Christifideles Laici

Z Wikipedii

Christifideles Laici - adhortacja papieża Jana Pawła II opublikowana w roku 1988.

Była owocem obrad VII Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów, które odbywało się w Rzymie od 1 października do 30 października 1987. Dokument był nawiązaniem do II Soboru Watykańskiego i jego konstytucji dogmatycznej Lumen gentium oraz dekretu o statusie świeckich w strukturze Kościoła Apostolicam actuositatem.

Kościół jako wspólnota ludzi ochrzczonych i wierzących widzi szczególne miejsce laikatu w swojej działalności i funkcjonowaniu. Świeccy winni się angażować w życie wspólnoty zarówno w wymiarze powszechnym jak i lokalnym (osobista świętość, życie parafii, polityka, małżeństwo, rodzina, ewangelizacja, kultura). W sposób szczególny została podkreślona rola kobiet w misji Kościoła ^[1].

Jan Paweł II podpisał dokument w Rzymie 30 grudnia 1988, w Uroczystość Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa. Był to jedenasty rok pontyfikatu papieża-Polaka ^[2].

Dokument papieski składa się z wprowadzenia, pięciu obszernych rozdziałów, apelu i modlitwy do Bogarodzicy. Pełny tytuł dokumentu:

„

Posynodalna adhortacja apostolska Christifideles laici Ojca Świętego Jana Pawła II o powołaniu i misji świeckich w Kościele i w świecie dwadzieścia lat po Soborze Watykańskim II

”