Emil Wąsacz

Z Wikipedii

Emil Wąsacz (ur. 1945 w Zabratówce), działacz państwowy i gospodarczy, minister skarbu państwa w rządzie Jerzego Buzka.

Inżynier elektryk (specjalista automatyki), w 1994 ukończył studia podyplomowe w zakresie zarządzania. Działał w Solidarności, kierował m.in. organizacją związkową w Hucie Katowice. W latach 1983-1990 pracował w Katolickiej Poradni Rodzinnej w Sosnowcu. Od 1991 był prezesem zarządu Huty Katowice, podjął próbę oddłużenia przedsiębiorstwa; odszedł ze stanowiska w lipcu 1994 po konflikcie ze związkiem zawodowym "Sierpień' 80". W kolejnych latach doradzał prezesom Banku Śląskiego, PeKaO SA i Stalexportu oraz kierował Hutą Szczecin i Narodowym Funduszem Inwestycyjnym "Progress".

W październiku 1997 został powołany na ministra skarbu państwa w rządzie Jerzego Buzka. Jego polityka prywatyzacyjna spotkała się z ciągła krytyką lewicowej opozycji, która wielokrotnie podejmowała bezskuteczne próby odwołania ministra drogą wotum nieufności. W sierpniu 2000 Wąsacz został odwołany przez premiera i zastąpiony wicemarszałkiem Senatu Andrzejem Chronowskim.

27 lipca 2005 Sejm większością 363 głosów przyjął wniosek o postawienie Emila Wąsacza przed Trybunałem Stanu. Zarzuty obejmują niedopełnienie obowiązków przy prywatyzacji Domów Towarowych Centrum, Telekomunikacji Polskiej oraz Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń.

Zatrzymany 18 września 2006 przez Centralne Biuro Śledcze w mieszkaniu swojej córki w Dąbrowie Górniczej został następnego dnia zwolniony za poręczeniem majątkowym w wysokości 100 000 złotych, następnie sąd uznał bezpodstawność zatrzymania i zwrócił Emilowi Wąsaczowi poręczenie majątkowe i paszport.

Rozprawa przed Trybunałem Stanu odbyła się dnia 24 listopada 2006 r. Jednak postępowanie zostało umorzone z powodu uchybień formalnych w akcie oskarżenia. W marcu 2007 Trybunał w II instancji uchylił decyzję o umorzeniu i skierował sprawę Wąsacza do ponownego rozpatrzenia. Sprawa nadal się toczy.