Formuła 1 Sezon 2001
Z Wikipedii
1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960 • 1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008 • 2009
GP Australii • GP Malezji • GP Brazylii • GP San Marino • GP Hiszpanii • GP Austrii • GP Monako • GP Kanady • GP Europy • GP Francji • GP Wielkiej Brytanii • GP Niemiec • GP Węgier • GP Belgii • GP Włoch • GP Stanów Zjednoczonych • GP Japonii •
Sezon 2001 Mistrzostw Świata Formuły 1 | |
Inauguracja | 4 marca |
Zakończenie | 14 października |
Liczba wyścigów | 17 |
Mistrzowie | |
Kierowcy | Michael Schumacher |
Konstruktorzy | Ferrari |
Poprzedni sezon • Następny sezon | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Artykuł dotyczący sezonu 2001 Mistrzostw Świata Formuły 1.
Spis treści |
[edytuj] Podsumowanie sezonu
Michael Schumacher wygrał otwierające sezon 2001 Grand Prix Australii, drugi na mecie był David Coulthard, trzeci Rubens Barrichello. Podczas wyścigu zginął jeden z porządkowych, którego zabiło oderwane koło z bolidu Jacques'a Villeneuve'a .
Grand Prix Malezji przyniosło kolejne zwycięstwo Michaela Schumachera w sezonie, drugi tym razem był Rubens Barrichello, a trzeci David Coulthard.
Pechowe zgaśnięcie silnika w bolidzie Miki Häkkinena na starcie wyeliminowało go z Grand Prix Brazylii do którego miał bardzo dobrą pozycję startową. Pierwsze miejsce zajął David Coulthard, drugi był Schumacher, a trzeci Nick Heidfeld z zespołu Sauber-Petronas.
Mimo zajęcia pole position do Grand Prix San Marino David Coulthard musiał zadowolić się drugim miejscem, wygrał Ralf Schumacher, a trzeci był Rubens Barrichello. Także Mika Häkkinen, który startował z drugiej pozycji ukończył wyścig na czwartej pozycji, wyścigu nie ukończył Michael Schumacher.
Bardzo pechowe dla Mik'i Häkkinen'a okazało się Grand Prix Hiszpanii, w bolidzie fina, który prowadził, na ostatnim okrążeniu wysiadło sprzęgło. Szczęśliwe zwycięstwo odniósł Michael Schumacher, drugi był Juan Pablo Montoya, a trzeci Kanadyjczyk, Jacques Villeneuve.
David Coulthard odniósł kolejne zwycięstwo podczas Grand Prix Austrii, drugi był Michael Schumacher, a trzeci Rubens Barrichello. Szkot miał tylko 4 punkty straty do Niemca i już w tym momencie wiadomo było, że oni będą walczyć o tytuł mistrzowski.
Mimo zdobycia pole position, David Coulthard do Grand Prix Monako musiał wystartować z ostatniej pozycji po tym jak w jego bolidzie przed startem do okrążenia rozgrzewającego zgasł silnik. Michael Schumacher nie miał więc większych problemów z wygraniem wyścigu, na niższych stopniach podium stanął Rubens Barrichello, i Eddie Irvine.
Ralf Schumacher odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w sezonie podczas Grand Prix Kanady, drugi był jego straszy brat Michael, a trzeci Mika Häkkinen.
Michael Schumacher zwyciężył w Grand Prix Europy przed własną publicznością, na miecie wyprzedził Juana Pablo Montoyę i Davida Coultharda.
Michael Schumacher zwyciężył ponownie podczas Grand Prix Francji, na mecie wyprzedził Ralfa Schumachera i Rubensa Barrichello.
Mika Häkkinen podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii odniósł swoje pierwsze w sezonie, zasłużone zwycięstwo, ustanowił także nowy rekord najszybszego przejazdu całego dystansu. Drugi na mecie był Michael Schumacher, a trzeci Rubens Barrichello.
Już podczas pierwszego okrążenia Grand Prix Niemiec z walki wycofał się Michael Schumacher, który uczestniczył w kolizji. Zwyciężył jego brat Ralf, drugą pozycję zajął Rubens Barrichello, a trzeci był Jacques Villeneuve.
Grand Prix Węgier przyniosło podwójne zwycięstwo Ferrari, Schumacher pierwszy, Barrichello drugi, trzeci był David Coulthard.
