Maciej Radziwiłł

Z Wikipedii

Maciej Radziwiłł
Maciej Radziwiłł
Trąby
Data urodzenia	1749 lub 1750
Miejsce urodzenia	Szydłowiec
Data śmierci	2 września 1800
Miejsce śmierci	Dobrut

Rodzina	Radziwiłłowie
Rodzice	Leon Michał Radziwiłł Anna Mycielska

Maciej Radziwiłł herbu Trąby (1749 lub 1750- 2 września 1800 w Szydłowcu), kasztelan wileński od 1790, podkomorzy wielki litewski od 1786, z linii Radziwiłłów nieświeskich.

Napisał libretto opery-wodewilu Agatka, do której muzykę skomponował kapelmistrz nieświeski Jan Dawid Holland. Agatka jest jednym z pierwszych polskich dzieł tego rodzaju, wystawiona została w roku 1784 dla uświetnienia pobytu króla Stanisława Augusta w Nieświeżu.

Maciej Radziwiłł był również kompozytorem-amatorem. Do dzisiaj są znane i wydawane jego utwory, m.in. Polonez C-dur na klawesyn, Sonata G-dur na skrzypce i klawesyn, orkiestrowe Serenada B-dur i Divertimento D-dur oraz sześć polonezów orkiestrowych zachowanych w Archiwum Saskim w Dreźnie. Utwory te są napisane w stylu galant, charakterystycznym dla pierwszej fazy klasycyzmu muzycznego.

W obu utworach orkiestrowych Radziwiłł posługuje się orkiestrą kameralną; w Serenadzie (po 1790) - orkiestrą smyczkową bez kontrabasów, w Divertimencie - orkiestrą smyczkową powiększoną o dwa flety i dwie waltornie. Divertimento (1797) składa się z trzech krótkich (ok. 2-3 minuty) części w typowym układzie: szybka-wolna-szybka.

Umarł w Dobrucie, jednak pochowano go na jego prośbę w Szydłowcu (prawdopodobnie pod ołtarzem głównym). Zmarł bezpotomnie, a jego włości przeszły na własność rządu austriackiego który wystawił je na licytacje.

W 1788 został kawalerem Orderu Orła Białego.

[edytuj] Dyskografia

Istnieją co najmniej dwa nagrania Divertimenta i Serenady:

Wrocławska Orkiestra Kameralna "Wratislavia", Jan Stanienda, wyd. DUX (DUX 0198), 2002 (rejestracja 1999); omówienie płyty w serwisach: www.culture.pl, www.gazeta.pl
Warszawska Orkiestra Kameralna, Marek Sewen, wyd. Olympia (OCD 382), 1992; reedycja w wyd. GM Distribution (GHOSTCD_PM013), 2002 (możliwość odsłuchu fragmentu części drugiej Divertimenta (ścieżka nr 2))