Karl Hess

Z Wikipedii

Karl Hess (ur. 25 maja 1923, zm. 22 kwietnia 1994) - jeden z współtwórców anarchokapitalizmu, dziennikarz, autor kilkunastu książek w tym Mostly on the Edge, Dear America, Community Technology i Capitalism for Kids oraz dziesiątek przemówień dla wszystkich najważniejszych Republikanów połowy XX wieku - Richarda Nixona, Dwighta Eisenhowera, Geralda Forda i Barrego Goldwatera, który określał go mianem współczesnego Szekspira.

W 1964 porzucił Partię Republikańską, wraz z Murrayem N. Rothbardem przystąpił do lewicowej organizacji Students for a Democratic Society, w ramach której rozpoczął aktywną działalność przeciwko wojnie wietnamskiej, segregacji rasowej (był jednym z nielicznych białych przyjętych do Czarnych Panter - radykalnego ugrupowania murzyńskiego walczącego o równouprawnienie Czarnych) i przymusowemu opodatkowaniu. Gdy IRS - amerykański urząd skarbowy - skonfiskował mu, za niepłacenie podatków, majątek i zajął mu na poczet zaległych podatków przyszłe zarobki, nauczył się spawać i zatrudnił się w jednej z waszyngtońskich firm w zamian za żywność i miejsce do spania. Obok pracy "zarobkowej" wykonywał też artystyczne rzeźby, z których część trafiła w ręce wytrawnych kolekcjonerów.

W 1969 roku opublikował w Playboyu artykuł The Death of Politics"uważany za jeden z najważniejszych manifestów libertariańskich, który jak żaden inny przyczynił się do powstania współczesnego ruchu wolnościowego.

Pisał w nim: "Siła i władza będące substytutami zdrowego rozsądku są potworami jakie nękają współczesny świat. Są duchami groźnej i przesądnej przeszłości. A polityka jest ich siostrą. Na przestrzeni czasu była ona zinstytucjonalizowanym zaprzeczeniem zdolności człowieka do wykorzystania jego własnych zdolności dla własnego przetrwania. Istnieje ona wyłącznie dzięki dobrom które w imię wątpliwych celów i tzw. zasad moralnych zdołała skraść kreatywnym i produktywnym ludziom."

Twierdził, że politycy robią od czasu do czasu dobre rzeczy, ale dopiero wówczas gdy wszystkie wcześniej stosowane przez nich srodki zawiodły.

W połowie lat 70. przeprowadził się wraz z żoną z Waszyngtonu do Zachodniej Wirginii, gdzie zamieszkał w zbudowanym przez siebie samowystarczalnym energetycznie domku jednorodzinnym i zaangażował się w programy dobroczynne. Pomagając biednym i pracując z dziećmi z murzyńskich gett zyskał sobie uznanie lokalnej społeczności. Tym samym zrealizował wszystkie swoje życiowe plany - być dobrym przyjacielem, kochankiem, sąsiadem.

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

W 1992 roku, mimo poważnej choroby serca zgodził się wystartować z listy Libertarian Party na stanowisko gubernatora Zachodniej Wirginii. Spytany przez jednego z dziennikarzy, co zrobi jeśli rzeczywiście zostanie wybrany na to stanowisko (co z powodu problemów z dopuszczeniem do wyborów, wydawało się niemożliwe) odpowiedział - "Zażądam ponownego przeliczenia głosów!". Tuż po kampanii przeszedł kilka poważnych operacji, po których rozpoczął pracę nad autobiografią "Mostly on the Edge". Historia jego życia została też uwieczniona w filmie dokumentalnym "Karl Hess: Toward Liberty", który zdobył w 1980 roku dwa Oskary, w tym za najlepszy dokument.