John McCain

Z Wikipedii

John Sidney McCain III
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1936 Coco-Solo, strefa Kanału Panamskiego
Starszy Senator Stanów Zjednoczonych z Arizony
Okres urzędowania	od 6 stycznia 1987
Przynależność polityczna	Partia Republikańska
Poprzednik	Barry Goldwater
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Kolekcja cytatów w Wikicytatach

John Sidney McCain III (ur. 29 sierpnia 1936 w Coco-Solo w strefie Kanału Panamskiego) – amerykański polityk, republikański senator z Arizony, kandydat Partii Republikańskiej w wyborach prezydenckich w 2008, weteran wojny wietnamskiej.

Spis treści 1 Dzieciństwo i młodość 2 Służba wojskowa 2.1 Wojna w Wietnamie 2.1.1 Jeniec wojenny 3 Powrót do Stanów Zjednoczonych 4 Kariera polityczna 4.1 Izba Reprezentantów 4.2 Senat 4.3 Kandydatura w wyborach prezydenckich 4.3.1 Wybory w 2000 4.3.2 Wybory w 2008 4.3.2.1 Program wyborczy 4.4 Poglądy polityczne 5 Wyniki wyborów 5.1 Senat 5.2 Prawybory Partii Republikańskiej 6 Życie prywatne 7 Przypisy 8 Odznaczenia 9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Dzieciństwo i młodość

Pochodzi z rodziny o silnych tradycjach wojskowych. Jego dziadek, John S. McCain, Sr. i ojciec, John S. McCain, Jr. byli admirałami Marynarki Wojennej USA. John S. McCain III urodził się w Bazie Lotniczej Coco-Solo na terenie kontrolowanej przez Stany Zjednoczone strefy Kanału Panamskiego. W związku z kolejnymi przydziałami służbowymi Johna McCaina, Jr. rodzina często zmieniała miejsce zamieszkania. Młody John McCain wychowywał się m.in. w New London w Connecticut, Pearl Harbor na Hawajach oraz w wielu bazach wojskowych na Oceanie Spokojnym. Jego ojciec brał udział w walkach na Pacyfiku z flotą japońską jako dowódca okrętu podwodnego. Po zakończeniu II wojny światowej rodzina McCainów osiadła w Północnej Wirginii, gdzie John McCain uczęszczał do szkoły. W 1951 rozpoczął naukę w Episcopal High School w Alexandrii (Wirginia), a w 1954 wstąpił do Akademii Marynarki Wojennej w Annapolis.

[edytuj] Służba wojskowa

Po ukończeniu studiów w 1958 został powołany do służby w stopniu chorążego w bazach lotnictwa Marynarki Wojennej w Pensacola na Florydzie i Corpus Christi w Teksasie, gdzie odbywał szkolenie. Pilotował samoloty szturmowe A-1 Skyraider. Szkolenie ukończył w 1960, uzyskując stopień pilota lotnictwa szturmowego Marynarki Wojennej.

Służył na lotniskowcach USS "Intrepid" i USS "Enterprise" na Morzu Karaibskim, m.in. w trakcie kryzysu kubańskiego w 1962^[1]. Następnie pracował jako instruktor w bazie lotniczej w Meridian (Missisipi). Od 1966 służył jako pilot samolotów A-4 Skyhawk w załodze lotniskowca USS "Forrestal" na Morzu Śródziemnym i Oceanie Atlantyckim.

[edytuj] Wojna w Wietnamie

Od wiosny 1967 USS "Forrestal" brał udział w operacji "Rolling Thunder" podczas wojny wietnamskiej. Celem operacji było zniszczenie infrastruktury, zaplecza przemysłowego i obrony przeciwlotniczej Wietnamu Północnego. McCain brał udział w nalotach na obiekty wojskowe i przemysłowe. Został ranny w katastrofie, do której doszło 29 lipca 1967 na pokładzie USS "Forrestal", w wyniku przypadkowego odpalenia rakiety przez jeden z przygotowujących się do startu samolotów. Na czas remontu lotniskowca McCain zgłosił się do służby w eskadrze szturmowej lotniskowca USS "Oriskany".

