Jan Czuj
Z Wikipedii
Ks. prof. dr Jan Czuj (ur. 20 maja 1886 r. w Borzęcinie, zm. 7 sierpnia 1957 r. w Warszawie) - polski duchowny katolicki. W 1908 roku wstąpił do Małego Seminarium Duchownego, gdzie po ukończeniu czteroletnich studiów teologicznych 29 czerwca 1912 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W roku 1916 ukończył studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując stopień doktora w zakresie patrystyki. 1 lipca 1917 r. uzyskał nominację na katechetę w brzeskim Gimnazjum im. Jana barona Goetza. W Brzesku działał aktywnie w różnych organizacjach, m.in. w Stronnictwie Katolicko-Ludowym czy Naczelnym Komitecie Narodowym. W latach 1923-1935 pełnił funkcję posła do Sejmu RP. W 1938 r. opuścił Brzesko i przeniósł się do Warszawy, gdzie objął Katedrę Patrologii z Homiletyką na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego, tam też uzyskał tytuł profesora, oraz trzykrotnie był dziekanem tego wydziału. Został pierwszym rektorem Akademii Teologii Katolickiej. W 1948 r. został mianowany szambelanem Ojca Świętego Piusa XII.
Na początku lat pięćdziesiątych dołączył do ruchu księży patriotów, których zadaniem było rozbijanie polskiego Kościoła od wewnątrz, i został jednym z jej przywódców. Był prezesem Komisji Intelektualistów (która organizowała dyskusje dotyczące problemów międzynarodowych oraz relacji między marksizmem a katolicyzmem), a także przewodniczącym zjazdu księży związanych z Ruchem Społeczno-Politycznym Katolików PAX, który to zjazd zaaprobował dekret o obsadzaniu stanowisk kościelnych, a odbył się 20 lutego 1953 roku w Lublinie.
Zmarł w Warszawie po kilkumiesięcznej chorobie 7 sierpnia 1957 r.
[edytuj] Źródła
- http://www.liceum.brzesko.pl/kadra/biografie/6.html
- http://books.google.com/books?isbn=8324006753
- Multimedialna historia Polski. Cz. 28 - "O ludzki socjalizm", 2007, ISBN 978-83-60-66928-0
- Kronika XX wieku, 1991, ISBN 83-900331-0-0
