Konklawe 1978 (Jan Paweł II)
Z Wikipedii
Konklawe, które odbyło się w październiku 1978 roku, to konklawe zorganizowane po nagłej śmierci papieża Jana Pawła I, którego pontyfikat trwał 33 dni, do 28 września 1978. Kościół katolicki oczekiwał, że pontyfikat papieża wybranego w czasie konklawe w sierpniu 1978 będzie trwał przynajmniej dekadę, jednak już po sześciu tygodniach należało ponownie dokonać wyboru głowy kościoła katolickiego na świecie.
Spis treści |
[edytuj] Lista uczestników
W konklawe wzięło udział wszystkich 111 elektorów:
- Jean Villot (Francja; nominacja 22 lutego 1965) – kardynał-biskup Frascati; kamerling Św. Kościoła Rzymskiego; sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej; przewodniczący Rady Spraw Publicznych Kościoła; przewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan; przewodniczący Administracji Patrymonium Stolicy Apostolskiej
- Antonio Samorè (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał-biskup Sabina e Poggio Mirteto; bibliotekarz i archiwista Św. Kościoła Rzymskiego
- Sebastiano Baggio (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał-biskup Velletri; prefekt Św. Kongregacji ds. Biskupów; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej'
- Francesco Carpino (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał-biskup Albano
- Stéphanos I Sidarouss (Egipt; 22 lutego 1965) – kardynał-patriarcha; katolicki patriarcha Aleksandrii obrządku koptyjskiego
- Giuseppe Siri (Włochy; 12 stycznia 1953) – kardynał-prezbiter S. Maria della Vittoria; arcybiskup Genui-Bobbio
- Stefan Wyszyński (Polska; 12 stycznia 1953) – kardynał-prezbiter S. Maria in Trastevere; arcybiskup Gniezna i Warszawy, prymas Polski; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Polsce; przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
- Paul Émile Léger (Kanada; 12 stycznia 1953) – kardynał-prezbiter S. Maria degli Angeli; emerytowany arcybiskup Montréal
- José María Bueno Monreal (Hiszpania; 15 grudnia 1958) – kardynał-prezbiter SS. Vito, Modesto e Crescenzia; arcybiskup Sewilli
- Franziskus König (Austria, 15 grudnia 1958) – kardynał-prezbiter S. Eusebio; arcybiskup Wiednia; przewodniczący Sekretariatu dla Niewierzących
- Bernardus Johannes Alfrink (Holandia; 28 marca 1960) – kardynał-prezbiter S. Gioacchino; emerytowany arcybiskup Utrechtu
- Laurean Rugambwa (Tanzania; 28 marca 1960) – kardynał-prezbiter S. Francesco a Ripa; arcybiskup Dar-es-Salaam
- José Humberto Quintero Parra (Wenezuela; 16 stycznia 1961) – kardynał-prezbiter SS. Andrea e Gregorio al Monte Celio; arcybiskup Caracas; przewodniczący Konferencji Episkopatu Wenezueli
- Juan Landázuri Ricketts (Peru; 19 marca 1962) – kardynał-prezbiter S. Maria in Aracoeli; arcybiskup Limy; przewodniczący Konferencji Episkopatu Peru
- Raú Silva Henríquez (Chile; 19 marca 1962) – kardynał-prezbiter S. Bernardo alle Terme; arcybiskup Santiago de Chile
- Leo-Jozef Suenens (Belgia; 19 marca 1962) – kardynał-prezbiter S. Pietro in Vincoli; arcybiskup Mechelen-Brukseli i prymas Belgii; ordynariusz Belgijskich Sił Zbrojnych; przewodniczący Konferencji Episkopatu Belgii
- Thomas Benjamin Cooray (Sri Lanka; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter SS. Nereo ed Achilleo; arcybiskup Colombo
- Maurice Roy (Kanada; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter Nostra Signora del Sacramento e SS. Martiri Canadesi; arcybiskup Québec i prymas Kanady; ordynariusz Kanadyjskich Sił Zbrojnych
- Owen McCann (RPA; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter S. Prassede; arcybiskup Cape Town
- Léon-Etienne Duval (Algieria; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter S. Balbina; arcybiskup Algieru; przewodniczący Konferencji Episkopatu Afryki Północnej
- Ermenegildo Florit (Włochy; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter Regina Apostolorum; emerytowany arcybiskup Florence
- Franjo Šeper (Jugosławia; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter SS. Pietro e Paolo in Ostiense; prefekt Św. Kongregacji Nauki Wiary; przewodniczący Papieskiej Komisji Biblijnej; przewodniczący Papieskiej Komisji Teologicznej
- Paul Zougrana (Górna Wolta; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter S. Camillo agli Orti Sallustiani; arcybiskup Ouagadougou
- Agnelo Rossi (Brazylia; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter Gran Madre di Dio; prefekt Św. Kongregacji Ewangelizacji Narodów
- Giovanni Colombo (Włochy; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter SS. Silvestro e Martino ai Monti; arcybiskup Mediolanu
