Lublinianka

Z Wikipedii

KS Lublinianka
Pełna nazwa	Klub Sportowy Lublinianka Sportowa Spółka Akcyjna
Przydomek	Wojskowi
Barwy	zielono-biało-czerwone
Data założenia	1921
Stadion	Leszczyńskiego 19 (Wieniawa), Lublin, Polska
Liczba miejsc	20 000
Trener	Zbigniew Grzesiak
Liga	IV liga, (grupa lubelska)
2006/2007	10. miejsce
2007/2008	15. miejsce Po 15 kolejkach.
Sukcesy	1/4 finału Pucharu Polski - 1969/1970 MP juniorów U-19 - złoty medal 1938, brązowy medal 1961, srebrny medal 1969 11 sezonów w II lidze
Stroje domowe 　 Stroje wyjazdowe
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

KS Lublinianka - najstarszy klub sportowy z Lublina i jeden z najstarszych na Lubelszczyźnie, założony w 1921 roku. Początkowo działający jako klub wojskowy, obecnie sportowa spółka akcyjna. Klub zachowuje ciągłość historyczną i kultywuje tradycję przedwojennej Unii Lublin, zdobywcy tytułu mistrza Polski juniorów z roku 1938. Od kilku lat klub występuje w grupie lubelskiej IV ligi, co związane jest z fatalną sytuacją finansową i organizacyjną oraz niejasnym statusem formalno-prawnym.

Na początku istniała sekcja lekkoatletyczna oraz piłki nożnej. Organizatorem klubu i życia sportowego był wówczas por. Felicjan Sterba. W 1923 w klubie nastąpił rozłam. Druga drużyna WKS Lublin (juniorzy), poparta przez działaczy cywilnych oderwała się od klubu tworząc zalążek nowego klubu pod nazwą KS Lublinianka. W 1927 miała miejsce fuzja Lublinianki z WKS Lublin, w wyniku której powstał nowy klub o nazwie WKS Unia. Drużyna grała do wybuchu wojny. W czasie II wojny światowej istniał zespół konspiracyjny pod nazwą WKS Unia, który grał m.in. przeciwko Lubliniance. Jesienią 1960 roku znowu doszło do fuzji WKS Lublinianki i WKS Unii.

Spis treści 1 KS Lublinianka 2 Osiągnięcia 2.1 Ogólne 2.2 Wychowankowie Lublinianki 3 Historia 3.1 1921 - 1942 3.2 1942 - 1974 3.3 Po 1974 4 Statystyki drugoligowe 5 Sztab szkoleniowy - sezon 2007/2008 6 Piłkarze - sezon 2007/2008 6.1 Bramkarze 6.2 Obrońcy 6.3 Pomocnicy 6.4 Napastnicy 7 Zobacz też 7.1 Linki zewnętrzne

[edytuj] KS Lublinianka

• Pełna nazwa klubu: Klub Sportowy Lublinianka Sportowa Spółka Akcyjna
• Rok założenia: 1921
• Adres: Leszczyńskiego 19, 20-068 Lublin
• Telefon: (081) 536-70-55
• Barwy: zielono-biało-czerwone
• Stadion: pojemność - 20 000 miejsc / oświetlenie - brak / boisko - 105 m x 68 m
• Trener: Zbigniew Grzesiak
• Kierownik Drużyny: Arkadiusz Wszoła
• Historyczne nazwy:
  

