Jan Martyniak

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Adnotacja: styczeń 2008.

Jan Martyniak (ur. 20 czerwca 1939 w Spasie - Ukraina) - arcybiskup, ordynariusz metropolita przemysko-warszawski obrządku bizantyńsko-ukraińskiego.

Urodzony w Spasie koło Starego Sambora w rodzinie rolniczej Wasyla i Marii z Zygmuntów. Chrzest i bierzmowanie otrzymał 24 czerwca 1939 w greckokatolickiej cerkwi w Terszowie. Lata dziecięce spędził w rodzinnym Spasie, gdzie na życie religijne mieszkańców dominujący wpływ miał słynny monaster św. Onufrego ojców bazylianów w pobliskim Ławrowie. Ojciec przyszłego metropolity wcielony podczas II wojny światowej do armii sowieckiej, zginął w niemieckim obozie jenieckim koło Drezna.

W 1946 wraz z matką i braćmi zmuszony do opuszczenia rodzinnych stron w ramach akcji przesiedleńczej. Rodzinę osiedlono we wsi Nowy Waliszów w powiecie bystrzyckim na Dolnym Śląsku. Tam ukończył w 1954 szkołę podstawową, a następnie Liceum Ogólnokształcące w Bystrzycy, uzyskując w 1958 świadectwo dojrzałości. Pragnąc poświęcić się stanowi duchownemu podjął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu i ukończył je w 1964, otrzymując święcenia kapłańskie z rąk abpa Bolesława Kominka. Pracował jako wikariusz w parafii rzymskokatolickiej pw. Aniołów Stróżów w Wałbrzychu (1964). Po roku działalności duszpasterskiej skierowany na studia do Włoch, lecz władze państwowe odmówiły mu wydania paszportu. W tej sytuacji rozpoczął studia z zakresu apologetyki w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Następnie pogłębiał swą wiedzę w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego.

W latach 1969–1970 asystent w Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu, a w 1973 podjął wykłady w gorzowskiej filii Akademii Teologii Katolickiej. W 1974 objął placówkę duszpasterską obrządku bizantyńsko-ukraińskiego w Legnicy. Wkrótce też został dziekanem.

22 grudnia 1981 prymas Polski Józef Glemp powierzył mu funkcję wikariusza generalnego wiernych obrządku bizantyjsko-ukraińskiego dla Wikariatu Południowego. 20 lipca 1989 mianowany biskupem tytularnym Vardimissany i biskupem pomocniczym prymasa Polski, wówczas ordynariusza dla wiernych obrządków wschodnich w Polsce przez Ojca św. Jana Pawła II. 16 września 1989 otrzymał święcenia biskupie na Jasnej Górze.

16 stycznia 1991 naznaczony ordynariuszem reaktywowanej po 45 latach diecezji przemyskiej obrządku bizantyjsko-ukraińskiego przez Stolicę Apostolską.

31 maja 1996 mianowany arcybiskupem i metropolitą utworzonej greckokatolickiej metropolii przemysko-warszawskiej przez Jana Pawła II. Ingres do archikatedry św. Jana Chrzciciela w Przemyślu odbył 17 sierpnia 1996.

W 2005 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Sukcesja apostolska
Konsekrator:	Myrosław Lubacziwśkyj
Współkonsekrator:	Miroslav Marusyn
Współkonsekrator:	Basil Losten
Data konsekracji	16 września 1989
Konsekrował
Biskup	Data konsekracji
Włodzimierz Juszczak OSBM	19 czerwca 1999
Piotr Kryk	3 lutego 2001
Współkonsekrował
Biskup	Data konsekracji
Julian Gbur SVD	7 lipca 1994
Wasylij Medwit OSBM	12 lipca 1994
Teodor Majkowicz	12 lipca 1996
Mykoła Simkaylo	12 lipca 2005