- Gabriel-Marie Garrone (Francja; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Sabina; prefekt Św. Kongregacji Wychowania Katolickiego; kamerling Św. Kolegium Kardynałów
- Egidio Vagnozzi (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Giuseppe in Via Trionfale; przewodniczący Prefektury Spraw Ekonomicznych Kościoła
- Maximilien de Furstenberg (Belgia; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter Sacro Cuore di Gesu a Castro Pretorio; Wielki Mistrz Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu w Jerozolimie
- José Clemente Maurer (Boliwia; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter SS. Redentore e S. Alfonso in via Merulana; arcybiskup Sucre
- John Joseph Krol (USA; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Maria della Mercede e S. Adriano; arcybiskup Philadelphia
- John Patrick Cody (USA; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Cecilia; arcybiskup Chicago
- Corrado Ursi (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Callisto; arcybiskup Neapolu
- Alfred Bengsch (NRD; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Filippo Neri in Eurosia; arcybiskup Berlina
- Justinus Darmojuwono (Indonezja; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter SS. mi Nomi di Gesu e Maria in via Lata; arcybiskup Semarang; przewodniczący Konferencji Episkopatu Indonezji
- Karol Wojtyła (Polska; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Cesareo in Palatio; arcybiskup Krakowa
- Michele Pellegrino (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter SS. mo Nome di Gesu; emerytowany arcybiskup Turynu
- Alexandre-Charles Renard (Francja; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter SS. Trinita al Monte Pincio; arcybiskup Lyonu i prymas Galii
- Alfredo Vicente Scherer (Brazylia; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter Nostra Signora de La Salette; arcybiskup Porto Alegre
- Julio Rosales y Ras (Filipiny; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter Sacro Cuore di Gesu a Vitinia; arcybiskup Cebú; przewodniczący Konferencji Episkopatu Filipin
- Gordon Joseph Gray (Wielka Brytania; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Chiara a Vigna Clara; arcybiskup Saint Andrews and Edinburgh; przewodniczący Konferencji Episkopatu Szkocji
- Paolo Bertoli (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Girolamo degli Schiavoni
- John Joseph Wright (USA; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter Gesù Divin Maestro alla Pineta Sacchetti; prefekt Św. Kongregacji ds. Duchowieństwa
- Joseph Parecattil (Indie; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiterNostra Signora „Regina Pacis”; arcybiskup Ernakulam obrządku syro-malabarskiego; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego Kościołów Wschodnich
- John Francis Dearden (USA; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Pio X alla Balduina; arcybiskup Detroit
- François Marty (Francja; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Luigi dei Francesci; arcybiskup Paryża
- George Bernard Flahiff (Kanada; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Maria della Salute a Primavalle; arcybiskup Winnipeg
- Paul Gouyon (Francja; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter Natività di Natività di Nostro Signore Gesù Cristo in via Gallia; arcybiskup Rennes
- Mario Casariego y Acevedo (Gwatemala; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Maria in Aquiro; arcybiskup Gwatemali
- Vicente Enrique y Tarancón (Hiszpania; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Giovanni Crisostomo a Montesacro Alto; arcybiskup Madrytu-Alcala; przewodniczący Konferencji Episkopatu Hiszpanii
- Joseph Malula (Zair; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter SS. Protomartiri a via Aurelia Antica; arcybiskup Kinszasy
- Pablo Muñoz Vega (Ekwador; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Roberto Bellarmino; arcybiskup Quito; przewodniczący Konferencji Episkopatu Ekwadoru
- Antonio Poma (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Luca al Prenestino; arcybiskup Bolonii; przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch
- John Joseph Carberry (USA; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Giovanni Battista de Rossi a via Latina; arcybiskup Saint Louis
- Terence James Cooke (USA; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter SS. Giovanni e Paolo; arcybiskup Nowego Jorku; ordynariusz Sił Zbrojnych USA