(od 1921) Wojskowy Klub Sportowy Lublin

(od 1923) Klub Sportowy Lublinianka

(od 1926) WKS Unia Lublin

(od 1944) Wojskowy Klub Sportowy Lublinianka

(od 1950) Ogniwo Wojskowy Klub Sportowy Lublin

(od 1953) Garnizonowy Wojskowy Klub Sportowy Lublin

(od 1954) Ogniwo Lublin

(od 1954) WKS Lublinianka

(od 2002) Klub Sportowy Lublinianka Sportowa Spółka Akcyjna

[edytuj] Osiągnięcia

[edytuj] Ogólne

• • 1/4 finału Pucharu Polski - 1969/1970
  • Mistrzostwo Polski juniorów U-19 - złoty medal 1938, srebrny medal 1969, brązowy medal 1961
  • 11 sezonów w II lidze
  • 1949 - 2 miejsce w grupie północnej
  • 1950 - 8 miejsce w grupie wschodniej (jako OWKS)
  • 1951 - 2 miejsce w grupie II (jako OWKS)
  • 1952 - 9 miejsce w grupie D (spadek OWKS mimo wygranych baraży z KS Zamość)
  • 1961 - spadek
  • 1963/1964 - 9 miejsce
  • 1964/1965 - spadek
  • 1973/1974 - spadek
  • 1982/1983 - spadek
  • 1994/1995 - 10 miejsce
  • 1995/1996 - spadek

[edytuj] Wychowankowie Lublinianki

• Wychowankowie Lublinianki grający w reprezentacji:
  • Arkadiusz Onyszko - 2 występy, 3. miejsce mistrzostwa Europy U-16 1990, wicemistrzostwo olimpijskie 1992
  • Jakub Wierzchowski - 2 występy
  • Grzegorz Poleszak - 3. miejsce mistrzostwa Europy U-16 1990
  • Piotr Bielak - mistrzostwo Europy U-16 1993
  • Kamil Stachyra - uczestnik mistrzostw Europy U-19 na boiskach Wielkopolski 2006

• Najwybitniejsi wychowankowie Lublinianki ostatnich lat:
  • Arkadiusz Onyszko
  • Jakub Wierzchowski
  • Adam Piekutowski
  • Bartosz Rachowski
  • Marcin Mańka

[edytuj] Historia

[edytuj] 1921 - 1942

• 1921 - w lecie powstaje Wojskowy Klub Sportowy Lublin, w skład którego wchodzą sekcje lekkoatletyczna oraz piłki nożnej. Organizatorem klubu i życia sportowego zostaje por. Felicjan Sterba.
• 1923 - w klubie, odgrywającym czołową rolę w piłkarstwie Lublina następuje rozłam. Druga drużyna WKS Lublin (juniorzy) poparta przez działaczy cywilnych oderwała się od klubu tworząc zalążek nowego klubu pod nazwą - Klub Sportowy Lublinianka (KSL).
• 1924 - po wejściu drużyny w skład A-klasy zdobywa ona mistrzostwo z dużą przewagą punktową.
• 1925 - Lublinianka wygrywa 2:1 (1:1) z Pogonią Wilno, co jest dużym sukcesem. Zespół przegrywa dwa mecze z bardzo silną Pogonią Lwów, ale pokazuje się z dobrej strony.
• 1926 - w meczach o mistrzostwo Polski Lublinianka doznaje wysokich porażek z Pogonią Lwów i Cracovią. Powoduje to ostre wewnętrzne tarcia w klubie i doprowadza do fuzji Lublinianki z WKS Lublin. Powstaje nowy klub o nazwie WKS Unia.
• 1927 - Unia z dużą przewagą punktową, acz nie w najlepszym stylu, zdobywa mistrzostwo okręgu. Na trybunach zasiada jednak niewielu kibiców, a klub odczuwa braki finansowe i cierpi na niedobór wykwalifikowanego sztabu szkoleniowego.
• 1928 - powtórzenie osiągnięcia z roku poprzedniego, mimo pogarszającej się sytuacji w lubelskim środowisku piłkarskim.
• 1930 - Unia zdobywa mistrzostwo okręgu. W walce o wejście do ekstraklasy Unii nie wiedzie się jednak najlepiej - zespół przegrywa obydwa spotkania z Lechią Lwów i odpada z dalszej walki. W następnych latach klub kilkakrotnie próbuje awansować do ekstraklasy, jednakże bez powodzenia.
• 1938 - nowo wybrane władze OZPN uzdrawiają stosunki wewnętrzne w klubie, dając impuls do ożywienia działalności sportowej. W tym okresie wielki sukces odnoszą juniorzy Unii - kwalifikują się wraz z drużynami AKS Chorzów, Czarni Sosnowiec, Lechia Lwów, Pogoń Równe, Warta Poznań, Wisła Kraków, WKS Grodno do walki o mistrzostwo Polski. Krocząc od zwycięstwa do zwycięstwa, w finale rozgrywek spotykają się z Wisłą Kraków, a mecz finałowy o mistrzostwo Polski juniorów odbywa się w Warszawie w dniu 4 czerwca 1938 roku w przeddzień meczu Polska - Szwajcaria. Spotkanie kończy się olbrzymim sukcesem Unii. Po 90 minutach gry i po bramkach Siarkowskiego, Machaja i Rudnickiego piłkarze z Lublina pokonują 3:2 (0:1) Wisłę Kraków. WKS Unia Lublin zdobywa tytuł mistrza Polski juniorów.
• 1939 - z chwilą wybuchu wojny praktycznie zamiera wszelka działalność sportowa.
• 1942 - odbywają się pierwsze konspiracyjne mecze, które często przerywane są łapankami.

