Kajetan Hebdowski

Z Wikipedii

Kajetan Hebdowski (ur. 1746 - zm. 1834 k/Sochaczewa) - generał brygady armii Księstwa Warszawskiego.

Od 1771 kadet w Kadeckim Korpusie Piechoty. W 1792 major w 7 regimencie pieszym. Uczestnik wojny polsko-rosyjskiej w 1792. Odznaczył się w pod Ostrogiem i Dubienką. Czasowo dowódca regimentu. W powstaniu Kościuszkowskim 1794 dowódca regimentu gwardii pieszej koronnej - pułkownik z nominacji T. Kościuszki. Odznaczył się w bitwach pod Słonimem, Krupczycami i Maciejowicami. W bitwie pod Maciejowicami dostał się do niewoli. Uwolniony w w 1796 przez cesarza Pawła, wrócił do Warszawy i włączył się do grona przyjaciół księcia J. Poniatowskiego. Stały bywalec pałacu "Pod Blachą". wraz z księciem Józefem wrócił na arenę polityczną: pełniący obowiązki szefa sztabu - generał z 1807, kierował pracą Wydziału Wojny i administracją wojskową Księstwa Warszawskiego. W 1809 został Komendantem Siły Zbrojnej Obojga Galicji. Naraził się tym Austriakom. W 1813 przetrzymywany jako jeniec. W 1814 wszedł formalnie do armii Królestwa Polskiego, ale już w 1816 zdymisjonowany. mimo chlubnej przeszłości wojennej nie był w wojsku lubiany ani popierany. Zmarł w swoim majątku koło Sochaczewa.

[edytuj] Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998