- Stephen Sou Hwan Kim (Korea Południowa; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Felice de Cantalice a Cantocelle; arcybiskup Seulu; administrator diecezji Phenian
- Eugênio de Araùjo Sales (Brazylia; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Gregorio VII; arcybiskup Rio de Janeiro; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Brazylii
- Joseph Höffner (RFN; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Andrea della Valle; arcybiskup Kolonii; przewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec
- Johannes Willebrands (Holandia; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Sebastiano alle Catecombe; arcybiskup Utrechtu i prymas Holandii; ordynariusz Holenderskich Sił Zbrojnych; przewodniczący sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan
- António Ribeiro (Portugalia; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Antonio da Padova in Via Merulana; patriarcha Lizbony; ordynariusz Portugalskich Sił Zbrojnych
- James Robert Knox (Australia; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Maria in Vallicella; prefekt Św. Kongregacji Kultu Bożego i Sakramentów
- Avelar Brandão Vilela (Brazylia; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter SS. Bonifacio ed Alessio; arcybiskup São Salvador da Bahia
- Joseph Cordeiro (Pakistan; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Andrea della Fratte; arcybiskup Karaczi
- Aníbal Muñoz Duque (Kolumbia; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Bartolomeo all’Isola; arcybiskup Bogoty; ordynariusz Kolumbijskich Sił Zbrojnych
- Luis Aponte Martínez (Puerto Rico; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Maria della Providenza a Monteverde; arcybiskup San Juan; przewodniczący Konferencji Episkopatu Puerto Rico
- Raul Francisco Primatesta (Argentyna; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter Beata Maria Vergine Addolorata a Piazza Buenos Aires; arcybiskup Córdoba
- Salvatore Pappalardo (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Maria d’Itria al Tritone; arcybiskup Palermo
- Marcelo González Martín (Hiszpania; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Agostino; arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii
- Jean Guyot (Francja; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Agnese fuori le mura; arcybiskup Tuluzy
- Ugo Poletti (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter SS. Ambrogio e Carlo; wikariusz generalny diecezji rzymskiej; archiprezbiter Bazyliki Laterańskiej
- Timothy Manning (USA; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Lucia a Piazza d’Armi; arcybiskup Los Angeles
- Maurice Michael Otunga (Kenia; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Gregorio Barbarigo alle Tre Fontane; arcybiskup Nairobi; przewodniczący Konferencji Episkopatu Kenii
- José Salazar López (Meksyk; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Emerenziana a Tor Fiorenza; arcybiskup Guadalajara; przewodniczący Konferencji Episkopatu Meksyku
- Humberto Sousa Medeiros (USA; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Susanna; arcybiskup Bostonu
- Paulo Evaristo Arns (Brazylia; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Antonio da Padova a via Tuscolana; arcybiskup São Paulo
- James Darcy Freeman (Australia; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Maria Regina della Pace; arcybiskup Sydney; przewodniczący Australisjkiej Konferencji Biskupów
- Narciso Jubany Arnau (Hiszpania; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Lorenzo in Damaso; arcybiskup Barcelony
- Hermann Volk (RFN; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter SS. Fabiano e Venanzio a Villa Fiorelli; biskup Moguncji
- Pius Taofinu'u (Samoa Zachodnie; 5 marca 1973) – kardynał-prezbiter S. Onofrio; biskup Samoa and Tokelau
- Octavio Antonio Beras Rojas (Dominikana; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Sisto; arcybiskup Santo Domingo i prymas Dominikany; przewodniczący Konferencji Episkopatu Dominikany; ordynariusz Sił Zbrojnych Dominikany
- Juan Carlos Aramburu (Argentyna; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Giovanni Battista dei Fiorentini; arcybiskup Buenos Aires i prymas Argentyny; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Argentynie
- Joseph-Marie Trin-nhu-Khuê (Wietnam; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Francesco di Paola ai Monti; arcybiskup Hanoi
- Hyacinthe Thiandoum (Senegal; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Maria del Popolo; arcybiskup Dakaru; przewodniczący Konferencji Episkopatu Senegalu-Mauretanii
