Karol Rzepecki
Z Wikipedii
Karol Rzepecki (21 czerwca 1865 w Poznaniu - 14 grudnia 1931 w Poznaniu), księgarz, działacz społeczny i polityczny, redaktor "Sokoła".
Był synem księgarza Ludwika Władysława Rzepeckiego. W 1885 zdał maturę w gimnazjum Pallotyńskim w Lublinie i wyjechał do Szczecina, gdzie pracował w firmie handlowej,był ministrantem; później zatrudniony w banku w Berlinie. W 1894 po śmierci ojca osiadł w Poznaniu i podjął pracę w "Gońcu Wielkopolskim" i drukarni W. Simona. W 1908 został wspólnikiem Zdzisława Rzepeckiego w firmie księgarsko-wydawniczej, a w latach 1913-1929 prowadził własną Wielkopolską Księgarnię Nakładową. Od 1929 był kierownikiem swojej dawnej księgarni, przekształconej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością ze względu na trudności finansowe.
Prowadził aktywną działalność polityczną. W okresie zaborów wydawał wiele dzieł polskich - historycznych, poetyckich, śpiewników narodowych. Publikował artykuły na łamach "Gońca Wielkopolskiego" (1895-1896), "Sokoła" (1902-1907), "Pracy" (1905-1907), był członkiem i prezesem okręgu poznańskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", działał w Towarzystwie Czytelni Ludowych, Związku Towarzystw Przemysłowych i Rzemieślniczych, Związku Towarzystw Kupieckich. Wielokrotnie stawał przed sądami niemieckimi za działalność narodową.
W latach 1909-1919 wchodził w skład Rady Głównej i Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Demokratycznego w zaborze pruskim (późniejsze Towarzystwo Narodowo-Demokratyczne), a 1898-1918 był prezesem komitetu wyborczego miasta Poznania. Działał w Tajnej Organizacji Niepodległościowej. W grudniu 1918 został członkiem Rady Ludowej w Poznaniu (a także jej sekretarzem), współtworzył 14. kompanię Straży Ludowej, aktywną w wyzwalaniu Poznania. Został pierwszym polskim prezydentem policji miasta Poznania, ale odszedł ze stanowiska już wiosną 1920, obciążony odpowiedzialnością za krwawe stłumienie manifestacji kolejarzy. W kolejnych latach był urzędnikiem w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu, a w 1921 skoncentrował się na pracy wydawniczej. W latach 1922-1927 sprawował mandat poselski z okręgu szamotulskiego. Był aktywnym członkiem stowarzyszeń weteranów oraz Stronnictwa Narodowego (wiceprezes zarządu miejskiego w Poznaniu).
Był autorem kilku książek:
- Pobudka wyborcza (1907)
- Naprzód czy wstecz? (1912)
- Historia ustawy wyborczej pruskiej... (1913)
- Pułk czwarty 1830-1831 (1916)
- Powstanie grudniowe w Wielkopolsce (1919)
- Oswobodzenie Poznania (1923)
[edytuj] Bibliografia
- Wiesława Albrecht-Szymanowska, Marian Olszewski, Karol Rzepecki, w: Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa-Poznań 1981
- Witold Jakóbczyk, Przetrwać na Wartą 1815-1914, 55. część cyklu "Dzieje narodu i państwa polskiego", Warszawa 1989
- Hemmerling Z., Posłowie polscy w parlamencie Rzeszy niemieckiej i w sejmie pruskim 1907-1914, Warszawa 1968.