Bernard Sychta

Z Wikipedii

Bernard Sychta (ur. 21 marca 1907 r. w Puzdrowie, w gminie Sierakowice w powiecie kartuskim, zm. 25 listopada 1982 r. w Gdańsku). Ksiądz katolicki, działacz kaszubski, etnograf, językoznawca. Autor głośnego "Słownika gwar kaszubskich na tle kultury ludowej".

Urodził się w wielodzietnej rodzinie kaszubskiej. Szkołę podstawową ukończył w rodzinnej wsi, a naukę kontynuował w Gdańsku i Wejherowie. Po maturze wstąpił do seminarium duchownego w Pelplinie i święcenia kapłańskie otrzymał w 1932 r. Przed wojną rozpoczął pracę jako kapelan w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Kocborowie, na przedmieściach Starogardu Gdańskiego. W czasie wojny ukrywał się przed Niemcami.

W 1947 r. obronił doktorat na Uniwersytecie Poznańskim na podstawie rozprawy: "Kultura materialna Borów Tucholskich" (wydawca Instytut Kaszubski, Gdańsk, 1998 (ISBN 83-908138-6-6, ISBN 83-87668-49-4), która jest dziś jedną z najważniejszych prac z zakresu etnografii kaszubskiej, kociewskiej i borowiackiej.

W 1960 r. papież Jan XXIII przyznał mu tytuł "tajnego szambelana papieskiego". W 1964 r. został mianowany kanonikiem kapituły katedralnej w Chełmnie. Od 1969 r., za zgodą biskupa, poświęcił się całkowicie pracy naukowej.

Ks. Bernard Sychta znany jest przede wszystkim jako autor monumentalnego dzieła: "Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej", będącego pierwszym kompendium wiedzy na temat języka kaszubskiego. Słownik powstawał przez wiele lat działalności ks. Sychty i wydany został w latach 1967-76. Oprócz tego wydał o wiele skromniejszy "Słownik gwar kociewskich na tle kultury ludowej" (1980-85). Jest on patronem szkół katolickich w Świeciu.

Był również autorem sztuk teatralnych, prac z zakresu psychiatrii, wykładowcą i artystą malarzem.

W 1981 r. Uniwersytet Gdański przyznał mu tytuł doktora honoris causa.