- Emmanuel Nsubuga (Uganda; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Maria Nuova; arcybiskup Kampala
- Lawrence Trevor Picachy (Indie; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter Sacro Cuore di Maria a Piazza Euclide; arcybiskup Kalkuty; przewodniczący Konferencji Episkopatu Indii
- Jaime Lachica Sin (Filipiny; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Maria ai Monti; arcybiskup Manili; przewodniczący Konferencji Episkopatu Filipin
- William Wakefield Baum (USA; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Croce in Via Flamina; arcybiskup Waszyngtonu
- Aloísio Lorscheider (Brazylia; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Pietro in Montorio; arcybiskup Fortaleza; przewodniczący Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej
- Reginald Delargey (Nowa Zelandia; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter Inmmacolata al Tiburtino ; arcybiskup Wellington; przewodniczący Konferencji Episkopatu Nowej Zelandii
- László Lékai (Węgry; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Teresa al Corso d’Italia; arcybiskup Esztergom i prymas Węgier
- George Basil Hume (Wielka Brytania; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Silvestro in Capite; arcybiskup Westminster
- Victor Razafimahatratra (Madagaskar; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Croce in Gerusalemme; arcybiskup Tananarywy; przewodniczący Konferencji Episkopatu Madagaskaru
- František Tomášek (Czechosłowacja; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter SS. Vitale, Gervasio e Protasio; arcybiskup Pragi i prymas Czech
- Dominic Ekandem (Nigeria; 24 maja 1976) – kardynał-prezbiter S. Marcello; biskup Ikot Ekpene; przewodniczący Konferencji Episkopatu Nigerii
- Giovanni Benelli (Włochy; 27 czerwca 1977) – kardynał-prezbiter S. Prisca; arcybiskup Florencji
- Joseph Ratzinger (RFN; 27 czerwca 1977) – kardynał-prezbiter S. Maria Consolatrice al Tiburtino; arcybiskup Monachium-Fryzyngi
- Pericle Felici (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał-diakon S. Apollinare; protodiakon Św. Kolegium Kardynałów; prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Interpretancji Dokumentów Soboru Watykańskiego II
- Silvio Oddi (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał-diakon S. Agata in Urbe; delegat apostolski ds. Bazyliki Św. Franciszka w Asyżu
- Giuseppe Paupini (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał-diakon Ognissanti in Via Appia Nuova; wielki penitencjariusz
- Mario Nasalli Rocca di Corneliano (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał-diakon S. Giovanni Battista decollato
- Sergio Guerri (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał-diakon Ss.mo Nome di Maria al Foro Troiano; pro-przewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan
- Sergio Pignedoli (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał-diakon S. Giorgio in Velabro; przewodniczący Sekretariatu dla Niechrześcijan
- Umberto Mozzoni (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał-diakon S. Eugenio; przewodniczący Komisji Kardynalskiej ds. Sanktuariów w Pompejach i Loreto
- Paul-Pierre Philippe (Francja; 5 marca 1973) – kardynał-diakon S. Pio V a Villa Carpegna; prefekt Św. Kongregacji Kościołów Wschodnich
- Pietro Palazzini (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał-diakon S. Girolamo della Carità
- Opilio Rossi (Włochy; 24 maja 1976) – kardynał-diakon S. Maria Liberatrice a Monte Testaccio; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Laikatu i Papieskiego Komitetu ds. Rodziny
- Giuseppe Maria Sensi (Włochy; 24 maja 1976) – kardynał-diakon Ss. Biagio e Carlo ai Catinari
- Corrado Bafile (Włochy; 24 maja 1976) – kardynał-diakon S. Maria in Portico; prefekt Św. Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych
- Joseph Schröffer (RFN; 24 maja 1976) – kardynał-diakon S. Saba
- Eduardo Francisco Pironio (Argentyna; 24 maja 1976) – kardynał-diakon SS. Cosma e Damiano; prefekt Św. Kongregacji ds. Zakonów i Instytutów Świeckich
- Bernardin Gantin (Benin; 27 czerwca 1977) – kardynał-diakon Sacro Cuore di Cristo Re; przewodniczący Papieskiej Komisji Iustitia et Pax; przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum
- Mario Luigi Ciappi (Włochy; 27 czerwca 1977) – kardynał-diakon Nostra Signora del S. Cuore; pro-teolog Domu Papieskiego
Trzech elektorów mianował papież Pius XII, ośmiu papież Jan XXIII, a pozostałych stu Paweł VI.
