajdującej się w cerkwi.

Na terenie dawnej wsi rośnie ponad 100 letnia lipa, stanowiąca pomnik przyrody.

[edytuj] Trasa ścieżki dydaktycznej doliną górnego Sanu

Bukowiec – Beniowa – Sianki

[edytuj] Demografia

W 1921 Beniową zamieszkiwały 582 osoby (w 97 domach mieszkalnych):
- 497 wyznania greckokatolickiego
- 73 wyznania mojżeszowego
- 9 wyznania rzymskokatolickiego
- 3 wyznania ewangelickiego