[edytuj] 1942 - 1974

• 1944 - kres okupacji niemieckiej Lublina, a na początku sierpnia zaczynają na nowo organizować się kluby sportowe, wśród nich WKS Lublinianka.
• 1945 - w czerwcu powstaje lubelski OZPN, oraz poszczególne klasy rozgrywkowe. WKS Lublinianka trafia do A-klasy.
• 1946 - WKS Lublinianka zdobywa mistrzostwo okręgu lubelskiego, lecz nie odnosi sukcesu w walce o ekstraklasę.
• 1948/1949 - WKS Lublinianka zdobywa mistrzostwo okręgu i wywalcza awans do nowo powstałej II ligi.
• 1949 - klub okazale debiutuje w II lidze, zajmując drugie miejsce za Garbarnią Kraków.
• 1950 - w wyniku reorganizacji sportu w Polsce z WKS Lublinianka odchodzą zawodnicy cywilni (tworząc KS Ogniwo Lublin), a klub przyjmuje nazwę OWKS Lublin.
• 1951 - OWKS Lublin zajmuje drugie miejsce w swojej grupie II ligi za Gwardią Warszawa.
• 1952 - następuje kolejna reorganizacja systemu rozgrywek, przez co OWKS Lublin spada z II ligi.
• 1953 - zostaje utworzona liga międzywojewódzka, do której trafia spadkowicz z Lublina. OWKS Lublin zostaje przemianowany na GWKS Lublin (Garnizonowy Wojskowy Klub Sportowy), w lidze międzywojewódzkiej zajmując piąte miejsce, natomiast Ogniwo Lublin plasuje się na miejscu ósmym.
• 1954 - zgodnie z zarządzeniem MON, dotyczącym likwidacji większości klubów typu WKS, GWKS Lublin ulega rozwiązaniu. W lidze międzywojewódzkiej pozostaje tylko Ogniwo Lublin.
• 1955 - Ogniwo Lublin przyjmuje nazwę Lublinianka i zajmuje drugie miejsce w lidze międzywojewódzkiej.
• 1956 - jesienią rozpoczyna się ogólnonarodowa dyskusja na temat organizacji sportu, a w grudniu zostaje reaktywowany lubelski OZPN.
• 1957 - walka o awans do II ligi nie przynosi Lubliniance żadnych efektów.
• 1958 - podobnie jak w sezonie poprzednim Lublinianka nie zdobywa awansu do II ligi, jednak odnosi duży sukces wygrywając z pierwszoligową Cracovią 5:3. Drugie cenne zwycięstwo Unia odnosi nad reprezentacją Armii Wietnamskiej 3:1 (1:0). Mistrzem okręgu w tym sezonie zostaje Lublinianka przed Unią. Unia nawiązuje kontakty z klubem z NRD, Vismut Planen.
• 1960 - WKS Unia po zdobyciu mistrzostwa okręgu kwalifikuje się do walki o awans do II ligi, a w fazie półfinałowej pokonuje Lotnika Warszawa i Gwardię Białystok. W grupie finałowej obok Unii o awans ubiegają się: Hutnik Nowa Huta, Arka Gdynia, Górnik Wałbrzych, AKS Chorzów i Górnik Konin. Decydujący mecz w listopadzie 1960 roku z Górnikiem Wałbrzych (2:0) ogląda ok. 20 000 widzów, WKS Unia awansuje do II ligi. Jesienią 1960 dochodzi do fuzji WKS Lublinianki i WKS Unii, a nowy klub przyjmuje nazwę WKS Lublinianka.
• 1961 - drugoligowa Lublinianka osłabiona po awansie odejściem kilku podstawowych zawodników, po początkowych sukcesach, zaczyna osiągać coraz gorsze wyniki i stacza się w tabeli aż do strefy spadkowej. Jesienią 1961 klub spada z II ligi. Sukces odnoszą jednak juniorzy, kwalifikując się do finałowych walk o Mistrzostwo Polski juniorów, gdzie zajmują trzecie miejsce.
• 1961/1962 - Lublinianka podejmuje próbę powrotu do II ligi, jednak nieudaną. Ostatnie dwa mecze z Motorem 1:1 oraz 0:1 sprawiają, że to ten klub przechodzi dalej. W tym samym sezonie Lublinianka remisuje z mistrzem Polski Górnikiem Zabrze 2:2, oraz gromi Ruch Chorzów 5:1. W klubie oprócz piłki nożnej funkcjonuje w tym czasie kilka sekcji: judo, koszykówka, piłka ręczna, pływanie, podnoszenie ciężarów i strzelectwo sportowe.