[edytuj] Zmarli w trakcie sediswakancji
- Bolesław Filipiak (Polska; 24 maja 1976) – kardynał-diakon S. Giovanni Bosco in Via Tiburtina (Zmarł 14 października 1978)
[edytuj] Wykluczeni z udziału w konklawe
15 kardynałów (w tym 5 nominowanych przez Piusa XII, 4 przez Jana XXIII i 6 przez Pawła VI) zostało wykluczonych z udziału w konklawe z racji ukończenia 80. roku życia na podstawie wydanych przez Pawła VI motu proprio "Ingravescentem aetatem" z 1970 roku oraz konstytucji "Romano Pontifici eligendo" z 1975 roku:
- Carlo Confalonieri (Włochy; 15 grudnia 1958) – kardynał-biskup Ostii i Palestriny; dziekan Św. Kolegium Kardynałów; archiprezbiter Bazyliki Liberiańskiej;
- Paolo Marella (Włochy; 14 grudnia 1959) – kardynał-biskup Porto e Santa Rufina; wicedziekan Św. Kolegium Kardynałów; archiprezbiter Bazyliki Watykańskiej; przewodniczący Fabryki Św. Piotra
- Carlos Carmelo Vasconcellos Motta (Brazylia; 18 lutego 1946) – kardynał-prezbiter S. Pancrazio; protoprezbiter Św. Kolegium Kardynałów; arcybiskup Aparecida
- Joseph Frings (RFN; 18 lutego 1946) – kardynał-prezbiter S. Giovanni a Porta Latina; emerytowany arcybiskup Kolonii
- Antonio Caggiano (Argentyna; 18 lutego 1946) – kardynał-prezbiter S. Lorenzo in Panisperna; emerytowany arcybiskup Buenos Aires
- James Francis McIntyre (USA; 12 stycznia 1953) – kardynał-prezbiter S. Anastasia; emerytowany arcybiskup Los Angeles
- Alfredo Ottaviani (Włochy; 12 stycznia 1953) – kardynał-prezbiter S. Maria in Domnica; tytularny arcybiskup Berrea; emerytowany prefekt Św. Kongregacji Nauki Wiary
- Antonio María Barbieri (Urugwaj; 15 grudnia 1958) – kardynał-prezbiter S. Crisogono; emerytowany arcybiskup Montevideo
- Alberto di Jorio (Włochy; 19 marca 1962) – kardynał-prezbiter S. Pudenziana; tytularny arcybiskup Castra Nova
- Josyf Slipyj (ZSRR; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter S. Atanasio; arcybiskup większy Lwowa obrządku ukraińskiego
- Lawrence Joseph Shehan (USA; 22 lutego 1965) – kardynał-prezbiter S. Clemente; emerytowany arcybiskup Baltimore
- Patrick Aloysius O'Boyle (USA; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Nicola in Carcere Tulliano; emerytowany arcybiskup Washington
- Pietro Parente (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał-prezbiter S. Lorenzo in Lucina
- Miguel Darío Miranda Gómez (Meksyk; 28 kwietnia 1969) – kardynał-prezbiter S. Maria di Guadalupe a Monte Mario; emerytowany arcybiskup Meksyku
- Ferdinando Giuseppe Antonelli (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał-diakon S. Sebastiano al Palatino
[edytuj] Przebieg konklawe
| ELEKTORZY | 111 |
|---|---|
| Nieobecnych | 0 |
| Obecnych | 111 |
| Afryka | 12 |
| Ameryka Łacińska | 19 |
| Ameryka Północna | 12 |
| Azja | 9 |
| Europa | 55 |
| Oceania | 4 |
| Bliski Wschód | 0 |
Konklawe rozpoczęło się 14 października, uczestniczyło w nim 111 kardynałów (w tym 25 z Włoch). Wśród papabili, jako dwaj główni kandydaci na nowego papieża wymieniani byli kardynał Giuseppe Siri, konserwatywny arcybiskup Genui, oraz liberalny Giovanni Benelli, arcybiskup Florencji jako bliski współpracownik Jana Pawła I. Pod uwagę brany był także Sebastiano Baggio.
