Roman Giertych
Z Wikipedii
Roman Giertych | |
Data i miejsce urodzenia | 27 lutego 1971 Śrem |
Wiceprezes Rady Ministrów, Minister edukacji narodowej | |
Okres urzędowania | od 5 maja 2006 do 13 sierpnia 2007 |
Przynależność polityczna | Liga Polskich Rodzin |
Poprzednik | Michał Seweryński[1] |
Następca | Ryszard Legutko[2] |
Prezes Ligi Polskich Rodzin | |
Okres urzędowania | od 11 marca 2006 do 24 października 2007 |
Poprzednik | Marek Kotlinowski |
Następca | Sylwester Chruszcz (p.o.) |
poseł V kadencji Sejmu | |
Przynależność polityczna | Liga Polskich Rodzin |
Okres urzędowania | od 19 października 2005 do 4 listopada 2007 |
Roman Jacek Giertych (ur. 27 lutego 1971 w Śremie) – polski polityk, adwokat i historyk, wicepremier i minister edukacji narodowej od 5 maja 2006 do 13 sierpnia 2007 w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego, w latach 2001-2007 poseł na Sejm IV i V kadencji, były prezes Ligi Polskich Rodzin i Młodzieży Wszechpolskiej
Spis treści |
Prywatnie
Pochodzi z rodziny polityków narodowych, jest synem Macieja Giertycha, wnukiem Jędrzeja Giertycha i prawnukiem Franciszka Giertycha.
Od urodzenia mieszkał w Kórniku, gdzie ukończył Szkołę Podstawową i Liceum Ogólnokształcące. Został absolwentem Wydziału Historycznego (1989-1994) oraz Wydziału Prawa (1990-1995) Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1996 rozpoczął aplikację adwokacką w Warszawie, którą ukończył w 2000.
Jest autorem książek: "Kontrrewolucja młodych", "Pod walcem historii" i "Możemy wygrać Polskę" oraz artykułów publikowanych m.in. w "Bastionie", "Ładzie", "Najwyższym Czasie", "Rycerzu Niepokalanej", "Wszechpolak". Przed wejściem do Sejmu prowadził w Warszawie własną kancelarię adwokacką, powrócił do tego zajęcia w 2007.
Żonaty z Barbarą (z wykształcenia prawnikiem), ma dwie córki.
Działalność polityczna
W 1989 utworzył deklarującą narodowe wartości Młodzież Wszechpolską, nawiązującą swoją nazwą do przedwojennego Związku Akademickiego "Młodzież Wszechpolska". Przez pierwsze lata był jej prezesem, w 1994 został prezesem honorowym. Był członkiem Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego i Stronnictwa Narodowego, którego działacze w 2001 tworzyli Ligę Polskich Rodzin.
W wyborach parlamentarnych w 1993 kandydował do Sejmu z listy Unii Polityki Realnej, cztery lata później współtworzył Narodowo-Chrześcijańsko-Demokratyczny Blok dla Polski.
W wyborach parlamentarnych w 2001 został z listy LPR wybrany na posłem na Sejm IV kadencji z okręgu podwarszawskiego. Od lipca 2004 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego sejmowej komisji śledczej badającą sprawę Orlengate. Ponownie uzyskał mandat poselski w wyborach w 2005, kandydując z okręgu warszawskiego i otrzymując 35 512 głosów. W Sejmie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
Był przewodniczącym Kongresu LPR, w marcu 2006 został wybrany na prezesa partii w miejsce Marka Kotlinowskiego. Po wyborach parlamentarnych w 2007, w których nie uzyskał mandatu, 24 października 2007 zrezygnował z funkcji prezesa LPR i zapowiedział odejście z polityki.
Od 5 maja 2006 do 13 sierpnia 2007 sprawował funkcje wicepremiera i ministra edukacji narodowej w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego. W 2007 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski w okręgu lubelskim.
Protesty społeczne
Jego nominacja na ministra doprowadziła do manifestacji studenckich w maju 2006, które odbyły się m.in. w Gdańsku, Krakowie, Łodzi, Rzeszowie, Szczecinie i Warszawie, zaś 13 czerwca z inspiracji Inicjatywy Uczniowskiej odbył się protest grupy uczniów ze szkół średnich i gimnazjalnych, która zablokowała siedzibę Ministerstwa Edukacji Narodowej[3]. Zorganizowano także zbieranie podpisów pod listem otwartym dotyczącym jego odwołania. Zebrano 137 876 podpisów, a list został 8 czerwca przekazany do Kancelarii Premiera[4]. Powstała także inicjatywa "Giertych musi odejść" postulująca jego odwołanie, która organizowała w ciągu pierwszych miesięcy manifestacje i marsze protestacyjne w całej Polsce, m.in. pod hasłem "Początek Roku - Koniec Giertycha"[5].
