Caroline Vis

Z Wikipedii

Caroline Vis (ur. 4 marca 1970 we Vlaardingen) - tenisistka holenderska, specjalistka gry podwójnej, reprezentantka w Pucharze Federacji.

Kariera zawodowa praworęcznej Holenderki przypadła na lata 1989-2004. Może się ona poszczycić dziewięcioma zwycięstwami turniejowymi w grze podwójnej w cyklu WTA Tour (m.in. prestiżowe mistrzostwa Kanady) oraz dalszymi osiemnastoma finałami, a najskuteczniejszą parę tworzyła z Indonezyjką Yayuk Basuki, z którą w latach 1996-1998 wystąpiła trzykrotnie w turnieju Masters (Season Ending Championships). W tym turnieju w 1998 para holendersko-indonezyjska pokonała niespodziewanie w I rundzie ówczesne liderki deblowe, Martinę Hingis i Janę Novotną. W 1999 Holenderka zakwalifikowała się do Masters z Rumunką Iriną Spîrleą. W sierpniu 1998 została sklasyfikowana na pozycji nr 9 w rankingu światowym deblistek. Poza zwycięstwami w głównym cyklu ma na koncie także pięć wygranych turniejów deblowych niższej rangi (ITF Women's Circuit).

Vis ma również osiągnięcia w grze mieszanej. Była w finale wielkoszlemowego French Open w 1991 (z Paulem Haarhuisem) oraz jeszcze trzech półfinałach wielkoszlemowych (w 1998 w Australian Open z Haarhuisem i na Wimbledonie z Maheshem Bhupathim, w 2002 w Australian Open z Michaelem Hillem). W grze pojedynczej najwyższą pozycję rankingową Holenderka zajmowała w maju 1994 (nr 111), po osiągnięciu w t.r. ćwierćfinału halowego turnieju w Paryżu (pokonała w II rundzie Francuzkę Mary Pierce, wówczas nr 12 WTA). Jesienią 1994 w Antwerpii przeszła z powodzeniem eliminacje, ale odpadła w I rundzie turnieju głównego ze Szwajcarką Martiną Hingis, dla której był to jeden z pierwszych zawodowych występów. Łączne zarobki Caroline Vis przekroczyły milion dolarów. Pożegnała się z tenisem zawodowym turniejem w Antwerpii w 2004, gdzie w parze z Tunezyjką Selimą Sfar uległa belgijskim siostrom Elke i Kim Clijsters.

W latach 1988-1999 występowała w reprezentacji Holandii w Pucharze Federacji. Grała w zespole narodowym wyłącznie jako deblistka, zazwyczaj w parze z Manon Bollegraf. Bilans jej występów to sześć zwycięstw i sześć porażek.

Wygrane turnieje (wszystkie w grze podwójnej):

• 1992 Belgian Open (z Manon Bollegraf)
• 1993 Budapeszt (z Inés Gorrochategui)
• 1997 Los Angeles, Canadian Open (oba z Yayuk Basuki)
• 1999 Paryż (hala), Luksemburg, Linz (wszystkie z Iriną Spîrleą)
• 2000 Pattaya (z Yayuk Basuki)
• 2001 Dubaj (z Yayuk Basuki)

Finały turniejowe:

• gra podwójna:
  • 1990 Nashville (z Brendą Schultz)
  • 1991 Nashville (z Yayuk Basuki)
  • 1993 Praga (z Laurą Golarsą)
  • 1994 Strasburg (z Patricią Tarabini), Moskwa (z Laurą Golarsą), Filderstadt (z Debbie Graham)
  • 1995 Aucland (z Laurą Golarsą), Lipsk (z Brendą Schultz), Zurych (z Chandą Rubin)
  • 1997 Moskwa (z Yayuk Basuki)
  • 1998 Hanower (z Jeleną Lichowcewą), Strasburg, Canadian Open (oba z Yayuk Basuki)
  • 1999 Kair (z Iriną Spîrleą)
  • 2001 Stanford, Los Angeles (oba z Nicole Arendt)
  • 2002 Ad-Dauha, Charleston (oba z Alexandrą Fusai)
• gra mieszana:
  • 1991 French Open (z Paulem Haarhuisem)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Caroline Vis sylwetka na stronie WTA Tour (en)
• Caroline Vis sylwetka na stronie Pucharu Federacji (en)