• 1963 - WKS Lublinianka zatrudnia na stanowisku trenera pierwszej drużyny Kazimierza Górskiego, kierownikiem klubu zostaje Józef Wiśniewski. Nowemu szkoleniowcowi zostaje postawiony za cel awans z Lublinianką do II ligi. Na zakończenie sezonu Kazimierz Górski wprowadza drużynę do II ligi
• 1963/1964 - klub z 29 punktami na koncie zajmuje 9. miejsce w tabeli zapewniając sobie utrzymanie w II lidze.
• 1964/1965 - spadek Lublinianki z II ligi.
• 1969/1970 - awans zespołu z Wieniawy w Pucharze Polski do ćwierćfinału, gdzie los kojarzy go z finalistą Pucharu Zdobywców Pucharów, Górnikiem Zabrze. W Lublinie Wojskowi dopingowani przez ponad 30-tysięczną widownię remisują 1:1 po bramkach Janusza Przybyły i Włodzimierza Lubańskiego, natomiast mecz w Zabrzu kończy się porażką Lublinianki 2:5.
• 1972/1973 - Lublinianka znów bardzo dobrze gra w Pucharze Polski. W 1/16 finału wygrywa z Gwardią Warszawa 2:1, a 11 kwietnia 1973 w 1/8 finału spotyka się z Legią Warszawa. Po bardzo kontrowersyjnej decyzji arbitra mecz zostaje przerwany przy stanie 0-0 i 3-3 w rzutach karnych i przy ostatnim zaległym uderzeniu dla Lublinianki. Mecz zostaje powtórzony tydzień później w Warszawie, a Legia wygrywa 5-1. W rozgrywkach ligowych Lublinianka wraz z Motorem Lublin, Avią Świdnik i Ursusem Warszawa awansuje do poszerzonej (2 grupy po 16 zespołów) II ligi.
• 1973/1974 - we wrześniu 1973 w pierwszych w II lidze derbach Motoru i Lublinianki wojskowi przegrywają z Motorowcami 0:2. Lublinianka gra w II lidze tylko ten jeden sezon i w 1974 spada do III ligi.