Odwołanie Mirosława Sielatyckiego
6 czerwca 2006 podjął decyzję o odwołaniu szefa Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli, Mirosława Sielatyckiego. Jako podstawę decyzji podał wydane przez CODN podręcznika dla nauczycieli Kompas - edukacja o prawach człowieka w pracy z młodzieżą[6]. Celem tej publikacji stworzonej w 2002 przez Radę Europy i przetłumaczonej na 19 języków była promocja praw człowieka. Według Romana Giertycha podręcznik miał służyć "promocji homoseksualizmu" w szkole, co stało się podstawą do podjęcia decyzji o odwołaniu Mirosława Sielatyckiego. Przeciwko decyzji ministra zaprotestowali pracownicy CODN[7], Polska Izba Książki[8], Amnesty International[9] oraz przewodniczący Rady Europy, Terry Davis[10].
Oświadczenie ambasadora Izraela
9 lipca 2006 ambasador Izraela w Warszawie David Peleg publicznie ogłosił, że będzie unikać kontaktów z Romanem Giertychem i urzędnikami ministerstwa edukacji[11]. Jako uzasadnienie rzecznik ambasady, Michael Sobelman, przypomniał książki Jędrzeja Giertycha z okresu międzywojennego, które według niego były przesiąknięte nacjonalizmem i wskazał, że jego zdaniem politycy LPR w swojej ideologii opierają się na "antysemickim podłożu".
Amnestia maturalna
15 lipca 2006 ogłosił częściową "amnestię maturalną" dla absolwentów, którzy nie zdali matury w 2006. 2 października 2006 Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył rozporządzenie do Trybunału Konstytucyjnego[12]. 16 stycznia 2007 Trybunał Konstytucyjny uznał amnestię maturalną za niezgodną z konstytucją.
Wystąpienie w Heidelbergu
1 marca 2007 podczas nieformalnego spotkania ministrów edukacji państw Unii Europejskiej Roman Giertych zaproponował, powołując się na słowa papieża Jana Pawła II "Naród, który zabija swoje dzieci, jest narodem bez przyszłości."[13], stworzenie europejskiej Wielkiej Karty Praw Narodów, mającej zawierać m.in. obejmujący całą Europę zakaz przeprowadzania aborcji oraz "propagandy homoseksualnej". Słowa te wywołały oskarżenia ministra o homofobię. Jednocześnie podczas tego wystąpienia Roman Giertych zasugerował, jakoby prezentowane przez niego stanowisko było poglądem całego polskiego rządu, czemu 2 marca zaprzeczył rzecznik rządu Jan Dziedziczak[potrzebne źródło].
Procesy sądowe
W marcu 2005 w wywiadzie dla dziennika "Rzeczpospolita" nazwał Adama Michnika "byłym partyjnym aparatczykiem", za co wytoczono mu proces o naruszenie dóbr osobistych. We wrześniu 2007 Sąd Apelacyjny nakazał Giertychowi przeproszenie Michnika oraz zapłatę 10 000 zł na Zakład dla Niewidomych w Laskach[14].
Wywód genealogiczny
4. Jędrzej Giertych | ||||||
2. Maciej Giertych | ||||||
5. Maria Łuczkiewicz | ||||||
1. Roman Jacek Giertych | ||||||
6. brak danych | ||||||
3. Antonina Jachnik | ||||||
7. brak danych | ||||||
Publikacje
- Pod walcem historii
- Kontrrewolucja młodych
- Lot Orła
- Możemy wygrać Polskę
- Za Błękitną Kurtyną. Polski wywiad na tropie masonów - Giertych wypiera się autorstwa, które Michał Karnowski przypisuje mu (książka wydana pod pseudonimem Roman Bertowski)[15]
Ciekawostki
- Romanowi Giertychowi poświęcił swoją piosenkę pt. ”Twarz Romana”, wykonawca poezji śpiewanej Piotr Bukartyk.
