Mieczysław Dąbkowski

Mieczysław Dąbkowski (ur. 21 maja 1880 w Warszawie, zm. 12 lutego 1946 w Nicei) - inżynier, generał brygady Wojska Polskiego

Studiował na politechnice we Lwowie. Działał w Organizacji Bojowej PPS, Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim. Od sierpnia 1914 do lipca 1917 w Legionach Polskich, organizator i dowódca kompanii saperów I Brygady LP. Od września 1916 pełnił służbę w Komendzie Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym internowany w Beniaminowie i w Niemczech. Od października 1918 do sierpnia 1921 jest szefem inżynierii i saperów Dowództwa Okręgu Generalnego w Warszawie. W 1921 zostaje szefem Departamentu Inżynierii i Saperów MSWojsk. Funkcję tę pełni do czerwca 1925. Do 12 grudnia 1933 dowodził 7 Dywizją Piechoty w Częstochowie. Z dniem 30 kwietnia 1934 przeniesiony w stan spoczynku.^[1] Przywrócony do służby w 1936 roku na stanowisko Inspektora Saperów Sztabu Generalnego. W kampanii wrześniowej pełni funkcję Dowódcy Saperów i Szefa Fortyfikacji Naczelnego Wodza. Po kampanii wrześniowej internowany w Rumunii, wydany Niemcom. Do 1945 pozostaje w niewoli niemieckiej w oflagach Dörsten i Dössel. Po wojnie zamieszkał i zmarł we Francji.

Źródła:

Kosk H., 1998. Generalicja polska: popularny słownik biograficzny. T.1, A-Ł. Ajaks, Pruszków.
Kozłowski W., 1996. Generał Mieczysław Dąbkowski, zwierzchnik piotrkowskich piechurów 1926-33. Zarys biografii. [W:] "Rocznik Łódzki", nr 43.
Kryska-Karski T., Żurakowski S., 1991. Generałowie polski niepodległej. Editions Spotkania, Warszawa.
J. Wojtasik, Polskie szkolnictwo wojskowe w dobie porozbiorowej cz.2, Biuletyn Akademii Obrony Narodowej nr 3/2001 [1]
Rocznik Oficerski 1924, s. 20, 119