[edytuj] Po 1974

W sezonach 1982/1983, 1994/1995 i 1995/1996 Lublinianka występuje jeszcze w II lidze. Sezon 1995/1996 przynosi jednak największy, trwający do dziś, kryzys klubu. WKS Lublinianka przechodzi reorganizację, większość sekcji zostaje zlikwidowanych - obecnie, oprócz sekcji piłki nożnej, funkcjonuje jeszcze tylko sekcja pływacka, stanowiąc jednakże odrębny klub. Mimo prób polepszenia sytuacji, w piłkarskiej hierarchii klub spada coraz niżej i zatrzymuje się dopiero w IV lidze. W 2001 roku teren, na którym znajduje się klub wydzierżawia na 30 lat norweska grupa inwestycyjna. Zostaje powołana sportowa spółka akcyjna, a większość akcji (90%) przypada w udziale Norwegom. Nowi właściciele ogłaszają ambitne plany - ma powstać galeria handlowa, hotel, multikino, oraz planowana jest również modernizacja stadionu. Pojawiają się jednak kłopoty natury formalno-prawnej, trwające do dnia dzisiejszego, a inwestycja zawisa w próżni.

[edytuj] Statystyki drugoligowe

• • II liga:
  • Sezonów w II lidze - 11
  • Meczów - 290
  • Punktów - 232
  • Zwycięstw - 79
  • Remisów - 72
  • Porażek - 139
  • Strzelonych bramek - 348
  • Straconych bramek - 473

• • Najwyższa wygrana w II lidze u siebie:
  • Lublinianka - Błękitni Kielce 6:1 (1994/1995)

• • Najwyższa wygrana w II lidze na wyjeździe:
  • Ognisko Siedlce - Lublinianka 2:5 (1949/1950)
  • Spójnia Warszawa - Lublinianka 1:5 (1951/1952)

[edytuj] Sztab szkoleniowy - sezon 2007/2008

• Trener pierwszego zespołu oraz juniorów starszych - Zbigniew Grzesiak
• Trener bramkarzy - Piotr Sobów
• Kierownik drużyny - Arkadiusz Wszoła
• Zastępca kierownika drużyny - Stanisław Czekalski
• Trener juniorów młodszych - Mirosław Zagrodniczek
• Trener rocznika 1992 i 1993 - Wojciech Josicz
• Trener rocznika 1994 - Krzysztof Gralewski
• Trener rocznika 1995 - Wojciech Skowronek
• Trener rocznika 1996, 1997 i 1998 - Łukasz Ścirka
• Trener rocznika 1999 i młodsi - Michał Siczek

[edytuj] Piłkarze - sezon 2007/2008

[edytuj] Bramkarze

• • Paweł Górski
  • Rafał Jaśkowiak
  • Marcin Mendel
  • Marcin Zapał

[edytuj] Obrońcy

• • Michał Borowski
  • Arkadiusz Łysek
  • Mateusz Bartyzel
  • Marcin Gorczyca
  • Bartosz Nogas
  • Michał Siczek
  • Artur Sławek
  • Podgórski Rych

[edytuj] Pomocnicy

• • Paweł Kośka
  • Daniel Misztal
  • Karol Ręba
  • Maciej Wójtowicz
  • Paweł Myśliwiecki
  • Artur Oszast
  • Łukasz Sobiech
  • Paweł Wieczorek
  • Michał Borowski

[edytuj] Napastnicy

• • Igor Grzesiak
  • Stefan Kucharzewski
  • Karol Sobów
  • Tomasz Gromaszek
  • Tomasz Martyniak

[edytuj] Zobacz też

• Derby Lublina
• Motor Lublin
• Kategoria:Sport w Lublinie

[edytuj] Linki zewnętrzne

• LubliniankaNET
• Lublinianka90