Wiesław Walendziak
Z Wikipedii
| Wiesław Walendziak | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 28 listopada 1962 Gdańsk |
| Prezes Zarządu Telewizji Polskiej S.A. | |
| Okres urzędowania | od marzec 1993 do kwiecień 1996 |
| Następca | Ryszard Miazek |
| Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów | |
| Przynależność polityczna | Akcja Wyborcza Solidarność |
| Okres urzędowania | od października 1997 do marca 1999 |
| Poprzednik | Grzegorz Rydlewski |
| Następca | Jerzy Widzyk |
| poseł IV kadencji Sejmu | |
| Przynależność polityczna | Prawo i Sprawiedliwość |
| Okres urzędowania | od 19 października 2001 do 15 marca 2004 |
Wiesław Walendziak (ur. 28 listopada 1962 w Gdańsku) – polski polityk, dziennikarz, publicysta, były prezes Telewizji Polskiej, minister w rządzie Jerzego Buzka, poseł na Sejm III i IV kadencji.
W 1987 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego na kierunku historia. W latach 80. był uczestnikiem opozycyjnego Ruchu Młodej Polski oraz Niezależnego Zrzeszenia Studentów w środowisku akademickim Trójmiasta. W latach 1987-1989 wraz z innymi działaczami trójmiejskiej opozycji pracował w Spółdzielni Robót Wysokościowych.
W 1989 został redaktorem naczelnym tygodnika "Młoda Polska". Funkcję tę pełnił do 1991. Od 1991 do 1993 był redaktorem Agencji Filmowej "Profilm". W tym samym czasie prowadził w Telewizji Polskiej programy publicystyczne Bez znieczulenia i Lewiatan, które wyróżnione zostały telewizyjną nagrodą Wiktora.
W 1993 pełnił funkcję dyrektora programowego, a następnie Dyrektora Generalnego Telewizji Polsat. W 1994 został Prezesem Zarządu Telewizji Polskiej. Stanowisko to zajmował 1996. W okresie jego prezesury istotną rolę w TVP zaczęło odgrywać skupione wokół niego środowisko młodych działaczy i dziennikarzy katolickich, nazywanych "pampersami". Na antenie pojawiły się prowadzone przez tych dziennikarzy programy, takie jak Puls Dnia czy Fronda, słynące z ostrej publicystyki, w których krytykowano środowiska postkomunistyczne oraz lewicowo-liberalne (głównie "Gazetę Wyborczą"). Jednocześnie w TVP pojawiło się więcej programów rozrywkowych (m.in. Randka w Ciemno).
Po odejściu z TVP zaangażował się w działalność polityczną. U boku Mariana Krzaklewskiego brał udział w tworzeniu Akcji Wyborczej Solidarność. W wyborach parlamentarnych w 1997 odpowiadał za kampanię medialną AWS. W tych samych wyborach również sam po raz pierwszy uzyskał mandat poselski. W rządzie Jerzego Buzka został ministrem - członkiem Rady Ministrów, pełniącym funkcję szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W marcu 1999 zrezygnował z funkcji szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, odrzucił również propozycję przyjęcia stanowiska ministra kultury. Zaangażował się także wraz z częścią dawnego środowiska "pampersów" w tworzenie Telewizji Familijnej mającej być przeciwwagą dla opanowanej przez lewicę TVP. Przedsięwzięcie to jednak okazało się nieudane. W wyborach prezydenckich w 2000 odpowiadał za kampanię medialną Mariana Krzaklewskiego.
W 2001 po raz drugi został wybrany posłem w okręgu gdyńsko-słupskim z listy Prawa i Sprawiedliwości. W Sejmie IV kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. 15 marca 2004 zrezygnował z mandatu poselskiego i wycofał się z polityki.
W 1990 był członkiem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Od 1990 do 1992 należał do Koalicji Republikańskiej, zaś od 1992 do 1994 do Partii Konserwatywnej. Do działalności partyjnej powrócił po odejściu z TVP. Od 1998 od 2001 pełnił funkcję wiceprezesa Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2001 wraz grupą innych członków SKL przeciwnych współpracy z Platformą Obywatelską utworzył Przymierze Prawicy. Rok później wraz z całym Przymierzem Prawicy wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości. Zrezygnował z funkcji partyjnych w 2003.
Po rezygnacji z mandatu poselskiego zaangażował się w przedsięwzięcia biznesowe. Jako prezes powołanej w imieniu Polsatu i TVN spółki Polski Operator Telewizyjny zaangażował się w realizację programu budowy naziemnej telewizji cyfrowej. Z programu wycofała się jednak TVP. 19 września 2005 objął stanowisko wiceprezesa Prokom Investments S.A. Z ramienia tej spółki zasiada w radzie nadzorczej producenta insuliny Bioton.
Autor wielu tekstów z dziedziny historii i polityki, publikował m.in. w "Bratniaku" (piśmie Ruchu Młodej Polski), "Dzienniku Bałtyckim", "Gazecie Wyborczej", "Nowym Państwie", "Rzeczpospolitej"", "Wprost", "Życiu" i "Życiu Warszawy". Jest laureatem Nagrody Kisiela z 1990. W 2003 wraz z Kazimierzem Marcinkiewiczem założył Instytut Środkowoeuropejski, wydawcę dwumiesięcznika "Międzynarodowy Przegląd Polityczny" redagowanego przez Konrada Szymańskiego. Od wielu lat zaangażowany w działalność na rzecz niepodległości Tybetu oraz obrony praw człowieka.
