Metropolia kijowska
Z Wikipedii
Metropolia kijowska to prowincja administracyjna kościoła prawosławnego z siedzibą w Kijowie.
Została założona w okresie między 976, a 998 r. Była podporządkowana patriarchatowi konstantynopolitańskiemu, a jej wewnętrzna organizacja był wzorowana na kościele bizantyjskim.
W wyniku rozpadu Rusi Kijowskiej i jej podboju przez Polskę, Litwę i Moskwę, w XIV metropolia kijowska rozpadła się na trzy ośrodki kijowski (faktycznie włodzimierski), halicki i litewski.
W XVI w. oficjalny tytuł metropolity kijowskiego brzmiał: arcybiskup metropolita kijowski, halicki i całej Rusi. Nie rezydował on w Kijowie, lecz w północnej części diecezji na Litwie (w Nowogródku lub Wilnie).
Jurysdykcji metropolity kijowskiego podlegało wówczas dziesięć diecezji:
- kijowska,
- połocko-witebska,
- smoleńsko-siewierska,
- czernihowsko-brańska,
- turowsko-pińska,
- łucko-ostrogska
- włodzimiersko-brzeska
- chełmsko-bełska,
- przemysko-samborska
- halicka
W myśl postanowień unii brzeskiej od 15 grudnia 1596 do 14 marca 1633 legalnie istniała w Kijowie tylko metropolia unicka. W październiku 1620 zaczęła funkcjonować nieoficjalna prawosławna metropolia, która została oficjalnie uznana przez sejm elekcyjny w 1632 r., a przez nowo wybranego króla Władysława IV 14 marca 1633 roku.
Spis treści |
[edytuj] Metropolici Kijowscy
[edytuj] Podporządkowani patriarchatowi konstantynopolitańskiemu
- Theofilaktes 988-1018
- Joann I 1018-1030
- Nikifor 1104-1121
- Cyprian 1375-1406, od 1390 r. rezydował w Moskwie
- Grzegorz Camblak (Cymblak) 1415-1420
- Jonasza z Riazania 1448-?, nie uznany w Wielkim Księstwie Litewskim
- Izydor ?-1458, sygnował unię florencką
- Grzegorz Bułgarin 1458 (lub 1459)-1473
- Mizael 1475-?
- Józef Sołtan 1498-1501
- Onezyfor
- Michał Rahoza (Rahoża), sygnował przyjęcie prawosławnego Kościoła ruskiego do Kościoła rzymskiego (unia brzeska) - zwierzchnicy Kościoła greckokatolickiego (Ukraińskiej Cerkwi greckokatolickiej)
- 1596-1620 brak prawosławnego metropolity kijowskiego, istnieje jedynie hierarchia unicka.
- Hiob Borecki 1620-1631 (wyświęcony wbrew postanowieniom unii brzeskiej przez Teofanesa III)
- Izajasz Kopiński 1631-1632 (wybrany bez zgody króla)
- Piotr Mohyła 1632-1647
- Sylwester Kossow 1647-1657
[edytuj] Rezydujący w Czehryniu, nie uznani przez lewobrzeżną starszyznę kozacką
- Dionizy Bałaban 1657-1663
- Józef Nielubowicz-Tukalski 1663-1675 (popierany przez atamana Piotra Doroszenkę)
- Antoni Winnicki 1663-1679 (popierany przez Rzeczpospolitą, zakres władzy - Halicz, Wołyń i Podole)
[edytuj] Piastujący urząd metropolity w Kijowie i na Lewobrzeżnej Ukrainie
[edytuj] Podporządkowani patriarchatowi moskiewskiemu, uznawani w całej metropolii ruskiej
- obecnie:
- Włodzimierz Sabodan (Ukraiński Kościół Prawosławny – Patriarchat Moskiewski)
- Filaret (Denisenko) (Ukraiński Kościół Prawosławny – Patriarchat Kijowski)
Na podstawie: Jakowenko N., (2000), Historia Ukrainy