Jarno Trulli

Z Wikipedii

Jarno Trulli
Imię i nazwisko	Jarno Trulli
Kraj	Włochy
Urodzony	13 lipca 1974
Obecna seria
Seria	Formuła 1
Zespół	Toyota
Samochód	Toyota TF108
Partner	Timo Glock
Sukcesy
1996 - Niemiecka Formuła 3

Jarno Trulli (ur. 13 lipca 1974 r. w Pescarze, Włochy) - kierowca wyścigowy, jeden z kierowców zespołu Toyota w Formule 1.

Jego rodzice byli wielkimi fanami sportów motorowych i dali swojemu synowi imię po Jarno Saarinenie, fińskim motocykliście wyścigowym, który zginął w 1973 na torze Monza. To zupełnie niewłoskie imię przysporzyło Trulliemu pewnych problemów, gdy został kierowcą Formuły 1, jako że mało kto domyślał się, iż jest on Włochem.

Spis treści 1 Wczesna kariera 2 Formuła 1 3 Starty w Formule 1 3.1 Podsumowanie startów 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Wczesna kariera

Przygoda Trulliego ze sportami samochodowymi rozpoczęła się, tak jak w przypadku wielu innych kierowców wyścigowych, od kartingu. Zdobył tytuły kartingowego Mistrza Włoch i Mistrza Europy, a w 1996 r. został Mistrzem Niemiec w Formule 3.

[edytuj] Formuła 1

W sezonie 1997, w barwach Minardi zadebiutował w Formule 1. Po siedmiu wyścigach zajął miejsce Oliviera Panisa w zespole Prost, należącym do byłego kierowcy Formuły 1, Alaina Prosta i natychmiast zajął imponujące czwarte miejsce w Grand Prix Niemiec, zaś w Grand Prix Austrii prowadzenie odebrała mu dopiero awaria silnika. Trulli postanowił więc pozostać w swoim dotychczasowym teamie na dwa kolejne sezony. W jego barwach po raz pierwszy stanął na podium (w sezonie 1999), ale ogólnie słabe wyniki tej stajni sprawiły, iż w poszukiwaniu sukcesów przeniósł się do Jordana. Niestety dla niego w sezonie 2000 Jordan nie stanowił już takiej siły jak kilka lat wcześniej, toteż Trulli w ciągu dwóch lat w irlandzkiej stajni ani razu nie stanął na podium. Zaimponował za to świetnymi występami w sesjach kwalifikacyjnych, co spowodowało przypięcie mu swoistej łatki "mistrza tylko i wyłącznie kwalifikacji".

W sezonie 2002 Trulli stał się zawodnikiem Benettona, gdzie partnerował Jensonowi Buttonowi, którego na ogół wyprzedzał w kwalifikacjach i któremu na ogół ulegał w wyścigach. Gdy rok później Button odszedł, Trulli pozostał, otrzymawszy za partnera Fernando Alonso. Renault (bo w ten zespół został przekształcony Benetton) w sezonie 2003 dysponował dobrym samochodem, który dał Alonso triumf w Grand Prix Węgier. Trulli, choć usilnie się starał, nie był w stanie mu dorównać, zajmując jedynie miejsce na podium w Niemczech. Następny sezon przyniósł jednakże znaczną poprawę postawy Włocha. W pierwszej połowie sezonu 2004 to Trulli był lepszym z pary kierowców Renault, regularnie zdobywając punkty (łącznie w sezonie zdobył ich 46 co dało mu 6. miejsce), a w Monako wreszcie odnosząc pierwsze zwycięstwo.

Mając poparcie co najmniej poprawnych wyników, Jarno był pewny, iż zostanie w Renault na następny sezon, ale przeszkodziło temu pogorszenie się jego stosunków z szefem, Flavio Briatore. Błąd w Grand Prix Francji, który odebrał Trulliemu trzecie miejsce na rzecz Giancarlo Fisichelli, stał się początkiem końca włoskiego kierowcy w stajni Renault. Trulli w końcówce sezonu nie zdobył ani punktu - później oskarżał byłych już szefów o faworyzowanie Alonso - a wreszcie, na trzy wyścigi przed końcem został usunięty ze stajni. Jego miejsce zajął Jacques Villeneuve.

