Edward Adelbert Doisy

Z Wikipedii

Edward Adelbert Doisy (ur. 3 listopada 1893, zm. 23 października 1986) – amerykański biochemik, laureat Nagrody Nobla w roku 1943.

Spis treści

1 Edukacja
2 Prowadzone badania
3 Życie prywatne
4 Nagrody i wyróżnienia
5 Publikacje
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Edukacja

Edward Adelbert Doisy urodził się w Hume w stanie Illinois. Był synem Edwarda Perez i jego żony Ady. Wykształcenie zdobył na Uniwersytecie Illinois – studia ukończył w 1914, a stopień magistra uzyskał w 1916. Następnie był absolwentem Uniwersytetu Harvarda, gdzie w 1920 uzyskał stopień doktora medycyny.

Od 1915 do 1917 był asystentem biochemii w Szkole Medycznej Uniwersytetu Harvarda, a od 1917 do 1919 służył w Wojskowym Higienicznym Korpusie Stanów Zjednoczonych. Od 1919 do 1923 był asystentem, wykładowcą i profesorem nadzwyczajnym wydziału medycyny na Uniwersytecie Waszyngtońskim w St. Louis. W 1923 został profesorem biochemii na Uniwersytecie w St. Louis. Następnego roku otrzymał awans na dyrektora wydziału biochemii.

[edytuj] Prowadzone badania

Edward Adelbert Doisy w swoich badaniach koncentrował się głównie nad biochemicznymi studiami hormonów płciowych i witaminami K 1 i K2. W Szkole Medycznej w St. Louis pracował wspólnie z Edgarem Allen nad techniką oczyszczania cytologi pochwy dla dużej potencji hormonów estrogennych w szczurzych jajnikach.

W latach 1929-1930 Doisy wyizolował estrogen. Dokonanie to zbiegło się z takim samym wyczynem niemieckiego uczonego Adolfem Butenandt w Niemczech.

W 1936, przy współpracy z MacCorquodale i Thayerem, wyodrębnił najaktywniejszy estrogen: estradiol od jajników świni i oszacował jego koncentrację w roztworze folikuliny.

W 1939 wyizolował witamina K, która została odkryta w 1935, przez Henrika Dama w bylinie Lucernie siewnej. Witamina K została wówczas wyizolowana w prawie czystej formie jako żółty olejek przez Dama, we współpracy z Paulem Karrer.

W 1940 Doisy, wraz z Thayerem, MacCorquodalem, McKee i Binkleyem, studiował strukturę witaminy K i rozróżnił od niej witaminę K 1, którą odizolował od byliny i witaminę K 2, odizolowaną od mięsa ryby, która miała podobne działanie do witaminy K1, lecz różniła się budową.

Witamina K została zsyntetyzowana w 1939 roku przez Louisa Frederick Fiesera, Almquista i Klose oraz przez Edwarda Doisy i jego współpracowników. Dodatkowo, Doisy ulepszył metody użyte do izolowania i identyfikacji insuliny, prowadził ważne badania nad znajomością antybiotyków i systemów odpornościowych krwi oraz metabolizmu kwasu żółciowego.

W roku 1943 za pracę nad witaminą K, Doisy i Tama razem otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.

[edytuj] Życie prywatne

Edward Adelbert Doisy poślubił Alice Ackert w 1918. Razem mieszkali w St. Louis. Ich synami byli Edward A. Jr., Robert, Filip i Ryszard.

[edytuj] Nagrody i wyróżnienia

Edward Adelbert Doisy prócz kilka medali i nagród otrzymał honorowy tytuł Uniwersytetu Yale, Waszyngtonu, Chicago, Illinois, St. Louis, Centralny College; Gustavus Adolphus College i Uniwersytetu Paryskiego. W 1932 i 1938, był członkiem Ligi Komitetu Narodów dla Standaryzacji Hormonów Płci. W latach [[1943-1945 był prezydentem Amerykańskiego Stowarzyszenia Chemików i Biologów, w latach 1949-1950 prezydentem Stowarzyszenia Endokrynologi i członkiem Towarzystwa Biologii i Medycyny Doświadczalnej w latach 1949-1951.

W 1955 oddział w którym pracował, dla uhonorowania jego zasług, został nazwany jego imieniem.