[edytuj] Jeniec wojenny

26 października 1967, gdy McCain brał udział w nalocie na elektrociepłownię w centrum Hanoi, jego samolot został zestrzelony. W wyniku trafienia McCain złamał obie ręce i nogę. Katapultował się i wylądował w jeziorze Truc Bach. Wietnamczycy pojmali rannego McCaina i zatrzymali w miejscowym więzieniu. Mimo ciężkich przesłuchań McCain nie ujawnił niczego poza swoim nazwiskiem, stopniem, numerem i datą urodzenia. Dopiero gdy okazało się, że jest synem amerykańskiego dowódcy wysokiej rangi (John McCain, Jr był wówczas dowódcą Sił US Navy w Europie), został poddany leczeniu w szpitalu, a informacja o jego pojmaniu została ujawniona stronie amerykańskiej. W grudniu 1967 trafił do obozu jenieckiego. Początkowo przebywał w celi z dwoma innymi Amerykanami, zaś od marca 1968 przez kolejne dwa lata był zamknięty w izolatce. Gdy jego ojciec został w lipcu 1968 mianowany dowódcą Sił Amerykańskich na Pacyfiku (CINCPAC), władze północnowietnamskie zaoferowały młodemu McCainowi możliwość zwolnienia. Wobec braku zgody Wietnamczyków na uwolnienie innych jeńców amerykańskich, McCain odmówił^[2]. Od sierpnia 1968 poddawany był ciężkim torturom. W międzyczasie zachorował na dyzenterię. W czasie pobytu w obozie miał przeżyć próbę samobójczą. W wyniku tortur zmuszono go do podpisania oświadczenia, w którym przyznawał się do rzekomych zbrodni wojennych. Po odmowie podpisania kolejnego oświadczenia był ponownie poddany torturom. Jak sam stwierdza, przy życiu trzymała go modlitwa. Więzienie stało się miejscem, gdzie umocniła się jego wiara^[3].

W grudniu 1969 został przeniesiony do więzienia Hoa Loa, w następnych latach był przenoszony do kolejnych obozów jenieckich, a warunki, w których przetrzymywano jeńców, uległy poprawie. W związku z podpisaniem 27 stycznia 1973 w Paryżu porozumień pokojowych między stronami walczącymi w wojnie wietnamskiej, McCain został 15 marca 1973 zwolniony i powrócił do USA.

[edytuj] Powrót do Stanów Zjednoczonych

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych McCain stał się bohaterem mediów. Spotkał się z prezydentem Richardem Nixonem, publikowano o nim artykuły w prasie. Poddał się także intensywnej rehabilitacji z myślą o powrocie do czynnej służby. W latach 1973-1974 uczęszczał do National War College w Waszyngtonie. W 1974 objął stanowisko dowódcy eskadry samolotów w bazie lotnictwa Marynarki Wojennej koło Jacksonville na Florydzie.

W 1976 McCain rozważał możliwość startu w wyborach do Izby Reprezentantów. Jednak z rekomendacji ówczesnego dowódcy Marynarki Wojennej Jamesa Holloway'a został w 1977 oficerem łącznikowym US Navy w Senacie. Nawiązał szereg znajomości z wpływowymi politykami obu partii. W 1981 odszedł ze służby w Marynarce w stopniu komandora.

[edytuj] Kariera polityczna

[edytuj] Izba Reprezentantów

Po przeprowadzce do Phoenix w Arizonie pracował jako wiceprezydent ds. public relations w kompanii piwnej należącej do jego teścia, zyskując zaufanie i poparcie lokalnego establishmentu. Zwyciężywszy wcześniej w prawyborach o uzyskanie nominacji z ramienia Republikanów, w listopadzie 1982 wygrał wybory do Izby Reprezentantów. Zasiadał m.in. w Komitecie Spraw Wewnętrznych, przewodniczył republikańskiemu zespołowi ds. Indian. Wspierał politykę prezydenta Ronalda Reagana. W 1984 w kolejnych wyborach do Izby uzyskał reelekcję. Mimo swego poparcia dla prezydenta, w 1985 głosował za odrzuceniem weta Reagana wobec Aktu Przeciwko Apartheidowi nakładającego sankcje na RPA. W tym samym roku odbył wraz z dziennikarzem CBS Walterem Cronkitem pierwszą od czasu uwolnienia podróż do Wietnamu.

[edytuj] Senat

W związku z przejściem na polityczną emeryturę wieloletniego senatora republikańskiego z Arizony Barry'ego Goldwatera, w 1986 McCain zdecydował się ubiegać o funkcję senatora. Nominację wewnątrzpartyjną uzyskał bez konkurencji w prawyborach, a w wyborach powszechnych pokonał demokratycznego oponenta Richard Kimballa. Mandat objął 6 stycznia 1987. Został członkiem Komisji Sił Zbrojnych, Komisji Handlu, Nauki i Transportu oraz Komisji ds. Indian. W latach 1992, 1998 i 2004 ponownie wygrywał wybory deklasując rywali. W dotychczasowej senackiej karierze był przewodniczącym Komisji ds. Indian (1995-1997 i ponownie 2005-2007), przewodniczącym Komisji Handlu, Nauki i Transportu (1997-2001, 2001, 2003-2005). Obecnie (od 2007) jest liderem mniejszości republikańskiej w Komisji Sił Zbrojnych.