Trulli, zgodnie z wcześniej podpisaną umową, trafił do zespołu Toyoty i wystąpił w jego barwach jeszcze w dwóch ostatnich wyścigach sezonu 2004. W sezonie 2005 zajmował wysokie miejsca w wyścigach, zdobył dla Toyoty pierwsze pole position w historii i okazywał się zdecydowanie lepszy od partnera, Ralfa Schumachera, choć ostatecznie stracił do niego 2 punkty w klasyfikacji generalnej.

W sezonach 2006 i 2007 wraz z Ralfem Schumacherem nadal reprezentował barwy Toyoty, zajmując odpowiednio 12 i 13 miejsce w klasyfikacji końcowej. Kontrakt z tym zespołem ma podpisany także na sezon 2008. Jego nowym partnerem w tym sezonie jest Niemiec Timo Glock.

[edytuj] Starty w Formule 1

Sezon	Zespół	Konstruktor	Zgł.	PKT	P.	P1	P2	P3	Punkt.	PP	NO	NS	DK	NZ
2007	Panasonic Toyota Racing	Toyota	17	8	13	-	-	-	4	-	-	4	-	-
2006	Panasonic Toyota Racing	Toyota	18	15	12	-	-	-	5	-	-	5	-	-
2005	Panasonic Toyota Racing	Toyota	19	43	7	-	2	1	9	1	-	4	-	-
2004	Podsumowanie		17	46	6	1	-	1	9	2	-	3	-	-
	Mild Seven Renault F1 Team	Renault	14	46		1	-	1	9	2	-	3	-	-
	Panasonic Toyota Racing	Toyota	2	-		-	-	-	-	-	-	-	-	-
2003	Mild Seven Renault F1 Team	Renault	16	33	8	-	-	1	10	-	-	5	-	-
2002	Mild Seven Renault F1 Team	Renault	17	9	8	-	-	-	4	-	-	9	-	-
2001	B&H Jordan Honda	Jordan-Honda	17	12	9	-	-	-	5	-	-	9	1	-
2000	B&H Jordan	Jordan-Mugen-Honda	17	6	10	-	-	-	4	-	-	7	-	-
1999	Gauloises Prost Peugeot	Prost-Peugeot	16	7	11	-	1	-	2	-	-	8	-	-
1998	Gauloises Prost Peugeot	Prost-Peugeot	16	1	15	-	-	-	1	-	-	9	-	-
1997	Podsumowanie		14	3	15	-	-	-	1	-	-	4	-	-
	Minardi Team	Minardi-Hart	7	-		-	-	-	-	-	-	3	-	-
	Prost Gauloises Blondes	Prost-Mugen-Honda	7	3		-	-	-	1	-	-	1	-	-
Razem	7	7	184	183	1x6	1	3	3	54	3	-	67	1	-
Sezon	Zespół	Konstruktor	Zgł.	PKT	P.	P1	P2	P3	Punkt.	PP	NO	NS	DK	NZ
Zgł. - wszystkie zgłoszenia do wyścigów; P. - pozycja końcowa; P1, P2, P3 - pozycje na podium; Punkt. - punktował; PP - pole position; NO - najszybsze okrążenie; NS - niesklasyfikowany; DK - dyskwalifikacje; NZ - nie zakwalifikował się

[edytuj] Podsumowanie startów

Ważne wyścigi
Debiut	Grand Prix Australii 1997 (#1)
Pierwsze pole position	Grand Prix Monako 2004 (#119)
Pierwsze punkty	Grand Prix Niemiec 1997 (#10)
Pierwsze podium	Grand Prix Europy 1999 (#44)
Pierwsze zwycięstwo	Grand Prix Monako 2004 (#119)
Najwyższe pozycje
Kwalifikacje	1
Wyścig	1 ( Grand Prix Monako 2004)
Inne
Kierowca testowy	1996 - Benetton

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona Oficjalna
• Informacje na temat kierowcy w serwisie Wyprzedź mnie!

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.