Grand Prix Belgii to kolejna wygrana Schumacher, który wyprzedził na mecie Davida Coultharda i Giancarlo Fishchelli.
Juan Pablo Monotya zwyciężył, po tym jak zdobył pole position do Grand Prix Włoch. Drugi na mecie był Rubens Barrichello, a trzeci młodszy z braci Schumacher, Ralf.
Mika Häkkinen odniósł w Grand Prix Stanów Zjednoczonych ostanie zwycięstwo w swojej karierze kierowcy Formuły 1. Na drugim miejscu uplasował się Michael Schumacher, a trzeci był David Coulthard.
Ostatnie w sezonie Grand Prix Japonii wygrał Michael Schumacher, drugi był Juan Pablo Montoya, a trzeci David Coulthard.
[edytuj] Eliminacje
[edytuj] Zespoły i ich kierowcy
Numer bolidu | Imię i nazwisko | Nazwa team'u | Ilość Grand Prix |
---|---|---|---|
1 | Michael Schumacher | Ferrari | 17 |
2 | Rubens Barrichello | Ferrari | 17 |
3 | Mika Häkkinen | McLaren-Mercedes | 17 |
4 | David Coulthard | McLaren-Mercedes | 17 |
5 | Ralf Schumacher | BMW.Williams | 17 |
6 | Juan Pablo Montoya | BMW.Williams | 17 |
7 | Giancarlo Fisichella | Benetton-Renault | 17 |
8 | Jenson Button | Benetton-Renault | 17 |
9 | Olivier Panis | B.A.R.-Honda | 17 |
10 | Jacques Villeneuve | B.A.R.-Honda | 17 |
11 | Heinz-Harald Frentzen | Jordan Honda | 9 (GP Australii - GP Monako, Gp Europy - GP Niemiec) |
11 | Ricardo Zonta | Jordan Honda | 2 (GP Kanady, GP Niemiec) |
11 | Jean Alesi | Jordan Honda | 5 (GP Węgier - GP Japonii) |
12 | Jarno Trulli | Jordan Honda | 17 |
14 | Jos Verstappen | Arrows Asiatech | 17 |
15 | Enrique Bernoldi | Arrows Asiatech | 17 |
16 | Nick Heidfeld | Sauber-Petronas | 17 |
17 | Kimi Räikkönen | Sauber-Petronas | 17 |
18 | Eddie Irvine | Jaguar | 17 |
19 | Luciano Burti | Jaguar | 4 (GP Australii - GP San Marino) |
19 | Pedro de la Rosa | Jaguar | 13 (GP Hiszpanii - GP Japonii) |
20 | Fernando Alonso | European Minardi | 17 |
21 | Tarso Marques | European Minardi | 14 (GP Australii - GP Belgii) |
21 | Alex Yoong | European Minardi | 3 (GP Włoch - GP Japonii) |
22 | Heinz-Harald Frentzen | Prost-Acer | 4 (GP Belgii - GP Japonii) |
22 | Jean Alesi | Prost-Acer | 12 (GP Australii - GP Niemiec) |
23 | Luciano Burti | Prost-Acer | 10 (GP Hiszpanii - GP Belgii) |
23 | Gaston Mazzacane | Prost-Acer | 4 (GP Australii - GP San Marino) |
23 | Tomas Enge | Prost-Acer | 3 (GP Włoch - GP Japonii) |
[edytuj] Tabela sezonu 2001
[edytuj] Kierowcy
[edytuj] Konstruktorzy
Pozycja | Nazwa team'u | Punkty | 1 miejsca | 2 miejsca | 3 miesjca |
---|---|---|---|---|---|
1 | Ferrari | 179 | 9 | 10 | 5 |
2 | McLaren-Mercedes | 102 | 4 | 3 | 6 |
3 | BMW.Williams | 80 | 4 | 4 | 1 |
4 | Sauber-Petronas | 21 | 0 | 0 | 1 |
5 | Jordan Honda | 19 | 0 | 0 | 0 |
6 | B.A.R.-Honda | 17 | 0 | 0 | 2 |
7 | Benetton-Renault | 10 | 0 | 0 | 1 |
8 | Jaguar | 9 | 0 | 0 | 1 |
9 | Prost-Acer | 4 | 0 | 0 | 0 |
10 | Arrows Asiatech | 1 | 0 | 0 | 0 |
11 | European Minardi | 0 | 0 | 0 | 0 |