W Senacie sponsorował wraz z Russem Feingoldem ustawę Bipartisan Campaign Reform Act reformującą finansowanie amerykańskich kampanii wyborczych, znaną potocznie jako "McCain-Feingold Bill".

Jest jednym z zaledwie czterech weteranów wojny wietnamskiej (obok John Kerry'ego, Chucka Hagela, republikanina z Nebraski oraz Toma Carpera, demokraty z Delaware), którzy zasiadają obecnie w Senacie, choć jeszcze stosunkowo niedawno było ich więcej (np. Chuck Robb, Max Cleland, Al Gore).

[edytuj] Kandydatura w wyborach prezydenckich

[edytuj] Wybory w 2000

W 2000 ubiegał się o nominację republikanów na urząd prezydenta i wygrał prawybory w stanach New Hampshire, Michigan, Arizona, Rhode Island, Connecticut i Vermont. Nominację jednak uzyskał wówczas gubernator stanu Teksas George W. Bush.

[edytuj] Wybory w 2008

4 marca 2008 po wygraniu prawyborów w 21 stanach zapewnił sobie nominację Partii Republikańskiej na jej kandydata w wyborach prezydenckich w 2008. Jest groźnym konkurentem dla kandydata demokratów Baracka Obamy ze względu chociażby na swój dystans wobec coraz bardziej niepopularnej administracji Busha. Jego przemyślana strategia daje duże szanse na zwycięstwo w ogólnonarodowym wyścigu wyborczym.

21 lutego 2008 New York Times opublikował szkalujący McCaina artykuł, który zgromadził wokół niego tych Republikanów, którzy wcześniej byli mu nieprzychylni.^[4]

[edytuj] Program wyborczy

W swoim przemówieniu 15 maja 2008 McCain zapowiedział, że jeśli zostanie prezydentem, to do 2013 będą niższe podatki i szczelniejsza granica z Meksykiem. Obiecał również zakończenie tragicznych wydarzeń w Darfurze, wycofanie do 2013 części wojsk amerykańskich z Iraku oraz powołanie Ligi Państw Demokratycznych^[5]

[edytuj] Poglądy polityczne

Jest uważany za jednego z tzw. republikanów tylko z nazwy. McCain uchodzi za "niezależnego", a miejscami nawet i liberalnego republikanina. Zdarza mu się zajmować opozycyjne stanowisko względem administracji Busha, który jest bardziej konserwatywnym politykiem.

[edytuj] Wyniki wyborów

[edytuj] Senat

Podano najważniejszych konkurentów.

• 1986
  • John McCain – 521 850 (60%)
  • Richard Kimball (D-demokrata) – 340 965 (40%)
• 1992
  • John McCain – 771 395 (56%)
  • Claire Sargent (D) – 436 321 (32%)
  • Evan Mecham (I-niezależny) – 145 361 (11%)
• 1998
  • John McCain – 696 577 (69%)
  • Ed Ranger (D) – 275 224 (27%)
• 2004
  • John McCain – 1 505 372 (77%)
  • Stuart Starky (D) – 404 507 (21%)

[edytuj] Prawybory Partii Republikańskiej

• przed wyborami prezydenckimi w 2000
  • George W. Bush – 12 034 676 (62%)
  • John McCain – 6 061 332 (31%)
  • Alan Keyes – 985 819 (5%)
  • Steve Forbes – 171 860 (0,9%)
  • Gary Bauer – 60 709 (0,3%)
  • Orin Hatch – 15 958 (0,08%)

[edytuj] Życie prywatne

W 1965 ożenił się z Carol Shepp i adoptował jej dwóch synów: Douglasa (ur. 1960) i Andrew (ur. 1962). Z tego związku ma także córkę Sidney (ur. 1966). W 1979, gdy jego małżeństwo przechodziło kryzys, poznał swoją obecną żonę Cindy Hensley. Ich wzajemne relacje szybko się rozwijały. W kwietniu 1980 John McCain rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną Carol, a 17 maja wziął ślub z Cindy. Ma z nią czwórkę dzieci: córki Meghan (ur. 1984) i adoptowaną z Bangladeszu w 1993 Bridget (ur. 1991) oraz dwóch synów Johna Sidney'a IV "Jacka" (ur. 1986) i Jamesa (ur. 1988). Oprócz siedmiorga dzieci ma również czworo wnucząt.

Przypisy

[edytuj] Odznaczenia

•   Silver Star
•   Legion of Merit
•   Bronze Star Medal
•   Purple Heart
•   Distinguished Flying Cross

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (en)
• Oficjalna strona biura senatorskiego Johna McCaina
• Oficjalna strona kampanii prezydenckiej Johna McCaina