Mirosław Handke
Z Wikipedii
Mirosław Handke | |
Data urodzenia | 19 marca 1946 |
Minister Edukacji Narodowej | |
Okres urzędowania | od 31 października 1997 do 20 lipca 2000 |
Przynależność polityczna | Akcja Wyborcza Solidarność |
Poprzednik | Jerzy Wiatr |
Następca | Edmund Wittbrodt |
Mirosław Handke (ur. 19 marca 1946, Leszno, wielkopolskie) – profesor nauk chemicznych, specjalista od spektroskopii oscylacyjnej i fizykochemii krzemianów, rektor Akademii Górniczo-Hutniczej w kadencji 1993-1997, minister edukacji w rządzie Jerzego Buzka.
[edytuj] Kariera naukowa
Jest absolwentem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w 1969 r. Zaczął pracować na Akademii Górniczo-Hutniczej (AGH) w 1969 r. na stanowisku młodszego asystenta. W 1974 r. obronił doktorat na AGH i został przeniesiony na stanowisko adiunkta. W 1985 uzyskał tytuł doktora habilitowanego i nominowany na stanowisko docenta.
Od 1988 do 1991 r. był kierownikiem Zakładu Chemii Krzemianów AGH, który sam zorganizował. Od 1988 do 1991 r. był zastępcą dyrektora Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH, w latach 1990-1993 prodziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej AGH. W 1992 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1993 otrzymał państwowy tytuł profesora.
W latach 1991-1993 był ponownie kierownikiem Zakładu Chemii Krzemianów, który w roku 1993 został przekształcony na Katedrę Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych, której kierownikiem był do r. 1996 i następnie od 2000 aż do dzisiaj. W latach 1993-1997 pełnił funkcję rektora AGH.
Mirosław Handke jest od 1986 r. członkiem Komisji Nauk Ceramicznych Polskiej Akademii Nauk oraz od 1994 r. członkiem Komisji Chemii PAN. Pełnił też funkcję wiceprzewodniczącego Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa w latach 1993-1997.[1]
Mirosław Handke jest autorem ok. 100 publikacji naukowych z dziedziny fizykochemii krzemianów i spektroskopii oscylacyjnej. Do końca 2004 r. wypromował 4 doktorów chemii.[2]
[edytuj] Kariera polityczna
W 1981 roku był przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w Akademii Górniczo-Hutniczej. Od 31 października 1997 do 20 lipca 2000 pełnił funkcję ministra edukacji narodowej w rządzie Jerzego Buzka.
Jego nazwisko łączone jest z reformą systemu oświaty z 1999 roku, której był autorem pomimo krótkiego odstępu czasu od objęcia przez niego funkcji szefa MEN do uchwalenia przez Sejm odpowiedniej ustawy zmieniającej system oświaty w Polsce.
Jest laureatem "Złotego Dęba" – najwyższej nagrody Gminy Żarów.
Przypisy
Henryk Samsonowicz | Robert Głębocki | Andrzej Stelmachowski | Zdobysław Flisowski | Aleksander Łuczak | Ryszard Czarny | Jerzy Wiatr | Mirosław Handke | Edmund Wittbrodt | Krystyna Łybacka | Mirosław Sawicki | Michał Seweryński | Roman Giertych | Ryszard Legutko | Katarzyna Hall
Adolf Dietzius • Adam Gruca • Wojciech Szczepański • Wacław Scewola-Wieczorkiewicz • Kazimierz Ziobro • Ignacy Tokarczuk • Jan Haftek • Izabela Fechter-Czacka • Bronisław Niemkiewicz • Josef Byrtus • Milian Peprnik • Roman Koba • Jerzy Buzek • Mirosław Handke • Jerzy Zdrada • Władysław Drewniak • Jan Paweł II • Stanisław Zając • István Kovács • Robert Korzeniowski