Przypisy
- ↑ Michał Seweryński zajmował wyłącznie stanowisko ministra edukacji narodowej
- ↑ Ryszard Legutko zajmował wyłącznie stanowisko ministra edukacji narodowej
- ↑ Manifestujący przed MEN uczniowie zatrzymani, "Gazeta Wyborcza" z 14 czerwca 2006
- ↑ List otwarty w sprawie odwołania Romana Giertycha ze stanowiska Ministra Edukacji Narodowej
- ↑ Kampania przeciwko Giertychowi, portal gazeta.pl z 1 września 2006
- ↑ Kompas — edukacja o prawach człowieka w pracy z młodzieżą, eycb.coe.int (en)
- ↑ List otwarty pracowników Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli, PDF, 8 czerwca 2006, codn.edu.pl
- ↑ List otwarty Polskiej Izby Książki do Premiera RP, PDF, 8 czerwca 2006, codn.home.pl
- ↑ List otwarty Polskiej Sekcji Amnesty International do Premiera RP, 11 czerwca 2006, gimnazjum.pl
- ↑ Rada Europy przeciw decyzji Giertycha, 13 czerwca 2006, edu.edu.pl
- ↑ Ambasador Izraela bojkotuje Giertycha. wp.pl, 9 lipca 2006.
- ↑ Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie amnestii maturalnej
- ↑ Jan Paweł II: Homilia podczas mszy świętej w Kaliszu przed sanktuarium świętego Józefa. 4 czerwca 1997. [dostęp 10 marca 2007].
- ↑ "Sąd: Roman Giertych ma przeprosić Adama Michnika", Gazeta Wyborcza, 26 września 2007 [dostęp 26 września 2007].
- ↑ Michał Karnowski. "Chowany na wodza, czyli historia Romana Giertycha", dziennik.pl, 6 kwietnia 2007 [dostęp 29 stycznia 2008].
Zobacz też
Linki zewnętrzne
W dniu zaprzysiężenia |
Ludwik Dorn (PiS) • Anna Fotyga (PiS) • Grażyna Gęsicka (bezp.) • Roman Giertych (LPR) • Przemysław Gosiewski (PiS) • Wojciech Jasiński (PiS) • Antoni Jaszczak (SRP) • Jarosław Kaczyński (PiS) • Anna Kalata (SRP) • Stanisław Kluza (bezp.) • Andrzej Lepper (SRP) • Tomasz Lipiec (bezp.) • Jerzy Polaczek (PiS) • Zbigniew Religa (PC) • Michał Seweryński (bezp.) • Radosław Sikorski (bezp.) • Jan Szyszko (PiS) • Kazimierz Ujazdowski (PiS) • Zbigniew Wassermann (PiS) • Rafał Wiechecki (LPR) • Piotr Woźniak (PiS) • Zbigniew Ziobro (PiS) |
|
Późniejsi członkowie rządu |
Zyta Gilowska (bezp.) • Andrzej Aumiller (SRP) • Aleksander Szczygło (PiS) • Janusz Kaczmarek (bezp.) • Mariusz Błaszczak (PiS) • Elżbieta Jakubiak (bezp.) • Wojciech Mojzesowicz (PiS) • Władysław Stasiak (bezp.) • Mirosław Barszcz (bezp.) • Marek Gróbarczyk (bezp.) • Ryszard Legutko (PiS) • Joanna Kluzik-Rostkowska (PiS) |
W dniu zaprzysiężenia |
Ludwik Dorn (PiS) • Grażyna Gęsicka (bezp.) • Krzysztof Jurgiel (PiS) • Tomasz Lipiec (bezp.) • Teresa Lubińska (bezp.) • Kazimierz Marcinkiewicz (PiS) • Stefan Meller (bezp.) • Krzysztof Michałkiewicz (PiS) • Andrzej Mikosz (bezp.) • Jerzy Polaczek (PiS) • Zbigniew Religa (bezp.) • Michał Seweryński (bezp.) • Radosław Sikorski (bezp.) • Jan Szyszko (PiS) • Kazimierz Ujazdowski (PiS) • Zbigniew Wassermann (PiS) • Piotr Woźniak (PiS) • Zbigniew Ziobro (PiS) |
|
Późniejsi członkowie rządu |
Anna Fotyga (PiS) • Roman Giertych (LPR) • Zyta Gilowska (bezp.) • Wojciech Jasiński (PiS) • Antoni Jaszczak (PSL) • Anna Kalata (SRP) • Andrzej Lepper (SRP) • Rafał Wiechecki (LPR) • Paweł Wojciechowski (bezp.) |
Henryk Samsonowicz | Robert Głębocki | Andrzej Stelmachowski | Zdobysław Flisowski | Aleksander Łuczak | Ryszard Czarny | Jerzy Wiatr | Mirosław Handke | Edmund Wittbrodt | Krystyna Łybacka | Mirosław Sawicki | Michał Seweryński | Roman Giertych | Ryszard Legutko | Katarzyna Hall