Według późniejszych relacji, stronnicy Benelliego byli pewni co do jego wyboru na papieża. Do wyboru nowego papieża potrzeba było większości dwóch trzecich głosów plus jeden głos tj. 75 głosów. Pierwsze cztery głosowania 15 października były starciem Siriego i Benellego, żaden z nich nie odniósł jednak zwycięstwa, choć w czwartym głosowaniu Siri miał podobno otrzymać około 70 głosów. W porannych głosowaniach 16 października spadło poparcie dla Siriego i Benelliego, sporo głosów mieli natomiast otrzymać Poletti i Colombo. Wobec zaistniałego impasu zaczęto rozglądać się za kandydatami spoza Włoch. W tym kontekście pojawiły sie nazwiska kardynałów Willebrandsa z Holandii i Pironio z Argentyny. Kardynał Franz König, wpływowy i szeroko respektowany arcybiskup Wiednia, zasugerował wówczas jako kandydata kompromisowego kardynała Karola Wojtyłę z Polski. W szóstym głosowaniu miał on otrzymać 11 głosów. Decydujące znaczenie miało opowiedzenie się stronników Siriego za tą kandydaturą.
Podczas ostatniego, 8. głosowania, mającego miejsce o godz. 16:30 w poniedziałek 16 października, Karol Wojtyła, zgodnie z późniejszymi relacjami, miał uzyskać 99 głosów, co było liczbą dużo większą niż wymagane minimum. Wojtyła, zapytany, czy zgadza się z wyborem kolegium kardynalskiego, odpowiedział twierdząco. Przybrał wtedy imię Jana Pawła II. Karol Wojtyła został pierwszym papieżem nie-Włochem od czasów Holendra Hadriana VI, który został wybrany w 1522.
[edytuj] Ogłoszenie wyboru
O godzinie 18:18 z komina na dachu Kaplicy Sykstyńskiej ukazał się biały dym zwiastujący dokonanie wyboru. Oficjalne ogłoszenie wiernym rezultatów konklawe nastąpiło o 18:44. Kardynał Pericle Felici przedstawił je zwyczajową formułą: Annuntio vobis gaudium magnum (Zwiastuję Wam radość wielką) – Habemus Papam – (mamy Papieża) – Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum, Dominum..., a następnie przedstawił nowego papieża: Carolum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem Wojtyla qui sibi nomen imposuit Ioannis Pauli /Secundi/ (Karol, Świętego Rzymskiego Kościoła kardynał Wojtyła, który przyjął imię Jan Paweł /Drugi/).
Jan Paweł II powiedział do tłumów: Najwybitniejsi kardynałowie powołali nowego biskupa Rzymu. Powołali go z dalekiego kraju, z dalekiego, ale jednocześnie jakże bliskiego poprzez komunię w chrześcijańskiej wierze i tradycji (...) Nie wiem, czy będę umiał dobrze wysłowić się w waszym... naszym języku włoskim. Gdybym się pomylił, to mnie poprawujcie(*).
(*)Użył po włosku błędnego wyrazu w sformułowaniu se mi sbaglio mi corigerete, tłumaczonego na polski jako poprawujcie zamiast poprawiajcie albo poprawcie. W języku włoskim poprawną formą jest mi correggrette, natomiast błędnie użyte sformułowanie corrigerete mogło się skojarzyć z corrigendo, co oznacza wymagającego umieszczenia w zakładzie poprawczym - kogoś sprawiającego trudności wychowawcze.
[edytuj] Źródła
- Szczegóły wyboru Karola Wojtyły na papieża
- The Cardinals of the Holy Roman Church
- Cesare de Agostini „Konklawe XX wieku. Kulisy wyborów papieży.”, Wyd. M, Kraków 2005
| Poprzednik Konklawe 1978 |
1978 Jan Paweł II |
Następca Konklawe 2005 |
